کتاب حقوق زنان؛ برابری یا نابرابری

کتاب حقوق زنان؛ برابری یا نابرابری نوشته سعیده باقری‌فرد است. کتاب حقوق زنان؛ برابری یا نابرابری، پژوهشی در شبهات و مسائل زنان است تا راهنمایی باشد برای کسانی که می‌خواهند از حقانیت اسلام دفاع کنند.

درباره کتاب حقوق زنان؛ برابری یا نابرابری

شبهات معمولاً توسط دشمنان ساخته و پرداخته و به محیط جوانی و ذهن جوانان القا و تزریق می‌شود. شناخت این شبهات و پاسخ دادن به آن‌ها مصونیت بخشیدن به ذهن جوانان است و زمینه مقاومت و ایستادگی ملت و جوانان را در برابر دشمنان به وجود می‌آورد و موجب تقویت ایمان و اجتناب آنان از فساد فکری شده که زمینه‌ساز قوت ملت و انقلاب اسلامی است.

با توجه به هجوم گسترده به قوانین اسلامی پیرامون حقوق زنان و تیره نشان دادن وضعیت زنان در نظام جمهوری اسلامی و لزوم توانمندسازی زنان مسلمان جهت پاسخگوئی به شبهات مطروحه، بسیج جامعه زنان درصدد است در این خصوص گام‌های مؤثری بردارد. این کتاب پاسخی است به تمام شبهاتی که ذهن نسل امروز را درگیر کرده است.

خواندن کتاب حقوق زنان؛ برابری یا نابرابری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به دین اسلام پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب حقوق زنان؛ برابری یا نابرابری

بخشی از کتاب حقوق زنان؛ برابری یا نابرابری

سؤال: چرا در قانون برای پدری که فرزند خود را کشته است مجازات اعدام در نظر گرفته نمی‌شود؟ آیا این به معنای مجوزی برای قتل فرزند نمی باشد؟

پاسخ: در هیچ جای قوانین کشور، مجوزی برای قتل فرزند صادر نشده است. مطابق قوانین جمهوری اسلامی ایران، جان مردم محترم است و هیچ خونی نباید به ناحق ریخته شود. بر این اساس، داشتن ولایت و سرپرستی به معنای مالک جان شخص تحت ولایت نمی‌باشد و از قانون نباید چنین تعابیری استنباط نمود. مطابق با ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی؛ اگر فرزندی توسط پدرش کشته شود، پدر قصاص نمی‌شود و لکن به پرداخت دیه به صاحبان و اولیای دم (ورثه مقتول) و تعزیر، محکوم می‌گردد.

لازم به ذکر است که مطابق با قوانین، قتل از موانع ارث محسوب می‌شود و به این ترتیب، دیه فرزند مقتول به پدر که قاتل است تعلق نخواهد گرفت. بنابراین آنچه که در این قانون به چشم می‌خورد، بحث منتفی شدن مجازات نمی‌باشد، بلکه صرفاً در مجازات تخفیف اعمال گردیده است.

در خصوص توضیح حکمت تخفیف مجازات پدر باید گفت: براساس قوانین حقوقی، برای مجازات هر مجرمی نیاز به عنصر مادی و معنوی می‌باشد و اگر این دو عنصر در خصوص جرمی وجود نداشته باشد، اعمال مجازات، صحیح نمی‌باشد. این امر نه در خصوص پدر و فرزند که در هر قضیه سهوی دیگری که به وقوع بپیوندد، مراعات می‌شود. به این ترتیب اگر شخصی بدون وجود عنصر مادی و معنوی، شخص دیگری را به قتل برساند، قصاص اجرا نمی‌گردد.

نظیر آنچه که در تصادفات رانندگی اتفاق می‌افتد که در این موارد، عنصر معنوی سوء نیت یا عمد، محقق نمی‌باشد. در خصوص قتل فرزند توسط پدر نیز باید گفت که در ۹۹% این گونه موارد، عنصر معنوی مشکل داشته و معمولاً این قتل‌ها، اتفاقی و از روی عصبانیت و خروج از حالت تعادل روانی اتفاق می‌افتند و قصد قتل وجود نداشته است.

در اینجا لازم به ذکر است که در روایات پیرامون این حکم، کلمه والد ذکر گردیده و در عربی، والد اعم از پدر و مادر است. در تفسیر آن، برخی از علما منظور از آن را صرفاً پدر کودک می‌دانند، اما برخی دیگر معتقدند که منظور، پدر و مادر هر دو با هم می‌باشند.