کتاب کوسه و ماهی قرمز

کتاب کوسه و ماهی قرمز نوشتهٔ جان گوردون و ترجمهٔ مصطفی غلامی است. انتشارات کلید آموزش این کتاب را که حاوی گام‌های مثبت به‌سوی کامیابیْ در میان امواج تغییر است، روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب کوسه و ماهی قرمز

نویسندهٔ کتاب کوسه و ماهی قرمز در ابتدا می‌گوید بسیاری بر این باورند که بیشتر مردم به‌دنبال سرنوشت خود می‌گردند، اما اغلب این سرنوشت ماست که از طریق سختی‌ها و مشکلات، ما را پیدا می‌کند. نویسنده باور دارد که در همین زمان‌هاست که ما پرسش‌های مهمی را مطرح می‌کنیم و تصمیماتی می‌گیریم که به‌شکلی مثبت مسیر زندگی ما را تغییر می‌دهد. جان گوردون اعتقاد دارد که یکی از مهم‌ترین پرسش‌هایی که ممکن است بپرسیم، این است که ما کوسه هستیم یا ماهی‌قرمز. او از شما در این مورد می‌پرسد!

کتاب کوسه و ماهی قرمز حاوی قصه‌ای بسیار ساده است. نویسنده گفته که منتقدانی هستند که کتاب‌های ساده را به تمسخر می‌گیرند؛ آن‌ها اعتقاد دارند که کتاب باید بلند و پیچیده باشد تا به چشم بیاید، اما نویسندهٔ این کتاب دریافته که هرچه به حقیقت نزدیک‌تر باشیم، پیام‌ها ساده‌تر و بسیار موثرتر می‌شوند. او این کتاب را در چند بخش نوشته که عنوان برخی از آن‌ها عبارت است از «امواج تغییر را در آغوش بگیرید و بر آن سوار شوید»، «مدرسهٔ کوسه برای ماهی قرمزها»، «شما هم مدرسهٔ کوسهٔ خود را برای ماهی قرمزها بسازید»‌ و «موضوعی برای اندیشیدن: سؤالات مربوط به مباحث فردی/ گروهی/ تیمی».

خواندن کتاب کوسه و ماهی قرمز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به بزرگسالان و کودکانی که مایلند زندگی آرام‌تر و بهتری داشته باشند، پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کوسه و ماهی قرمز

«گوردی مدرسۀ کوسۀ خود را افتتاح کرد و هدف او کمک به بقیۀ ماهی‌ها بود. او به این نتیجه رسیده بود که اگر اقیانوس واقعاً مکان فراوانی و نعمت است، پس وظیفه دارد به دیگران کمک کند تا بدانند که غذا برای همه وجود دارد. او همچنین باور داشت که هر چه بیشتر ببخشی بیشتر خواهی گرفت. این قانون اقیانوس است.

در اوّلین روز کاری مدرسۀ کوسه فقط ۱۰ دانش‌آموز حاضر شدند. گوردی به آنها آموخت که اقیانوس دشمن آنها نیست، بلکه دوست آنهاست. به آنها یاد داد که اقیانوس مکان نعمت و فراوانی است، نه کمبود. به آنها گفت که در مدرسۀ یاد خواهند گرفت که چگونه ناکامی‌ها را به موج کامیابی تبیدل کنند و چند درس مهم را بر روی تخته‌سیاه مرجانی بزرگی یادداشت کرد:

- بر امواج تغییر سوار شو.

- توان تو خیلی بیش از آن چیزی است که فکر می‌کنی.

- تمام توجّه خود را به فرصت‌ها معطوف کن، نه به تهدیدها.

- تو یک قربانی نیستی، بلکه قهرمان داستان زندگی خود هستی.

ماهی‌ها که از درس‌هایی که او به آنها می‌داد شگفت‌زده شده بودند نزد خانواده‌ها، دوستان، و اقوام خود رفتند و به همه گفتند که چه چیزهایی یاد گرفته‌اند. روز بعد صدها دانش‌آموز جدید به مدرسۀ کوسه آمدند و گوردی تمام چیزهایی که می‌دانست را به آنها آموخت. او به ماهی‌های اقیانوس آموخت که چگونه خلّاقیت به خرج بدهند، به منفی‌باف‌ها آموخت که چگونه مثبت‌اندیش باشند، به هشت‌پاها یاد داد که چگونه تمرکز کنند، و به همه آموخت که چگونه مثل کوسه فکر و عمل کنند. او درس‌های دیگری را هم بر روی تخته‌سیاه مرجانی نوشت:

- باور شما باید بسیار قوی‌تر از همنوایی منفی‌باف‌ها باشد.

- ماهی مثبت‌اندیش غذای بیشتری پیدا می‌کند.

- به اقیانوس فراوانی ایمان داشته باش و به موفّقیت امیدوار باش.

- ایمان به آینده‌ای مثبت باعث می‌شود که امروز قدرتمندتر عمل کنی.

- هیچ چیز نمی‌تواند جای تلاش بسیار را بگیرد.

- متواضع و گرسنه باش.

پس از گذشت یک سال، گوردی هزاران ماهی را در مدرسۀ کوسۀ خود تعلیم داده بود. هر چند، می‌دانست که دانش‌آموزان او تنها درصد کوچکی از کلّ ماهی‌های اقیانوس را تشکیل می‌دهند. گوردی امیدوار بود که ماهی‌های بیشتری در کلاس‌های او حاضر شوند، اما می‌دانست که وضعیت به هر حال همین‌گونه است. بعضی پیام او را باور دارند و آن را دریافت می‌کنند و اصول آن را به کار می‌گیرند و کسانی هم هستند که به تعلیمات او توجّهی نمی‌کنند و تمام عمر خود را به گلایه و سرزنش می‌گذرانند و نمی‌دانند که چرا دارند از گرسنگی می‌میرند.

اما آن کسانی که این قواعد و دروس را به کار می‌گیرند راه خود را در اقیانوس مشکلات و از میان امواج تغییر پیدا می‌کنند و از شکم سیر و زندگی سرشار از فراوانی برخوردار خواهند بود. او اینها را در زندگی خود تجربه کرده بود و می‌دانست که زندگی کوتاه‌تر از آن است که بخواهیم آن را به گونه‌ای دیگر صرف کنیم.»