دانلود و خرید کتاب صوتی مولانا، غزالی و خیام

کتاب صوتی مولانا، غزالی و خیام نوشتهٔ فرامرز معتمد دزفولی است. احسان چریکی گویندگی این مقالهٔ صوتی را انجام داده و نوین کتاب گویا آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی مولانا، غزالی و خیام

کتاب صوتی مولانا، غزالی و خیام که شمارهٔ نخست از فصلنامهٔ فرهنگی - هنری «نگاه آفتاب» است، نگاه این سه عارف و اندیشمند ایرانی به واقعیت رنج‌آلود زندگی را بررسی و با هم مقایسه کرده است. این مقاله، مولانا و غزالی و خیام را نمایندهٔ سه مواجههٔ متفاوت با واقعیت دانسته و با بهره‌گیری از آثار آن‌ها شیوه‌های متفاوت تاب‌آوری در جهان را به ما نشان داده است. به‌باور فرامرز معتمد دزفولی، پژوهشگر علوم اجتماعی، ایرانیان از دیرباز دربارهٔ زندگی و واقعیت به شکل‌های مختلف اندیشیده و راه‌های مختلف تاب‌آوری در جهان را آزمایش کرده‌اند. او این مسئله را ناشی از جغرافیا و موقعیت مکانی ویژهٔ ایران دانسته که سبب شده همیشه جنبه‌ای نامطمئن و قطعیت‌ناپذیر زندگی ایرانیان را تحت‌الشعاع قرار دهد و باعث شده اندیشمندان ایرانی درمورد واقعیت مطلق‌العنان زندگی به نظریه‌پردازی دست بزنند. این پژوهشگر در کتاب صوتی حاضر، آرای این سه متفکر دررابطه‌با شیوهٔ مواجهه با واقعیت را با یکدیگر مقایسه کرده است؛ کتابی که با بیان این حقیقت آغاز می‌شود که انسان همیشه با حقیقت و واقعیتی عاری از معنا مواجه است که مشخصهٔ آن، قاهربودنی هراس‌انگیز و بی‌ملاحظه است. این واقعیت که به‌بیان «هانس بلومنبرگ»، واقعیتی مطلق‌العنان است، نیازمند مواجههٔ ویژه‌ای است که در تاریخ ایران، سه متفکر بزرگ (غزالی، مولانا و خیام) توانسته‌اند به آن دست یابند. غزالی با کناره‌گیری از دنیا، زهد و ایمان خائفانه، مولانا با استعلایی‌کردن واقعیت و فرارفتن از آن و عزم سفر به آسمان و خیام با چشم‌گشودن به عاقبت کار و لاجرم فراموشی‌سپردن خود به می ناب توانسته‌اند در برابر این واقعیت که مانند حاکمی بی‌رحم بر انسان و جهان حکومت می‌کند، بایستند.

شنیدن کتاب صوتی مولانا، غزالی و خیام را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران مطالعهٔ آرای سه متفکر و عارف ابرانی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی مولانا، غزالی و خیام

«درباره «بودن» و «واقعیت» ایرانیان در درون سنت دیرپای خود، به شکل‌های مختلف اندیشیده و تئوری پرداخته‌اند و راه‌های مختلف تاب‌آوری‌اش را جسته و آزموده‌اند. در تاریخ ما غزالی، مولوی و خیام سه سرنمون مواجهه با واقعیت و راهکاری‌های رودرویی با آن هستند. غزالی با کناره‌گیری از دنیا، زهد و ایمان خائفانه؛ مولوی با استعلایی کردن واقعیت و فرا رفتن از آن و عزم سفر به آسمان؛ خیام با چشم گشودن به عاقبت کار و لاجرم فراموشی و سپردن خود به میناب، از کشیدن بار تن سر می‌زنند.»