کتاب فناوری اطلاعات و ارتباطات با رویکرد آموزشی در هزاره سوم

فناوری اطلاعات و ارتباطات با رویکرد آموزشی در هزاره سوم کتابی نوشته اکرم مرتضی‌قلی و محمدحسین محمدی کیا است که در انتشارات راز نهان به چاپ رسیده است.

دباره کتاب فناوری اطلاعات و ارتباطات با رویکرد آموزشی در هزاره سوم

در هزاره جدید، فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات به¬سرعت جهان را درنوردیده و بر بسیاری از ابعاد زندگی بشر تأثیر گذاشته است. امروزه مهارت¬های مبتنی بر دانش و اطلاعات جدید موجب ارائه خدمات و تولید کالاهای نو و ابتکاری با کارایی بیشتر می‌شوند و از الزامات اقتصاد موفق مبتنی بر دانش به‌شمار می‌آیند؛ بنابراین دانش و اطلاعات به شبکه‌ای رایج برای دستیابی به بهره‌وری، رقابت‌پذیری، ثروت و رفاه تبدیل شده است و کشورها نیز برای توسعه سرمایه انسانی اولویت بالاتری قائل شده‌اند. به این ترتیب در سرتاسر جهان دولت‌ها بر روی راهبردهایی به‌منظور افزایش دسترسی به آموزش با کیفیت بهتر متمرکز شده‌اند. اگر جامعه در صدد هم‌گرایی با روند جهانی شدن باشد، قطعاً همانندی و تطابق با روند جهانی جزء اهداف آموزش ملی آن قرار می‌گیرد و فرآیند آن از طریق فنآوری اطلاعات تسریع می‌شود.

اين کتاب در صدد تبیین نظام فناوری اطلاعات و ارتباطات با رويکرد آموزشی و تأکید بر برنامه درسی و روش‌های تدريس آن برای نسلی ديجیتال است؛ نسلی که فناوری اطلاعات و ارتباطات ICT ،بخشی يا تمامی فرايند زندگی فردی و حرف‌های آنان را تشکیل می‌دهد. آشنايی اين نسل با فناوری اطلاعات و ارتباطات موجب غنای نظام نگرشی، ارزشی، مهارت‌های ذهن و محیط فیزيکی آنان را در يک جهان متغیر، متنوع و متکثر خواهد بود.

فصل اول: آغازه؛ جهان‌شناسی قلمرو اطلاعات. فصل دوم: روند تحولات فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش. فصل سوم: فناوری اطلاعات و ارتباطات و جهانی شدن. فصل چهارم: فرايند ياددهی – يادگیری نظام فناوری اطلاعات و ارتباطات. فصل پنجم: تأثیر فنــــاوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه درسی و روش های تدريس و فصل ششم: موانع به‌کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در تعلیم و تربیت.

خواندن کتاب فناوری اطلاعات و ارتباطات با رویکرد آموزشی در هزاره سوم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اساتید، دانشجويان و پژوهشگران حوزه فناوری اطلاعات.

بخشی از کتاب فناوری اطلاعات و ارتباطات با رویکرد آموزشی در هزاره سوم

 لیونل بابر معتقد است که فن¬آوری اطلاعات، یکسان سازی اقتصاد جهانی را که مبنای جهانی شدن است، تسریع نموده است (عطاران، ۱۳۸۳). از اینرو، عرصه‌های کاربرد فن‌آوری اطلاعات با سرعت رو به رشد خود، تعلیم و تربیت را نیز در اشکال مختلف دستخوش دگرگونی نموده است و اهمیت تعلیم و تربیت که متناسب با نیازهای فرد و جامعه باشد، اکنون بیش از همیشه احساس می‌شود، زیرا دنیایی که با شبکه‌های اطلاعاتی به هم پیوند خورده است، متقاضی نیروی انسانی است که بداند چگونه از فن‌آوری به‌عنوان ابزاری برای افزایش خلاقیت، پیشرفت و بهره‌وری استفاده نماید (نفیسی، ۱۳۸۲). تغییرات اجتماعی، اقتصادی و تکنولوژیکی چند دهه اخیر آموزش‌وپرورش را برای همگان با اهمیت‌تر کرده است. درست است که میزان بی‌سوادی در ۳۰ سال گذشته در سراسر جهان کاهش یافته، اما ضرورت و تقاضای علوم نیز امروزه نسبت به ۳۰سال قبل، بسیار افزایش یافته است. در گذشته جامعه روستایی حتی اگر نیمی از جمعیتش بی‌سواد بود، می‌توانست از نظر اقتصادی، (مارگویتا مک ری ، ۲۰۰۰) رونق داشته باشد، اما در عصر اطلاعات در جوامع مدرن چنین امکانی کمتر وجود دارد (هدید و همکاران، ۲۰۰۰). همچنین در سال‌های گذشته مهارت‌هایی را که والدین ما در مدارس و دانشگاه‌ها می‌آموختند، برای گذراندن زندگی و یافتن شغل مناسب کافی بود، اما نسل حاضر دیگر از چنین بخت و فرصتی برخوردار نیست. امروزه رسیدن به مدارج بالا و گذراندن زندگی و رفاه، در سایه رایانه، اینترنت و تجارت الکترونیکی مقدور خواهد بود. لازمه زندگی کردن در جامعه اطلاعاتی، تبدیل شدن به شهروند مطلع است، از این‌رو وظیفه آموزش‌وپرورش در درجه اول تربیت شهروندانی آگاه و با سواد است. البته سواد در اینجا در توانایی خواندن و نوشتن خلاصه نمی¬شود، بلکه سواد، مهارتی است برای استفاده از انواع تجهیزات و رسانه‌هایی که به وفور ما را احاطه کرده‌اند.

در عصری که به انفجار دانش و اطلاعات لقب گرفته است آموزش‌وپرورش نمی‌تواند نسبت به این تحولات بی‌تفاوت بماند و رویکرد مناسبی نداشته باشد. ازآنجاکه فناوری اطلاعات، هم علم و سواد و هم نوعی مهارت است؛ روی‌هم‌رفته راهبردی برای ارتقای سیستم آموزشی و فرایند رشد تلقی می‌شود (دالمن،۱۳۷۲؛ ترجمه حیدری).

می‌توان گفت امروزه کشورها به‌منظور حضور پایدار در رقابت اقتصاد جهانی مبتنی بر اطلاعات و ارتباطات جدید با اتخاذ سیاست‌ها و استراتژی‌هایی سعی دارند تا تعداد بی‌سوادان خود را به هر طریق ممکن از طریق رسانه‌های همگانی و انواع فناوری‌ها با سواد کرده و سطح سواد را نیز بالا ببرند.