دانلود و خرید کتاب آداب برخورد با افراد دارای معلولیت پگی پست ترجمه مریم تقدیسی

معرفی کتاب آداب برخورد با افراد دارای معلولیت

کتاب آداب برخورد با افراد دارای معلولیت نوشته امیلی پست است که با ترجمه مریم تقدیسی منتشر شده است. این کتاب یکی از کتاب‌های مجموعه آداب دنیای جدید است که کمک می‌کند تا در زندگی اجتماعی بهترین رفتار را داشته باشید.

درباره کتاب آداب برخورد با افراد دارای معلولیت

در دنیای امروز دیگر معلولیت یک ویژگی فردی نیست بلکه یک پدیده اجتماعی است. افراد دارای معلولیت به دلیل مشکلات اجتماعی مایل به رفت و آمد و فعالیت‌های روزمره نیستند. کتاب آداب برخورد با افراد دارای معلولیت به شما یاد می‌دهد چگونه با افراد دارای معلولیت رفتار کنید که زندگی آن‌ها را تغییر ندهید. این کتاب شامل بهترین توصیه‌ها برای یک زندگی اجتماعی سالم است.

خواندن کتاب آداب برخورد با افراد دارای معلولیت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را همه‌ی مردم پیشنهاد می‌کنیم چون می‌تواند یک راهنمای کوتاه اما جامع باشد.

بخشی از کتاب آداب برخورد با افراد دارای معلولیت

اگر فرد رو به روی شما قرار ندارد و شما باید توجه او را جلب کنید با زدن ضربه‌ای آرام بر شانهٔ او این کار را بکنید نه با فریاد زدن.

ببینید فرد ناشنوا کدام روش را ترجیح می‌دهد: لب‌خوانی، زبان اشاره یا نوشتن.

شمرده و واضح حرف بزنید. هم‌چنین خودتان را برای تکرار جملاتتان در قالب کلماتی با بخش‌های کمتر آماده کنید.

با صدای عادی حرف بزنید مگر اینکه از شما بخواهد که آهنگ یا زیر و بمی آن را تغییر دهید.

تماس چشمی را قطع نکنید و سرتان را بالا بگیرید تا بتواند لب‌هایتان را به راحتی ببیند.

نظری برای کتاب ثبت نشده است
«ببخشید، ولی فکر می‌کنم روی صندلی من نشسته‌اید.»
bud
همیشه به جای اینکه بگویید «معلول» یا «قربانی» یا «ناتوان» بگویید «فرد دارای معلولیت». هم‌چنین به فردی که دچار فلج مغزی شده یا فرد مبتلا به صرع نگویید «مصروع» یا «فلج». استفاده از کلمات «ناشنوا» یا «نابینا» اشکالی ندارد ولی از کلمات «معلول» یا «چلاق» استفاده نکنید. کسی که در صندلی چرخ‌دار می‌نشیند درواقع فردی است که «از صندلی چرخ‌دار استفاده می‌کند»، نه کسی که «به صندلی چرخ‌دار محدود شده» یا «گرفتار صندلی چرخ‌دار» است، که هر دو عبارت با استقلالی که این صندلی به فرد می‌دهد متناقض است. هم‌چنین کسانی که از طریق زبان اشاره ارتباط برقرار می‌کنند هم واژهٔ «ناشنوا» را به «معلول شنیداری» ترجیح می‌دهند.
کاربر ۱۹۵۱۷۸۰
خوب است به دنبال آن اضافه کنید: «عجله‌ای هم ندارم». شما از این طریق نشان می‌دهید: برای استقلال فرد احترام قائل هستید. درصورت نیاز در دسترس قرار دارید. به فرد فشار نمی‌آورید که عجله کند و زودتر از سر راهتان کنار برود.
bud
کسانی که از طریق زبان اشاره ارتباط برقرار می‌کنند هم واژهٔ «ناشنوا» را به «معلول شنیداری» ترجیح می‌دهند.
bud
همیشه به جای اینکه بگویید «معلول» یا «قربانی» یا «ناتوان» بگویید «فرد دارای معلولیت». هم‌چنین به فردی که دچار فلج مغزی شده یا فرد مبتلا به صرع نگویید «مصروع» یا «فلج». استفاده از کلمات «ناشنوا» یا «نابینا» اشکالی ندارد ولی از کلمات «معلول» یا «چلاق» استفاده نکنید. کسی که در صندلی چرخ‌دار می‌نشیند درواقع فردی است که «از صندلی چرخ‌دار استفاده می‌کند»، نه کسی که «به صندلی چرخ‌دار محدود شده» یا «گرفتار صندلی چرخ‌دار» است، که هر دو عبارت با استقلالی که این صندلی به فرد می‌دهد متناقض است. هم‌چنین کسانی که از طریق زبان اشاره ارتباط برقرار می‌کنند هم واژهٔ «ناشنوا» را به «معلول شنیداری» ترجیح می‌دهند.
کاربر ۱۹۵۱۷۸۰

حجم

۱۳٫۴ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۷

تعداد صفحه‌ها

۱۶ صفحه

حجم

۱۳٫۴ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۷

تعداد صفحه‌ها

۱۶ صفحه

قیمت:
۱۵,۰۰۰
تومان