کتاب گعده های ادبی چهارشنبه ها

کتاب گعده های ادبی چهارشنبه ها اثری از طه حسین، نویسنده و سخنور مصری است که با ترجمه رمضان رضایی و مجتبی سعیدی منتشر شده است. این کتاب اثری از طه حسین درباره شعر دوره عباسی است. 

درباره کتاب گعده های ادبی چهارشنبه ها

خلافت عباسی یا عباسیان سومین خلافت اسلامی بود که پس از ظهور حضرت محمد (ص) به قدرت رسید. از آنجایی که این خلافت به دست نوادگان عموی پیامبر اسلام یعنی عباس بن عبدالمطلب، بنیان نهاده شد، به خلافت عباسی مشهور شد. عباسیان خلافت اموی را برانداخته بودند و بیشتر دوران خود در بغداد حکومت کردند. خلافت عباسی در پی جنبش سیاه‌جامگان به رهبری ابومسلم خراسانی تأسیس شد. 

در دوران عباسی، شعر به شدت شکوفا شد. وزیران، درباریان و هواداران شعر در این دوره، شعر و شاعری را به شدت تشویق می‌کردند و حاضر بودند برای شعر بذل و بخشش‌های کریمانه کنند. حتی برخی از امیران و خلفای عباسی مانند ابن المعتز به عنوان معروف ترین شاعران دوره خود شناخته می‌شدند. همانطور که پیشرفت و تمدن کم‌کم زندگی اعراب را در برمی‌گرفت با شعر عربی نیز همراه شد به طوری که شاعران توصیف‌های زیبایی درباره کاخ های بزرگ به جا گذاشتند.

طه حسین، که خودش در زمینه زبان و ادبیات عرب تحصیل کرده است، در کتاب گعده های ادبی چهارشنبه‌ ها از شعر دوره عباسی سخن گفته است. در این اثر بعد از آشنایی با طه حسین و آثارش، به بررسی سنت و تجددگرایی در آثار شاعران دوره عباسی می‌پردازیم و پیشرفت شعر و همچنین مضامین و درونمایه‌های اصلی شعر آن روزگار را بررسی می‌کنیم. این اثر همچنین شامل نقدی بر نظرات استاد طه حسین است. 

کتاب گعده های ادبی چهارشنبه ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

کتاب گعده های ادبی چهارشنبه ها را به تمام علاقه‌مندان به مطالعات و پژوهش‌های ادبی و شعر پیشنهاد می‌کنیم.

درباره طه حسین

طه حسین، نویسنده، سخنور و از پیشگامان جنبش نوگرایی در مصر ۱۴ نوامبر ۱۸۸۹  در مصر به دنیا آمد. او در کودکی در سن سالگی به یک عفونت دچار شد که باعث شد نابینا شود. او در جوانی با وجود فقر و البته مشکلاتی که نابینایی برایش به همراه داشت، به دانشگاه الازهر رفت و در رشته ادبیات عرب و الهیات تحصیل کرد. زمانی که دانشگاه قاهره تاسیس شد به آنجا رفت و دکترایش را از دانشگاه قاهره گرفت. رساله دکتری او درباره شاعر شک‌گرای عرب، ابوالعلا معری است.  او همچنین در ۱۹۱۴ به سوربن رفت و در پاریس نیز در ۱۹۱۷ رساله دکترایی تحت عنوان «فلسفه اجتماعی ابن‌خلدون» نگاشت. در بازگشت به مصر استاد ادبیات عرب و یکی از بنیانگذاران دانشگاه اسکندریه شد.

طه حسین یکی از هواداران سرسخت انقلاب ۱۹۵۲ مصر بود. او بر اهمیت آزاد و دموکراتیک بودن آموزش و تحصیل تاکید بسیار داشت. زمانی که در سال ۱۹۵۰ به مقام وزارت آموزش و پرورش مصر رسید، توانست به کمک حکومت جدید آموزش همگانی را برای همگان آزاد و رایگان کند. طه حسین آثار بسیاری نگاشته است اما شهرتش را بیشتر مدیون کتاب زندگینامه‌اش، الایام، است که در ایران به نام آن روزها و به دست حسین خدیوجم ترجمه شده است. او در ۲۸ اکتبر ۱۹۷۳ در ۸۳ سالگی در قاهره از دنیا رفت.