کتاب شکافی در ذهن

کتاب شکافی در ذهن اثر آقای نعمت حسینی حامد است. این کتاب درمورد بیداری معنوی است که نویسنده آن را تجربه کرده و سعی کرده تا آن را با ما به اشتراک بگذارد.

درباره کتاب شکافی در ذهن

هر فردی وقتی به سطحی از آگاهی رسیده، باید بدان گونه که می‌تواند، حامل پیامی برای آن دسته از انسان‌هایی باشد که آماده شنیدن و تشنۀ دریافت حقایق هستند. رساندن پیام رهایی رسالت هر انسان بیدار و آگاهی هست. انتشار پیام آگاهی و سهیم بودن در ایجاد بیداری معنوی در خواننده، از دلایل اصلی نوشتن این کتاب بوده است. محتوا و مطالب این اثر بر اساس اطلاعات و دانش عرفانی نیست، بلکه نویسنده در آن کوشیده‌ تا درک و تجربه‌های روحانی خودش را بیان کند. جملات و کلمات این کتاب به آن آگاهی‌ای اشاره دارد که در هر انسانی وجود دارد. مطالعۀ این کتاب شاید تمایل به دگرگون شدن را در خواننده ایجاد کند و شوقی را در او به وجود بیاورد که سفر به درون خویش را بیاغازد. همچنان که برای نویسنده نیز آغاز بیداری با مطالعه کتب معنوی شروع شد، شاید این کتاب هم انگیزه بیدارشدن را در خواننده آن ایجاد کند. بیدارشدن از خواب فکر و خیال، رهایی به معنی واقعی کلمه است. بیداری برای هر انسانی یک موهبت و یک هدیه است. پائولو کوئیلو در جایی گفته:

درحالی‌که دنیا هنوز در خواب است برخی انسان‌های آگاه در سپیده‌دم به تماشای طلوع خورشید نشسته‌اند.

خواندن کتاب شکافی در ذهن را به چه کسی پیشنهاد می کنیم؟

کتاب شکافی در ذهن به آن‌هایی که آمادۀ تغییر هستند کمک می‌کند تا سفر به درون خویش را آغاز کنند و می‌تواند راهنمایی باشد برای کسانی که شوق به تغییر دارند. برای کسانی که در افکار و مشغله‌های ذهنی گم گشته‌اند رفتن به ورای فکر رها شدن از تمامی رنج‌هایی است که انسان به‌خاطر وجود آنها در عذاب است و آنها را با خود حمل می‌کند. رنج‌هایی که منشأ آن افکار انسان است. مشغله‌های ذهنی که فضای درون انسان و همچنین متعاقب آن جهان بیرون او را هم آلوده کرده است؛ چون جهان بیرون بازتاب جهان درون انسان‌هاست.

درباره نعمت حسینی حامد

نعمت حسینی حامد متولد سال 1345، نویسنده ایرانی می‌باشد.

بخش‌هایی از کتاب شکافی در ذهن

وقتی کودکی متولد می‌شود، خالی از هرگونه خواسته و تمایلات نفسانی است. خنده و شادی او از درونش نشئت می‌گیرد. فکری در ذهن او نیست تا او را به گذشته یا آینده خیالی ببرد، بازی‌کردن همه زندگی یک کودک است و این حقیقتی است که هستی بازی اشکال است؛ اما این انسان‌ها هستند که زندگی را بسیار جدی گرفته‌اند، چون افکارشان را جدی گرفته‌اند. پس از تولد، وقتی نامی برای کودک انتخاب می‌شود، با نام خود هم هویت می‌شود و خود را با نام و نام فامیلی می‌شناسد؛ اما در مراحل بعدی فرایند شکل‌گیری هم هویت‌شدگی، کودک با عوامل دیگری چون خانواده، پدر و مادر، زادگاه و ... هم هویت می‌شود. اولین کالایی که کودک به آن حس مالکیت پیدا می‌کند اسباب‌بازی‌های اوست که با آنها هم هویت می‌شود. کودک با این تصور که اسباب‌بازی‌ها دارایی او هستند، آنها را به دیگران نشان می‌دهد تا به‌وسیله اسباب‌بازی‌هایش دیده شود و موردتوجه قرار گیرد. همچنین احساس مالک بودن و هم هویت‌شدگی با وسائل شخصی، سبب می‌شود که وقتی آنها را از دست می‌دهد تصور کند که بخشی از وجود خود را ازدست‌داده است. او هرآنچه را مال خود می‌پندارد برایش ارزشمند است و به او احساس ارزشمند بودن می‌دهد و این احساس در وجود او نهادینه می‌شود. هم‌زمان با رشد شخصیت اجتماعی، وقتی کودک به مراحل بالاتری از سن خود می‌رسد، با چیزهای جدیدی هم هویت می‌شود. انسان وقتی با افکارش هم هویت می‌شود، تلاش می‌کند تا با بیشتر داشتن و برتر بودن نسبت به دیگران، به رقابت کردن با دیگر انسان‌ها بپردازد. ذهن انسان با مقایسه کردن و رقابت با دیگران، تلاش برای برتر بودن نسبت به دیگران و بهتر به نظر رسیدن، همه توجه انسان را بلعیده است. کودکی شاداب و بانشاط، در مسیر روند تکامل شخصیت ساختگی ذهن خویش، به فردی بی‌قرار، ناآرام و ناشاد تبدیل می‌شود. در اینجا آگاهی می‌تواند مهم‌ترین ابزار برای تغییر نگرش انسان نسبت به خود و جهان بیرون او باشد.