دانلود و خرید کتاب صوتی من برتر

کتاب صوتی من برتر نوشتهٔ سیندی ویگلزورت و ترجمهٔ حمیدرضا بلوچ و با صدای فریبا فصیحی و فرهاد اتقیایی است و پندار تابان (جیحون) آن را منتشر کرده است. این کتاب صوتی ۲۱ مهارت برای تقویت هوش معنوی ارائه می‌دهد.

درباره کتاب صوتی من برتر

روان‌شناسان ۴ نوع هوش برای انسان‌ها در نظر گرفته‌اند: هوش علمی و تحلیلی (IQ)، هوش عاطفی (EQ)، هوش سیستمی (SYQ) و هوش معنوی (SQ). از میان این ۴ هوش، هوش معنوی را سخت‌تر از بقیه می‌توان توصیف کرد. اگر می‌خواهید بدانید هوش معنوی چیست، بهتر است هرچه زودتر کتاب صوتی من برتر را بشنوید.

۲۱ مهارت هوش معنوی که در این کتاب صوتی توصیف شده است، راهنمایی برای سفر قهرمانانهٔ ماست. برای الگو و سرمشق می‌توانیم به شخصیت‌هایی مثل گاندی، نلسون ماندلا، سقراط یا مادر ترزا بیندیشیم. آنچه این افراد را از دیگران متمایز می‌سازد چیزی فراتر از هوش علمی آن‌ها (IQ) یا مهارت‌های بین‌فردی‌شان (EQ) است؛ آن‌ها در زمینهٔ هوش معنوی (SQ) برجسته و متمایز هستند.

سیندی با استفاده از اصطلاحاتی مثل «نفس حقیر» و «خویشتن برتر» به افراد و مؤسسات مختلف، برای مدیریت آگاهانه، آموزش داده است. او به همهٔ ما یاد می‌دهد که در مورد تعاریف دقت بیشتری به خرج دهیم. شیوهٔ او مردم را به هیجان می‌آورد. مردم از طریق آموزه‌های او درمی‌یابند که به شیوه‌ای کاربردی می‌توانند با دیگران گفت‌وگو کنند و از هرگونه کدورت و ناراحتی جلوگیری کنند. با پیروی از مدل رفتاری پیشنهادی او می‌توانیم پیام خود را قدرت و نفوذ بیشتری بخشیم.

هوش معنوی، دانشی تصادفی و یک‌شبه نیست، نیاز به تلاش و تعهد و تمرین دارد. هر مدیر یا فرد عادیِ آگاهی، برای موفقیت در هر زمینه نیاز به سخت‌کوشی دارد. دلیل اینکه می‌خواهید هوش معنوی خود را بهبود ببخشید چیست؟ احتمالاً سه دلیل وجود دارد: برای خودتان، برای روابطتان و برای ارتقای بشریت و سیاره‌مان.

وقتی که مهارت‌های مربوط به هوش معنوی‌تان را بهبود می‌بخشید، عضلات درونی وجودتان را برای رویارویی با دوران سخت تقویت می‌کنید؛ ارزش‌هایتان، هدف و مقصدتان را مشخص می‌کنید؛ اضطراب و استرس را از خود دور می‌کنید، آن‌گاه می‌توانید به طور شهودی بفهمید سیستم‌های بزرگ در چه وضعیتی قرار دارند و در تصمیم‌گیری‌های خود خلاق‌تر می‌شوید و به تدریج از اضطراب، نگرانی‌ها و الگوهای قدیمی نفس حقیر خویش رهایی می‌یابید و احساس سبکبالی بیشتری می‌کنید. در واقع، به همان کسی که می‌خواهید تبدیل می‌شوید.

آنچه هستید و همچنین عملکردتان بر دیگران تأثیر می‌گذارد. همان‌طور که هوش معنوی‌تان را تقویت می‌کنید، اشخاص اطرافتان حس می‌کنند که شما به گونه‌ای عمیق‌تر آن‌ها را می‌بینید و با عشق و دلسوزی از آن‌ها حمایت می‌کنید. فقط حضور شما باعث می‌شود افرادی که اطراف شما زندگی می‌کنند به خویشتن برتر خود اهمیت بیشتری بدهند. تعامل و گفت‌وگوی میان خویشتن‌های برتر روش جدیدی برای حل مشکلات به روش برد ـ برد است.

شنیدن این کتاب صوتی را همین امروز و با دقت شروع کنید؛ سپس آن را در زندگی خود به کار گیرید. بهترین خویشتن خود را خلق کنید و سفر قهرمانی خود را آغاز نمایید. قدرت درونی شما واقعاً نامحدود است.

شنیدن کتاب صوتی من برتر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

ایده‌هایی که در اینجا ارائه شده برای همهٔ کسانی که می‌خواهند عقل و خرد خود را رشد و گسترش دهند، آدم‌های دلسوزتری برای دیگران باشند و در راه آینده‌ای بهتر گام بردارند لازم و حیاتی است.

بخشی از کتاب صوتی من برتر

«گفتیم که خویشتن، خود یا همان نفس ما، چیزی پویا و جاری و در حال شدن است. ما در همهٔ اوقات و لحظه‌ها در حال جاری شدن هستیم و بسیاری نهرها و رودها هستند که آنچه ما هستیم را می‌سازند. بعضی جنبه‌های خویشتن ما ممکن است بسیار متحول شود، ولی بقیهٔ وجودمان عقب بماند. ولی هر طور که باشد بعضی چیزها در خویشتن ما ثابت و پایدار می‌مانند. بعضی از جنبه‌های وجودی «سیندی» از موقعی که به دنیا آمده است، هم‌اکنون، با او در اینجا هستند. همان‌طور که کشف خواهیم کرد، سؤال مهم این است: چه کسی مسئول این خویشتن چندلایهٔ پیچیده و هر دم در حال تغییر است؟ از خود بپرسید: آیا من اجازه می‌دهم که دنیای بیرون به من بگوید چه کسی باشم، چگونه عمل کنم، و در راه چه هدفی تلاش نمایم؟ یا یک صدای آرام‌تر و عمیق‌تر وجود دارد که من را در طی این مسیر پوست‌اندازی راهنمایی می‌کند؟ آیا من مجموعه‌ای از عوامل ضد و نقیض هستم و در یک لحظه X هستم و در لحظهٔ دیگر Y؟ یا من همان‌طور که در میان پیچیدگی‌های زندگی غوطه‌ور هستم تمام تلاش خود را می‌کنم که انسجام و یکپارچگی نفس خود را به معرض نمایش درآورم؟ آیا من احساس می‌کنم که در راستای یک مقصد و هدف جهانی گام برمی‌دارم یا بیشتر درگیر دغدغه‌ها و تمایلات حقیرانه روزمرهٔ این نفس خودخواه خود هستم؟

چه کسی رانندهٔ زندگی شماست؟ آیا یک «خویشتن» صبور و خردمند افسار زندگی شما را در دست دارد، یا یک نفس خام و عجول و نزدیک‌بین، یا عقاید و نظرات دیگران است که به شما دیکته می‌کند چگونه باشید؟ همین سؤال اساسی که چه کسی کشتی وجود شما را در دریای متلاطم زندگی به پیش می‌راند و پاسخی که به آن می‌دهید مشخص می‌کند چقدر برای انسان کامل شدن ظرفیت دارید و میزان درگیری و مشارکت شما را در روند رشد و تحول فردی‌تان نشان می‌دهد.

وقتی که به انتخاب‌ها و اعمال و رفتار خود توجه بیشتری کردیم، آن‌گاه به جایی می‌رسیم که وضعیت خود را درک کرده، می‌فهمیم که می‌توانیم انتخاب کنیم که رشد نماییم یا نه. این «من» که انتخاب می‌کند کیست؟ اکثر ما در اغلب اوقات زندگی، قدرت انتخاب خود را به پدر و مادرمان، مدرسه‌مان یا فرهنگ حاکم بر جامعه‌مان واگذار می‌کنیم. اگر زندگی خود را مثل یک فیلم در نظر بگیرید، متوجه می‌شوید که در نیمهٔ اول زندگی‌تان نوشته‌ای به دستتان می‌دهند و نقشی را که باید بازی کنید و حرف‌هایی را که باید در فیلم زندگی خود بزنید برایتان مشخص می‌کنند. به غیر از شورش و تمردهایی که در دوران نوجوانی بروز می‌دهیم، اکثر ما زیر نفوذ سنگین این سناریویی هستیم که دیگران برایمان نوشته‌اند. حتی در زمانی که طغیان و سرکشی می‌کنیم باز هم تحت کنترل همان سناریو هستیم؛ چون اگر دامنهٔ این تمرد بیش از حد شود نقش از ما گرفته می‌شود و کنار گذاشته می‌شویم. ما هرگز آزادی کامل برای انتخاب نداریم و فقط وقتی می‌توانیم خودمختار شویم و سکان زندگی خود را در دست بگیریم که بفهمیم کدام بخش از خویشتنمان مسئول است. باید کشف کنیم که در حقیقت یک ناظر یا یک سیستم نظاره‌گر و مسلط وجود دارد که می‌توانیم آن را «خویشتن برتر» بنامیم. همین بخش از وجود ماست که قادر است روند شکل‌گیری خویشتن ما و اینکه به کدام سمت‌وسو گرایش یابد تعیین کند؛ بنابراین تقویت نمودن صدای این خویشتن برتر و یادگیری نحوهٔ پیروی از رهنمودهای آن حیاتی‌ترین کاری است که هر فرد باید در زندگی خود انجام دهد و هر قدر هوش معنوی‌مان قوی‌تر باشد بهتر از عهدهٔ چنین کاری برمی‌آییم.

اگر هوش معنوی‌مان به اندازهٔ کافی قدرتمند باشد می‌توانیم خویشتن خود را هشیار و آگاه سازیم و به آرامی او را از جایگاه راننده خارج کرده، روی صندلی مسافر بنشانیم و فرمان را به دست خویشتن برتر خود بدهیم تا از این پس او ماشین زندگی‌مان را به پیش براند. در چنین حالتی است که مقصد ناگهان واضح و آشکار می‌شود، روند رشد معنوی فرد سرعت می‌گیرد و خویشتن ما با حداکثر سرعت به طرف کمال به پیش می‌تازد. بدین طریق، در هر لحظه سرشار از آرامش هستیم و مطمئنیم که بهترین بخش وجودمان مسئولیت هدایتمان را برعهده گرفته و بنابراین در زمان حال در بهترین مکانی که می‌توانستیم باشیم هستیم. همان‌طور که در این کتاب مشاهده خواهید کرد، هوش معنوی به ما کمک می‌کند تا به روند رشد و تحول خویشتن خود و همچنین سیر تحول محیط بزرگ‌تری که ما را در بر گرفته است واقف شویم و بر خویشتن خود و رابطهٔ آن با جهان مسلط گردیم.

هنگامی که بر پتانسیل والاتر انسانی خود تمرکز می‌کنیم، این نکته مهم است که به یاد داشته باشیم جنبه‌های کمتر رشدیافتهٔ انسانی‌مان چیزهایی نیستند که از آن‌ها شرمنده باشیم. انسان بودن، به خودی خود، و با وجود همهٔ نواقص و خامی وجودمان، یک هدیهٔ معجزه‌آساست، ولی نباید دچار این توهم و غرور باشیم که فکر کنیم همه چیز را می‌دانیم. ما هنوز درخصوص بسیاری از جنبه‌های زندگی خود ناآگاه و خام هستیم. آیا وقتی که به عکس‌های قدیمی خود در دوران دبستان یا دبیرستان نگاه می‌کنید خنده‌تان نمی‌گیرد؟‌ آن لباس‌هایی که به تن داشتید و آن فکر و خیالاتی که توی مغز خود داشتید؟ بنابراین یک روز هم فرا خواهد رسید که به خویشتن‌های قبلی خود با دلسوزی بخندید؛ بنابراین هر چه زودتر باید خویشتن خود را آگاه و مجهز و پخته سازیم. ما نیاز داریم که هر چه سریع‌تر از رنج کشیدن خود، انسان‌های دیگر و همهٔ موجودات سیاره‌مان جلوگیری کنیم. همگی ما از ظرفیت اعجاب‌آوری برخوردار هستیم. غریزهٔ درونی و قطب‌نمای داخلی‌مان به ما کمک می‌کنند تا معنویت خود را رشد و گسترش دهیم. بدین ترتیب است که می‌توانیم انسانیت خود را ابعاد وسیع‌تری ببخشیم و همهٔ پتانسیل و قابلیت‌های نهفتهٔ آن را شکوفا سازیم.

همین انگیزه درونی ماست که به گونه‌ای غریزی مراتب بالاتر انسانیت وجودمان را تشخیص داده، ما را به سمت رشد و تعالی و شکوفایی سوق می‌دهد. به بیان ساده‌تر، این همان چیزی است که من آن را «خویشتن برتر» نامیده‌ام. برعکس، خویشتن حقیر و کوچک و خام و خودخواه و نزدیک‌بین ما، آن بخش از وجودمان است که دلش می‌خواهد همه چیز همان‌گونه که هست باقی بماند. در این کتاب من سعی می‌کنم این جنبه‌های متفاوت ماهیت انسان را با جزئیات بیشتر مورد بررسی و کنکاش قرار دهم. اگر با اصطلاحاتی که من به کار می‌برم چندان موافقت ندارید، نگران نباشید. به تدریج خود قادر خواهید بود اصطلاحات مورد پسند خود را خلق کنید. آنچه در این مرحله از سفر به آن احتیاج داریم که بر روی آن توافق کنیم این است که در درون هر یک از ما دو جنبه وجود دارد: یکی آن جنبه که شریف و اصیل و الهام‌بخش است و از خودخواهی و خودپسندی مبرّاست، دیگری جنبه‌ای که تمایل به خودخواهی و خودبینی و محدودیت دارد. اگر ما بتوانیم این حقیقت ساده را با دلسوزی بپذیریم، آن‌گاه آمادهٔ شروع سفرمان خواهیم بود.»