کتاب مینیمالیسم دیجیتال

کتاب مینیمالیسم دیجیتال نوشته کال نیوپورت است که با ترجمه فرزام حبیبی منتشر شده است. با این کتاب یاد می‌گیرید چگونه زندگی‌تان را از نیروهای قدرتمند اقتصاد توجه پس بگیرید. این میکروکتاب خلاصه‌ای کوتاه و کاربردی از مینیمالیسم دیجیتال است.

درباره کتاب مینیمالیسم دیجیتال

در طول بیست سال گذشته یا همین حدود، نشانه‌های فنی زیادی وجود داشته اما آنچه ممکن است بلافاصله به ذهن خطور نکند، کلید «لایک»است. از سال ۲۰۰۷ که استفاده از این کلیدِ تأیید آغاز شد، در مورد «فرندفید»، همان گردآورنده‌ی خوراک اجتماعی که مدت‌ها است فراموش شده، تنها موضوع زمان بود که به یک ویژگی استاندارد در هر بستر رسانه‌ اجتماعی در آینده تبدیل شد. از این‌ گذشته، این ویژگی‎ ساده و اطلاعیه‌ها و آگاه‌سازی‌های بی‌پایان، راهی فوق‌العاده برای جمع‌آوری داده‌ها در مورد ترجیحات و رفتارهای ما و در قلاب نگه‌ داشتنِ کاربران است.

پروفسور کال نیوپورت آزمایشی را که خودش انجام داده در این کتاب آورده. ۱۶۰۰ داوطلب به‌مدت یک ماهِ طولانی به‌منظور ایجاد فرصتی مطالعاتی برای او از دستور و رهنمودهایش پیروی کردند و بازخوردی ارزشمند به او ارائه دادند. نتیجهٔ تحقیق نیوپورت «مینیمالیسم دیجیتال» است: راهی برای عقب‌نشینی از هجوم مزاحمت‌های دیجیتالی و دست‌یافتن به زندگی رضایت‌بخش‌تر و پاداش‌دهنده‌تر.

بعد از خواندن این نکات می‌فهمی که:

- چگونه رسانه‌های اجتماعی مثل تنباکویی قوی و سنگین اعتیادآورند؛

- چگونه آمیش می‌تواند کمکت کند تا از تلفن هوشمندت بهتر استفاده کنی؛ و

- چگونه توجه تو ارزشمندتر از نفت می‌شود.

خواندن کتاب مینیمالیسم دیجیتال را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به دانش رسانه پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب مینیمالیسم دیجیتال

اگر بخواهیم خودمان را از شرِ افرادِ خلاق و باهوش سِلیکون‌ولی که مشتاقند از آسیب‌پذیری‌های ما بهره ببرند حفظ کنیم، به نیروی دفاعی قوی و مستحکمی نیاز داریم. به‌همین دلیل است که کال نیوپورت روشی را برای گذران زندگی پیشنهاد می‌کند که اسمش را گذاشته مینیمالیسم دیجیتال.

افراد زیادی هستند که راه‌حل‌های سریعی مثل صرفاً غیرفعال کردن اعلان‌ها در تلفن هوشمند را پیشنهاد می‌دهند، ولی نیوپورت به این تعدیل‌های پیش‌پاافتاده برای ایجاد چنین تغییراتی در درازمدت اعتماد ندارد. او می‌گوید وقتی کلیدِ اعلانِ ۱۱۲ برنامه را غیرفعال کرده، با این پرسش مواجه شده که: آیا اصلاً به این همه برنامه نیاز داشتی؟

مینیمالیسم دیجیتال به این فلسفهٔ تاریخی اشاره می‌کند که مصرفِ کمتر، زندگی بهتر. این اسم به‌طور هدفمند شبیه ساده‌زیستنی است که مری کوندوی نویسنده آن را ترویج داد و فقط اجازهٔ ورود موارد و اقلامی را به زندگی‌ات می‌دهد که شادی و لذت برایت به‌ارمغان بیاورد. نیوپورت این ایده را برای رسانه‌های دیجیتالی و برنامه‌هایی به‌کار برد که از آنها استفاده می‌کنی، و پیشنهاد می‌کند که بپرسی: آیا این وب‌سایت، برنامه و وب‌سرویس طوری آنچه را من برایش ارزش قائلم تأیید و تقویت می‌کند که هیچ چیز دیگری نمی‌تواند؟

مینیمالیسم دیجیتال قدمی دیگر برمی‌دارد و از تو می‌خواهد طوری این فناوری را بهینه‌سازی کنی که ارزشش به حداکثر برسد درحالی‌که میزان انرژی و زمانی را که صرف آن می‌کنی، کاهش بدهد. بنابراین اگر توییتر چیزی است که حرفه‌ات آشکارا از آن سود می‌برد، باید عاقلانه قوانینی هدفمند در مورد استفاده از آن وضع کنی تا به تو امکان بدهد واردش بشوی، کارهای لازم را انجام بدهی و سپس از آن خارج شوی.