کتاب رنگ های کودکی

کتاب الکترونیکی «رنگ های کودکی» نوشتهٔ تئودور اشترم و دیگران با ترجمهٔ محمود حدادی در انتشارات مهراندیش به چاپ رسیده است. این کتاب گزیده بیست داستان از ادبیات آلمان در قرن نوزدهم و بیستم است. موضوع داستان‌ها کودک و خاطرات کودکی است. خاطره‌های دنیای کودکی، سفرنامه‌های پرماجرا، افسانه‌ها و تمثیل‌های آموزشی' چند گونۀ ادبی‌اند که به‌ویژه برای جوانان جاذبه دارند. تنوع موضوعیِ آن حیطه‌های روان‌کاوانه و جامعه‌شناسانۀ دنیای کودک را هم دربرمی‌گیرد و به‌این‌ترتیب آن را برای بزرگ‌سالان هم تبدیل به مجموعه‌ای خواندنی می‌کند.

درباره کتاب رنگ های کودکی

این کتاب داستان‌هایی است از نویسندگان آلمانی‌زبان. فهرست نویسندگان کتاب به این شکل است:

با آثاری از تئودور اِشتُرم، گُتفرید کِلِر، گِرهارت هاوپْتمان، هاینریش مان، توماس مان، روبرت موزیل، اِشتفان سِوایگ، لیون فویشتوانگِر، هانس مارج‌ویتْسا، زیگیسموند فون رادِسکی، هانس فالادا، برتولت برشت، اِریش کِستنر، ماری لوئیزه کاشْنیتس، اُدُن فون هورْوات، یوهانس موی، اروین اِشتریتماتَر، کریستینه بوستا، جیمز کروس

 نگاه این نویسندگان' جهانی و انسان‌دوستانه است و مضمون داستان‌های آن‌ها در اینجا کودک و خاطرات کودکی. این دو ویژگی پس‌زمینۀ فرهنگی و اجتماعی این داستان‌ها را در هر چشمی آشنا می‌سازد و به‌این‌ترتیب نشان می‌دهد تجربه‌های بنیادین انسان‌ها در هرکجا و هر زمان کمابیش مشترک است. 

درباره محمود حدادی

محمود حدادی متولد ۱۳۲۶ در شهر قزوین است. تحصیلات دبیرستانی را در همین شهر، در رشته ادبیات، گذرانده است و دورۀ لیسانس را هم در شهر برلین در رشتۀ ادبیات آلمانی. نخستین ترجمۀ حدادی رمان زیردست اثر هاینریشمان در ۱۳۶۳ انتشار یافت. او ازآن‌پس بیش از ۳۰ اثر از نویسندگان آلمانی به فارسی برگردانده است. از ترجمه‌های اوست: دیوان غربی  شرقی و فاوست، گوته؛ گوشه‌نشین در یونان، هولدرلین؛ میشائیل کلهاوس، کلایْست؛ و مرگ در ونیز، توماس مان. رنگ‌های کودکی نخستین گزیده از چهار گزیده‌ای‌ست که حدادی تاکنون از داستان‌های کوتاه آلمانی به فارسی برگردانده است.

کتاب خاطرات کودکی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای تمام علاقه‌مندان به داستان‌هایی با موضوع کودکی مناسب است.

بخشی از کتاب رنگ های کودکی

روبرت موزیل۲۸ نویسنده، رمان‌نویس بزرگ اتریشی، ۱۸۸۰ در خانواده‌ای با پیشینهٔ نظامی  کارمندی به دنیا آمد. پس به خواست پدرومادر باید که افسر می‌شد، امّا آموزش نظامی را به آخر نرسانده به رشتۀ فنی روی آورد و در بیست‌و‌یک‌سالگی مهندس ماشین شد. سپس بار دیگر شغل عوض کرد و به تحصیل فلسفه و روان‌شناسی تجربی پرداخت، سرانجام در آغاز دههٔ دوم قرن حاضر پیشهٔ نویسندگی را برگزید و با همان نخستین رمان خود آشفتگی‌های تُرلس جوان۲۹ به روان‌کاوی شهرت یافت. نوول‌های بعدی وی همچون سه زن نشانی بارزتر از درون‌شکافی او و دقت علمی‌اش در پرداخت ادبی مسائل داشتند. وی اصولاً خود را کالبدشکاف زندگان نامیده است. بااین‌همه این نویسندۀ ژرف‌بین همهٔ عمر بیش‌و‌کم ناشناخته ماند. وی در ۱۹۳۳، سال قدرت‌یابی نازی‌ها از سکونتگاه خود آلمان به اتریش بازگشت و ازآنجا نیز در ۱۹۳۸ به سوئیس مهاجرت کرد. سیاست ضد‌فرهنگی نازی‌ها و زندگی در غربت باز گمنام‌ترش ساخت، چندان‌که سال‌های پایانی عمرش به غمِ روزانهٔ نان گذشت.

موزیل باآنکه عمری را پیگیرانه به کار نویسندگی گذراند، نظر به وسواسش در پرداخت مطلب، آثاری محدود دارد. بلکه عمر و توان خود را به‌پای اثر سترگش، رمانِ مرد بی‌سرشت۳۰، گذاشت که بااین‌همه ناتمام ماند. گرچه با انتشار بخش‌هایی از این رمان زمان‌پژوه در ۱۹۳۸ توماس مان به ستایش، آن را پرحشمت‌ترین نثر آلمانی زمان خود، و رمانی خواند که آیندگان بزرگش خواهند داشت. هشت سال از مرگ وی در ۱۹۴۲ می‌گذشت که سرانجام آثارش در سطحی به‌حق و گسترده به چاپ رسید و مجلهٔ تایمز او را بزرگ‌ترین و هم‌زمان گمنام‌ترین نویسندهٔ دوران نامید و با مارسل پروست و جیمز جویس هم‌ترازش شمرد.

دو اثر حاضر از مجموعهٔ مرده‌ریگ روزهای زندگی او گرفته شده است، کتابی که موزیل در تلخ‌کامی بر سرنوشتِ خود، به وداعی زودهنگام از زندگی، در ۱۹۳۶ به چاپ رساند و نوشته‌های پراکنده وی را دربرمی‌گیرد.

داستان اول با تصویر گویایی که از تربیت پدر شاهانه به دست می‌دهد، سال‌هاست در اتریش به کتابِ درسی دبیرستان‌ها درآمده است. و امّا فاجعهٔ خرگوش را باید بر اساس تأکید خود نویسنده بیشتر طرحی استعاری دانست از اشرافیت انحطاط‌زدهٔ روزگار خودِ نویسنده. در هر دو داستان، چنانکه در بسیاری از دیگر آثار موزیل، فضا آکنده از خشونتی است که بعدها زمینه‌ساز فاشیسم شد.