کتاب خانه ای مثل بهشت

کتاب خانه ای مثل بهشت اثر سید علیرضا تراشیون در دفتر نشر معارف به چاپ رسیده است. این اثر در زمینه روان‌شناسی خانواده و ازدواج است که به موضوع آرامش در خانواده می پردازد.

 درباره کتاب خانه ای مثل بهشت

جامعهٔ امروز ما دچار تغییر و تحول‌های اجتماعی، فرهنگی، اخلاقی و... شده است. همهٔ این‌ها سبک زندگی افراد را تغییر داده و خانواده‌ها با آسیب‌های فراوانی مواجه شده‌اند و اختلافات روزبه‌روز گسترش یافته و بنیان خانواده را متزلزل ساخته است. زندگی مانند جاده است که اگر زن و شوهر در این مسیر مهارت‌های لازم را نداشته باشند، نه‌تنها از زندگی خود لذت نمی‌برند، بلکه نمی‌توان امید داشت که این زندگی تداوم و استمرار داشته باشد و دیر یا زود رابطه به پایان خواهد رسید. درمقابل اگر زوجین مهارت‌های لازم را برای زندگی فراگیرند، نه‌تنها از رابطه با هم لذت می‌برند، بلکه این زندگی تا پایان عمرشان ادامه خواهد داشت و اگر مشکلی هم در زندگی پیش بیاید، که آن هم طبیعی است، با مهارت‌آموزی و اجرای این مهارت‌ها برطرف خواهد شد.

برای اینکه خانه‌ ای مثل بهشت داشته باشیم، به آرامش و دوستی و محبت در زندگی مشترک و خانواده نیازمندیم. این آرامش و محبت و دوستی جز با مهارت‌آموزی و تمرین به دست نمی‌آید.

 تراشیون این سه مؤلفه را از آیهٔ ۲۱ سورهٔ روم برگرفته‌ که در بخش‌های این کتاب به تبیین آن می‌پردازد.

او با بهره‌گیری از آیات و روایات معصومان (ع) و با هدف ایجاد آرامش و دوستی و محبت در زندگی، راهکارها و مهارت‌هایی کاربردی برای اعضای خانواده به‌ویژه زوجین بیان می‌کند. محور اصلی مباحث کتاب موضوع آرامش است.

 خواندن کتاب خانه‌ ای مثل بهشت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 همسران مخاطبان اصلی این کتاب‌اند.

 بخشی از کتاب خانه ای مثل بهشت

روش‌های رسیدن به آرامش در محیط خانواده

امروزه یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که در زمینهٔ خانواده باید به آن توجه کرد، بازگشت به دستورها و سیرهٔ اهل بیت (ع) و سبک زندگی اسلامی است. عمل به دستورهای معصومان (ع) و الگوگیری از آن‌ها می‌تواند زندگی ما را متحول کند.

خداوند متعال در آیهٔ ۲۱ سورهٔ روم، برای زندگی مشترک زن و مرد، سه شاخصهٔ مهم بیان کرده است. این سه شاخصه گمشده‌های امروز بشر در حوزهٔ خانواده است:

«وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکمْ مِنْ أَنْفُسِکمْ أَزْواجاً لِتَسْکنُوا إِلَیها وَ جَعَلَ بَینَکمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فی ذلِک لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یتَفَکرُونَ»

و از نشانه‌های (قدرت و ربوبیت) او این است که برای شما از جنس خودتان همسرانی آفرید تا در کنارشان آرامش یابید و در میان شما دوستی و مهربانی قرار داد. یقیناً در این (کار شگفت‌انگیز) نشانه‌هایی است برای مردمی که می‌اندیشند.

در این آیهٔ مبارکه سه کلیدواژه وجود دارد که خداوند متعال تراز خانوادهٔ قرآنی و خانوادهٔ اسلامی و موفق را با آن‌ها معرفی می‌کند که آن سه کلید واژه عبارت است از: آرامش (لتسکنوا الیها)، دوستی (مودة) و محبت (رحمة).

منشأ بسیاری از مشکلات و آسیب‌هایی که به خانواده می‌رسد، توجه نکردن به این سه کلیدواژهٔ مهم است. ازجمله اینکه فرد در خانواده آرامش ندارد یا به همسرش علاقه ندارد و درواقع خلأ عاطفی در خانواده وجود دارد، یا اینکه زن و شوهر اصلاً نمی‌دانند چطور باید به یکدیگر محبت کنند.

پرسشی که مطرح می‌شود این است که ما چگونه می‌توانیم در خانواده باوجود مشکلات مختلف اقتصادی، فرهنگی و... به این آرامشی برسیم که وعده داده شده است. پاسخ آن است که رسیدن به این آرامش به مهارت‌آموزی نیاز دارد و این مهارت‌ها را از زندگی اهل بیت (ع) می‌آموزیم.

در سیرهٔ زندگی امیر مؤمنان (ع) و حضرت زهرا (س) این آرامش موج می‌زند. امیر مؤمنان (ع) دربارهٔ حضرت زهرا (س) فرمودند: «هرگاه به چهرهٔ او (حضرت زهرا (س)) نگاه می‌کردم، هر غم و اندوهی از من برطرف می‌شد (و به آرامش می‌رسیدم)». شبیه همین جمله را از زبان حضرت زهرا (س) می‌شنویم. ایشان فرمودند: «هروقت امیر مؤمنان (ع) وارد خانه می‌شدند، وقتی نگاه من به ایشان می‌افتاد، من هم سختی‌های طول روز را فراموش می‌کردم»؛ یعنی زن و شوهر می‌توانند در مسیری قرار بگیرند که آرامش در زندگی‌شان محقق شود.۱

در ادامه، شیوه‌ها و روش‌های رسیدن به این آرامش را به تفصیل بیان می‌کنیم که عمل به آن‌ها آرامش را به دنبال خواهد داشت. آرامش از سه روش به دست می‌آید: آرامش دیداری، آرامش کلامی و آرامش رفتاری.

آرامش دیداری: یعنی چه کارهایی را می‌توانیم انجام دهیم که از دیدن یکدیگر آرامش بگیریم؛

آرامش کلامی: به این معنا که ما می‌توانیم با گفت‌وگو و صحبت، باعث آرامش یکدیگر شویم؛

امروزه نداشتن ارتباط کلامی مناسب، آسیب‌های فراوانی به خانواده‌ها رسانده است. در زندگی امیر مؤمنان (ع) و حضرت زهرا (س) شواهد فراوانی برای آرامش کلامی وجود دارد. در روایات آمده است که امیر مؤمنان (ع) هر وقت می‌خواستند حضرت زهرا (س) را صدا بزنند، مواردی را رعایت می‌کردند: اول اینکه حضرت را به اسم کوچک صدا می‌زدند؛ دوم اینکه کلامشان بار عاطفی داشت و سوم اینکه در کلامشان محبتشان را ابراز می‌کردند. برای نمونه امیر مؤمنان (ع) هنگام صدازدن همسرشان می‌فرمودند: «حبیبتی زهرا» (محبوب من زهرا!)، «یا فاطمهٔ نفسی لک الفداء» (فاطمه جان، وجود علی به قربان و فدای تو!) و حضرت زهرا (س) نیز در پاسخ می‌فرمودند: «روحی لروحک الفداء» (جان زهرا فدای تو!).۲ متأسفانه برخی خانواده‌ها حتی در صدا زدن هم باعث ناراحتی و آزار یکدیگر می‌شوند.

آرامش رفتاری: یعنی اینکه دو طرف چگونه می‌توانند با رفتار مناسب آرامش را به دیگری منتقل کنند. رفتار زن و مرد برای‌آنکه بتواند آرامش‌دهنده باشد، باید ویژگی‌هایی داشته باشد.

طبیعی است که انسان‌ها هرجا آرامش بیشتری باشد، آنجا تجمعشان بیشتر است. برای نمونه در کنار حرم اهل بیت (ع) تجمع مردم زیاد است. انسان‌ها تشنهٔ آرامشند؛ بنابراین وقتی خداوند متعال شاخصهٔ زندگی مشترک را آرامش بیان می‌کند، برای این است که آن حلقهٔ اصلی را مستحکم کند. حال سؤال این است که چگونه می‌توانیم آرامش دیداری، کلامی و رفتاری را کسب کنیم؟