دانلود و خرید کتاب صوتی سنگفرش هر خیابان از طلاست

کتاب صوتی سنگفرش هر خیابان از طلاست در زمینه موفقیت و مدیریت و کسب و کار، نوشته کیم وو چونگ، رییس سابق هیئت مدیره و مؤسس گروه دوو کره جنوبی است.

درباره کتاب صوتی سنگفرش هر خیابان از طلاست

کیم وو چونگ در کتاب صوتی سنگفرش هر خیابان از طلاست علاوه بر سرگذشت خود، تجربیاتش در دنیای کسب و کار و آن‌چه از زندگی آموخته‌ را بیان کرده‌است.

این کتاب که پرفروش‌ترین کتاب به زبان کره‌ای است در اصل حاوی پندهایی برای جوانان کره‌ای است؛ اما پیامی جهانی دارد؛ بنابراین کم‌کم بسط پیدا کرد و کامل‌تر شد. در کره‌ی جنوبی کتاب «کیم» همانند کتاب‌های کوچک «لی‌یاکوکا» رئیس «شرکت سهامی کرایسلر» که در آمریکا مشهور است، می‌درخشد. هوش سرشار کیم اولین سرمایه‌اش بود. او دریافت سخت کار کردن بهتر از خوش‌گذرانی و هدر دادن پول است. هرچند نظریه‌ی «نئوکونفوسیوسی» او در کره‌ی جنوبی مانند کلید طلوع کشور به‌عنوان کشوری صنعتی است که سایر کشورها از آن پیروی می‌کنند.

او می‌گوید: هر جا می‌روم، بلافاصله متوجه می‌شوم پول باید چگونه به‌دست‌آید. درجایی برای خنده گفتم:

سنگفرش هر خیابان از طلاست، بنابراین من فقط آن را جمع می‌کنم.

البته، هیچ جایی در دنیا نیست که خیابان‌هایش با پول فرش شده باشد. پول در آوردن در دنیا کار راحتی نیست و این کار به تلاش فراوان و سخت نیاز دارد.

شنیدن کتاب صوتی سنگفرش هر خیابان از طلاست را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن کتاب صوتی سنگفرش هر خیابان از طلاست برای همه دوست‌داران کتاب‌های موفقیت شغلی و مدیریت مفید است.

درباره کیم وو چونگ

کیم وو چونگ، موسس شرکت بزرگ و بین‌المللی «دوو» است که پس از جنگ کره، کار خود را بدون هیچ سرمایه‌ای از صفر شروع کرد. او این ایده را که شرق آسیا به مرکز تجاری جهان تبدیل خواهدشد، طراحی و اجرایی نمود. او کارش را با خرید و احیای شرکت‌های ورشکسته در کشورش شروع کرد. «کیم» به‌عنوان کارآفرینی برتر در هرجایی به سودآوری فکر می‌کرد تا جایی که بازار بسته‌ای چون ایران را هم فتح نمود. او بدون خستگی ۲۲ شرکت اصلی خود را که طیف وسیعی از فعالیت‌ها شامل صنایع سنگین، الکترونیک، ساخت پیانو و هتلداری را شامل می‌شود، هدایت می‌کند.

بخشی از کتاب سنگفرش هر خیابان از طلاست

برخی از مهمترین فنون مدیریتی من حتی در بالاترین سطح کلاس‌های بازرگانی در امریکا نیز تدریس نمی‌شوند. آنها دانشجویان را به روش مدیریت هدفمند تربیت می‌کنند و به آنها چهار مرحله اصلی در مدیریت را آموزش می‌دهند که شامل: برنامه‌ریزی، سازماندهی، رهبری و کنترل می‌باشد. من دو مورد حیاتی دیگر به این موارد اضافه می‌کنم که یک مدیر ارشد باید این موارد را رعایت کند. پس شش مورد در ارتباط با یک مدیریت موفق وجود دارد و نه چهار مورد.

البته علاوه بر آن شش مورد که به آنها مجددا اشاره خواهیم کرد یک سازمان و یا شرکت بزرگ باید قدرت سازگاری با شرایط مختلف و تصمیم‌گیری سریع را داشته باشد. به همین دلیل است که من به مسافرت‌های متعددی می‌روم تا با شرکت‌هایی که در تصمیم‌گیری‌های بزرگ تردید دارند و یا شرایط متغیری دارند شخصا روبه‌رو شوم و در این رابطه به تحلیل و گزارش دیگران بسنده نمی‌کنم. تغییرات در تجارت سریع‌تر از قبل اتفاق می‌افتد پس باید با تمرکز بیشتری به خلاقیت در تجارت، اقتصاد و سیاست فکر کرد.

در کشورهای در حال توسعه که من بیشتر تجارتم را در این کشورها انجام می‌دهم قوانین اغلب دچار تغییر می‌شوند. بعضی اوقات آنها سرمایه دارند و بعضی اوقات سرمایه چندانی ندارند. نرخ ارز به شدت نوسان دارد و ریسک‌ها بزرگ و حساب نشده هستند و اگر نتوانی سریع تصمیم بگیری باید تاوان سنگینی پرداخت کنی، هیچ تحلیل‌گری نمی‌تواند از راه دور در بازار دست داشته باشد. در هر کشوری شما باید شخصا با بانکداران، مقامات دولتی و غیره در ارتباط باشید تا بتوانید تمام اطلاعاتی که به آن نیاز دارید به دست بیاورید.

تردید در تصمیم‌گیری در زمان مواجهه با شرایط جدید یکی از مشکلات مدیران می‌باشد و باید بدانیم که تجارت همیشه سود کردن نیست بلکه کمتر ضرر کردن نیز بخشی از تجارت است.

شرکت‌های بزرگ درست مانند گلوله‌های برف در حال پایین آمدن می‌باشند و هر لحظه به حجم آنها اضافه می‌شود، اما مدیر موفق کسی است که بتواند در زمان رکود تا حد ممکن جلوی ضرر را بگیرد. پس برای رسیدن به همین اهداف است که من به نقاط مختلف دنیا سفر می‌کنم تا بتوانم اطلاعات به روز کسب کنم و در لحظه تصمیم‌گیری کنم.

به عنوان مثال زمانی که ما برای اولین بار تصمیم گرفتیم تجارت را در کشور ویتنام آغاز کنیم، من گروهی را مأمور مطالعه و تحقیق در بازار آن کشور کردم تا آنها بتوانند اطلاعاتی را در خصوص موقعیت‌های تجاری مختلف به من ارائه دهند. پس از دریافت آن اطلاعات خودم شخصا به ویتنام سفر کردم تا بتوانم از نزدیک شرایط را بررسی کنم.

یکی از مواردی که من در جلسات مطرح کردم امکان سرمایه‌گذاری مشترک در صنعت نساجی بود. من پیشنهاد کردم به جای خرید وسایل و دستگاه‌های جدید می‌توانیم تعدادی از دوک‌های نساجی که در کره زیاد استفاده نمی‌شوند را به ویتنام بیاوریم و از آنها استفاده کنیم. دلیل عدم استفاده از آن دوک‌ها در کره کمبود نیروی کار و بالا بودن دستمزدها بود که باعث اتوماتیک شدن اکثر صنایع در آن زمان شده بود.

من تخمین زدم در حدود ۵۰۰ هزار دوک نساجی بدون استفاده در کره موجود است و می‌توانستم تنها با ۲۰ درصد قیمت آنها را خریداری کنم. پس از آن من به بازدید کارخانه‌های نساجی در ویتنام رفتم و شروع به بررسی اوضاع کردم و پس از مدت کوتاهی به این نتیجه رسیدم که این یک امر کاملاً امکان‌پذیر است.

ماشین‌آلات نساجی آنها در حدود ۲۰ تا ۳۰ سال از عمرشان می‌گذشت در حالیکه ماشین‌آلات نساجی ما که مورد استفاده هم قرار نمی‌گرفتند تنها ۱۰ سال عمر داشتند. در آن زمان ویتنام ارز کافی در اختیار نداشت اما نیروی کار بسیار خوبی در آن کشور موجود بود.

من بلافاصله تصمیم گرفتم در قبال سهم سرمایه‌گذاری خودمان که در حدود ۱۰۰ میلیون دلار بود، واردات ماشین‌آلات نساجی را به عهده بگیرم که در آن زمان برای من فقط ۲۰ میلیون دلار هزینه داشت. محل کارخانه آماده شروع کار بود به علاوه این که برق، نیروی کار و سایر امکانات نیز در اختیارمان بود.

در خصوص نیروی متخصص نیز من تصمیم گرفتم حدود ۳۰ درصد از مهندسین طرف قراردادمان را به کره دعوت کنم تا بتوانیم آنها را در کره آموزش دهیم. بعد از یک دوره ۶ ماهه آنها به کشور خود بازگشتند و توانستند به روند رو به رشد تولید پارچه در این کشور کمک بیشتری کنند.

اگر یک شرکت اروپایی و یا امریکایی قصد انجام چنین کاری را در ویتنام داشت فکر نمی‌کنم می‌توانست به سرعت در این خصوص تصمیم‌گیری کند، آنها می‌بایست در ابتدا تمام امور و مسائل را به دقت بررسی کرده و سپس اقدام به عقد قرارداد کنند، کاری که من با استفاده از اطلاعات دست اول و بررسی شخصی به سرعت انجام دادم.

تجارت در کشورهای جهان سوم فراتر از یک معامله ساده است زیرا پول آن کشورها باید مستقیما در سرمایه‌گذاری مشترک دخالت داده شود و نمی‌توان آن را برای خرید ماشین‌آلات و سایر لوازم استفاده کرد زیرا امکان فروش آنها در آینده در صورت لزوم وجود ندارد و به همین دلیل بود که من واردات ماشین‌آلات و سایر اقلام را به عهده گرفتم. در حین انجام یک تجارت بزرگ شما می‌توانید چندین تجارت کوچک نیز داشته باشید.