دانلود و خرید کتاب صوتی چند چراغ و یک آواز

کتاب صوتی چند چراغ و یک آواز نوشتهٔ علی اکبر گودرزی طائمه و حاصل گویندگی او است. واوخوان این مجموعه شعر نو را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی چند چراغ و یک آواز

کتاب صوتی چند چراغ و یک آواز مجموعه‌ای از شعرهای عاشقانه‌، در قالب نو و سپید است که نشان از عواطف لطیف شاعر دارد. علی‌ اکبر گودرزی طائمه از پیشکسوتان عرصهٔ دوبله، گویندگی و صداگذاری است که در اثر  صوتی حاضر، گزیده‌ای از اشعارش را برای ما خوانده است؛ اشعاری که از دل طبیعت و زندگی برآمده‌اند. دفتری که پیش روی ماست، شعرهای کوتاهی را در بر گرفته که اگرچه چندان به وزن و قافیه آراسته نشده‌اند، فضاسازی شاعر در آن‌ها به کمک کلمات، درخور توجه است. درون‌مایهٔ تمامی اشعار عشق است؛ اما بیهوده به‌دنبال معشوق نگردید. معشوق شاعر، خودِ زندگی است. رنگ و پاییز و آفتاب و باغ، جهان زیبای شاعر را می‌سازند و شنیدن کتاب صوتی چند چراغ و یک آواز به ما هم این مجال را می‌دهد که در گوشه‌ای دنج، همدم شاعر باشیم. او که پیش از این گزینش و گردآوری اشعار بزرگان ادبی را نیز در کارنامه داشته، این‌بار در اثر حاضر احساسات ناب خود را با ما در میان می‌گذارد.

شعر فارسی عرصه‌های گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرن‌ها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر به‌دست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصه‌ها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بی‌محابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفت‌اقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشه‌های اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدان‌گونه که هیچ جامعه‌ای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشه‌هایش بی‌نیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.

شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری به‌وجود آمده است. این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به‌لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص. استفاده از قافیه نیز در شعر نو آزاد است. معمولاً شعر نو فارسی را به ۳ دستهٔ اصلی شعر نیمایی، شعر سپید و موج نو تقسیم می‌کنند و پدر شعر نوی ایران را نیما یوشیج (علی اسفندیاری) می‌دانند. احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، هوشنگ ابتهاج (سایه)، نادر نادرپور، فریدون مشیری و محمدرضا شفیعی کدکنی بعضی از شاعران مشهور ایرانی هستند که در قالب شعر نو می‌سروده‌اند.

شعر سپید یا شعر شاملویی گونه‌ای از شعر نو فارسی است که در دههٔ ۱۳۳۰ شمسی و با مجموعهٔ «هوای تازه» سرودهٔ احمد شاملو ظهور پیدا کرد و شاید بتوان آن را با «شعر آزاد» در ادبیات کشورهای غربی مقایسه کرد. تفاوت عمدهٔ این آثار با نمونه‌های قبلی «شعر نو» در فرم شعر بود. در این سبک عموماً وزن عروضی رعایت نشده، اما آهنگ و موسیقی نمود دارد. در دسته‌بندی شعر نو فارسی، گاهی به هر شعر که در قالب شعر نیمایی نگنجد «شعر سپید» می‌گویند. برخی از صاحب‌نظران مانند «محمد مستقیمی» شعر سپید را پالاییده‌ترین نوع شعر فارسی می‌دانند که خود را از موسیقی و همهٔ چیزهای دیگر آزاد کرده است. او در کتاب «آیینه‌پردازان» خود با این تعریف از شعر که کلامی مخیل است، یکی از دلایل خوانده‌شدن شعر سپید را معنی و خوانش سپیدی‌هایی می‌داند که در تقطیع‌های شعر سپید در فضای خیال خواننده بازآفرینی می‌شود و یا خواننده آن‌ها را در فضای خیال خود پر می‌کند. به نظر او در شعر سپید به‌دنبال موسیقی نباشید؛ چون شعر سپید به‌معنای شعر بی‌قیدوبند است. این شعر از قیود موسیقی که هنر دیگری است خود را رها کرده و صفت سپیدیش به همین معناست. پس نه موسیقی دارد نه نیازی به موسیقی دارد.

شنیدن کتاب صوتی چند چراغ و یک آواز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب صوتی را به دوستداران شعر معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی چند چراغ و یک آواز

«می‌خواند باغ‌به‌باغ پرنده‌ی تنهای بهار

آوایی را که مثل دیروز و مثل سال‌هاست

می‌توفد دریا، موج‌به‌موج و خسته

اندوه را که مثل امروز و مثل فرداست

می‌گردم آواره، کوچه‌به‌کوچه و خاموش

به دنبال خاطره‌ای که مثل هیچ لحظه‌ای نیست.»