دانلود و خرید کتاب صوتی دانشکده های من

کتاب صوتی دانشکده های من نوشتهٔ ماکسیم گورکی و ترجمهٔ علی اصغر هلالیان است. تایماز رضوانی گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده و آوانامه آن را منتشر کرده است. نویسنده در این اثر صوتی، بخشی از دوران زندگی‌اش را تعریف کرده و ضمن بیان تجربیات شخصی، از وضعیت سیاسی و اجتماعی جامعهٔ روسیه و دشواری‌های زندگی مردم نیز سخن گفته است.

درباره کتاب صوتی دانشکده های من

در کتاب صوتی دانشکده های من با بخشی از زندگی ماکسیم گورکی همراه می‌شویم. در این روایت، «ن. یورنیف» ‌دوست ماکسیم گورکی فکر ‌رفتن به دانشکده را به سر او‌ می‌اندازد و گورکی‌ را ترغیب می‌کند که‌ برای ورود به دانشکده به قازان برود‌. در همین روایت است که راوی با رسیدن به قازان پی می‌برد دشواری تحصیل در دانشکده‌های دوره‌ٔ تزاریسم این فرصت را به او نمی‌دهد و می‌گوید که «من اگر فکر رفتن به ایران را می‌کردم از فکر رفتن به دانشکده عاقلانه‌تر بود»‌؛ هر چند امکان به دانشکده رفتن راوی‌ یا شخصیت اصلی داستان ‌در این روایت فراهم نمی‌شود، اما فرصتی به‌ دست می‌آید تا ماکسیم گورکی ‌مانند سایر آثارش روزگار سیاه مردم روسیه در دوره‌ٔ تزاری را روایت کند. او دوران جوانی خود یعنی سال‌های ۱۸۸۴ تا ۱۸۸۸ میلادی را در کتاب صوتی حاضر نوشته و تجربیات و مشاهداتش از جامعهٔ بحران‌زدهٔ آن روزهای روسیهٔ تزاری را شرح داده است. این کتاب در سال ۱۹۱۶، یک سال پیش از انقلاب روسیه، منتشر شد.

با شنیدن کتاب صوتی «دانشکده‌های من» علاوه بر آشنایی با سرنوشت ماکسیم گورکی از فرهنگ و اجتماع دوران پادشاهی روسیه نیز اطلاع پیدا می‌کنید؛ همچنین نویسنده مسائل اجتماعی و فلسفی مختلفی را در کتاب شرح می‌دهد و به بررسی آن‌ها می‌پردازد.

شنیدن کتاب صوتی دانشکده های من را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب صوتی را به دوستداران کتاب‌های خاطرات با درون‌مایه‌های تاریخ روسیه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ماکسیم گورکی

ماکسیم گورکی با نام کامل «آلکسی ماکسیموویچ پِشکوف» ۲۸ مارس ۱۸۶۸ به دنیا آمد. او نویسنده و فعال سیاسی اهل روسیه بود که ۵ بار نامزد دریافت جایزهٔ نوبل ادبیات شد. او که از بنیان‌گذاران سبک ادبی واقع‌گرایی سوسیالیستی است، پیش از موفقیت در حرفهٔ نویسندگی به‌مدت ۱۵ سال به اقصی‌نقاط امپراتوری روسیه مسافرت و چندین‌بار شغل عوض کرد. اثرات این تجربیات بعدها در نوشته‌های او مشهود بودند. او با ۲ نویسندهٔ معروف روسی لئو تولستوی و آنتون چخوف در ارتباط بود و در خاطراتش به آن‌ها اشاره کرده است.

گورکی عضو فعال جنبش سوسیال‌دموکرات مارکسیستی بود و علناً با حکومت تزار مخالفت می‌کرد. برای مدتی نیز با ولادیمیر لنین و الکساندر بوگدانف از شاخهٔ بلشویکی حزب همراه بود ولی بعدها به منتقد تند لنین تبدیل شد و او را شخصی بیش‌ازحد جاه‌طلب، بی‌رحم و تشنهٔ قدرت توصیف کرد که هیچ مخالفتی را هم بر نمی‌تابد. گورکی بخش عمده‌ای از عمرش را هم در دوران تزاری و هم بعدها در دوران شوروی، در تبعید خارج از روسیه گذراند. در ۱۹۳۲ او با دعوت شخص استالین به اتحاد جماهیر بازگشت.

معروف‌ترین آثار ماکسیم گورکی عبارتند از: «در اعماق»، «مادر»، «بیست‌وشش مرد و یک دختر»، «آوای مرغ طوفان» و «دوران کودکی».

ماکسیم کورگی ۱۸ ژوئن ۱۹۳۶ درگذشت. 

بخش‌هایی از کتاب صوتی دانشکده های من

«منازل این میدان در اثر حریقى از بین رفته و به جاى آنها گیاهان گوناگون روئیده بود. در زیر این گیاهان زیرزمین بزرگى از آسیب روزگار مصون مانده و سگهاى ولگرد در آنجا زندگى کرده بعد هم مى‌مردند.»