کتاب طاعون

کتاب طاعون رمانی از آلبر کامو نویسنده‌ی صاحب‌نام فرانسوی است. کامو در این رمان، یک بحران بزرگ و خردکننده را تصویر می‌کند. یک بیماری مهلک و مسری که شهری را فرا می‌گیرد و همه‌ی شئون زندگی شهروندان را کاملا تحت‌تاثیر خود قرار می‌دهد. آن‌چه بر مردم این شهر می‌رود، قرنطینه و محدودیت‌های عجیب‌وغریب، رویکرد متفاوت انسان‌ها در مقابل آن بلای عظیم و همکاری‌ها برای مقابله با بیماری، طاعون را به داستانی جذاب و الهام‌بخش تبدیل کرده است.

رمان طاعون با ترجمه کاوهمیرعباسی به کوشش نشر چشمه منتشر و برای خرید و دانلود در طاقچه ارائه شده است. نسخه الکترونیکی این رمان با فرمت epub در طاقچه منتشر شده که در مقایسه با فرمت pdf قابلیت‌های بیشتری برای مطالعه ارائه می‌دهد.

درباره کتاب طاعون اثر آلبر کامو

رمان طاعون اثر داستانی برجسته‌ی آلبر کامو، رمان‌نویس و فیلسوف بزرگ فرانسوی است. کامو در این کتاب ماجرای همه‌گیری بزرگی در شهر اُران (یکی از شهرهای کشور الجزایر) را روایت می‌کند. بیماری سختی که از موش‌ها به انسان منتقل می‌شود و کشتار گسترده‌ای را در اُران به راه می‌اندازد. ذهن پرسش‌گر کامو با طرح این داستان، در پی مطرح کردن پرسش‌هایی بزرگ در رابطه با معنا و مفهوم زندگی و ارزش‌های انسانی است. او در این رمان پوچی زندگی را بار دیگر به تصویر می‌کشد، نه از این جهت که ناامیدی و تسلیم را تجویز کند، هدفش بازیابی اندیشه‌ی انسانی و یافتن چاره‌ای کارا برای درک ارزش زندگی و مقابله با تاریکی‌های آن است. در کنار پرداختن به این مفاهیم عمیق و ریشه‌ای، طاعون داستانی جذاب و پرکشش است که خواندنش لذت‌بخش و به‌یادماندنی خواهد بود.

این کتاب در سال ۱۹۴۷ برای اولین‌بار منتشر شد و مانند سایر آثار مهم کامو بارها به زبان‌های مختلف برگردانده شد و تحسین منتقدان و استقبال مخاطبان را برانگیخت. نشر چشمه یکی از بهترین ترجمه های فارسی این رمان را که توسط کاوه میرعباسی، مترجم نامدار ایرانی، صورت گرفته به انتشار رسانده است.

خلاصه داستان طاعون

اران شهری در الجزایر است که گرفتار پاندمی طاعون می‌شود. پس از اولین نشانه‌ها «دکتر کاستل» از بروز این بیماری و خطرات آن هشدار می‌داد. رسانه‌ها نیز این مسئله را به مسئولین شهر گوشزد می‌کنند، اما بی‌توجهی به آن، سبب گسترش بیماری می‌شود. در این زمان است که واکنش‌ها‌ی افراد مختلف نسبت به بحران پیش‌آمده، تفاوت‌ها را نمایان می‌کند. برخی فرار می‌کنند و برخی به کمک یکدیگر به مقابله با بحران برمی‌خیزند. با سخت شدن بحران حتی سازمان‌های دولتی نیز تغییر کارکرد می‌دهند و به محلی برای زندگی افراد در قرنطینه تبدیل می‌شوند. مرگ در شهر آن‌چنان جولان می‌دهد که کوره‌های جسدسوزی برای از بین بردن اجساد مردگان به راه می‌افتد. در این اثنا برخی از افراد مانند «تارو» و «رامبرِ» روزنامه‌نگار که از شهرهای دیگری به اران آمده‌اند و از خانواده‌های خود در بیرون از شهر اران جدا افتاده‌اند، تصمیم می‌گیرند با «دکتر ریو» و دیگران همراه ‌شوند تا با بیماری مقابله کنند. باوجود بزرگی بحران و مرارت‌های بسیار، تلاش‌های جمعی به نتیجه می‌رسد و شهر به ثبات نزدیک می‌شود تا زندگی دوباره از سر گرفته شود.

پایان رمان طاعون

هشدار: پاراگراف زیر پایان داستان را فاش می‌کند!

در پایان، سرمی که پاستل برای درمان بیماران ساخته، به‌تدریج اثر خود را نشان می‌دهد. بیماری کم‌جان‌تر و با آغاز فصل سرما ضعیف‌تر می‌شود. پس از بهبود نسبی اوضاع زندگی مردم به حالت عادی بازمی‌گردد. قرنطینه به پایان می‌رسد و درهای شهر به روی دیگران باز می‌شود.

خواندن و دانلود کتاب طاعون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این رمان را به علاقه‌مندان رمان‌های فلسفی و عمیق و چالش‌‌انگیز پیشنهاد می‌کنیم.

چرا باید رمان طاعون با ترجمه کاوه میرعباسی را بخوانیم؟

خواندن این کتاب، به‌عنوان یکی از مهم‌تری رمان‌های آلبر کامو، دریچه‌ی جدیدی به ذهن ما خواهد گشود. کامو در این رمان جذاب، ارزش همگامی و همراهی جمعی را در عبور از بحران‌های مهلک به‌ تصویر کشیده است.

درباره آلبر کامو؛ نویسنده کتاب

آلبر کامو فیلسوف، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ی فرانسوی برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات است. او در هفتم نوامبر سال ۱۹۱۳ در موندوی الجزایر به دنیا آمد. پدرش کشاورزی فقیر بود که در الجزایر با مادر آلبر، که خدمتکاری اسپانایی‌تبار بود، ازدواج کرد. کودکی کامو در فقر گذشت و او مجبور شد خیلی زود مشغول به کار شود. کامو در جوانی فوتبالیستی حرفه‌ای بود، اما به دلیل ابتلا به سل مجبور شد، فوتبال را رها کند. او در سال ۱۹۳۰ دیپلمش را گرفت و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته‌ی فلسفه آغاز کرد. در سال ۱۹۳۵ لیسانس خود را در این رشته دریافت کرد. در سال ۱۹۳۵ به جنبش ضدفاشیستی «آمستردام پله‌یل» پیوست. کامو چندی بعد به «حزب کمونیست» پیوست. پس از بروز اختلافات کامو با حزب، او را اخراج کردند. او خود بعدها پیوستنش به حزب را عملی احساسی خواند.

کامو در سال ۱۹۳۸ کار خود را به‌عنوان روزنامه‌نگار در روزنامه‌ی «آلژه ریپوبلیکن» آغاز کرد. در سال ۱۹۳۹ به‌همراه دو تن دیگر از همفکرانش «نشریه‌ی ریواژ» را پایه‌ گذاشت. بی‌شک مهم‌ترین بخش کارنامه‌ی ادبی کامو، کتاب‌های منتشرشده از اوست. کامو کتاب‌هایی ماندگار و تاثیرگذار از خود به‌جای گذاشته است و سه‌گانه‌ی پوچی او شامل کتاب‌های «بیگانه»، «کالیگولا» و «افسانه‌ی سیزیف» در زمره‌ی مهم‌ترین آثار ادبی-فلسفی قرن بیستم هستند. «طاعون» و «یادداشت‌ها»، «انسان طاغی»، «مرگ خوش»، «آدم اول»، «مرثیه‌ای برای راهبه»، «دادگستران»، «حکومت نظامی»، «پشت‌ورو» «خطاب به عشق»، «متافیزیک مسیحی» و «وقایع‌نامه‌ی الجزایر» عنوان برخی دیگر از آثار منتشرشده‌ی کامو است. کامو در سال ۱۹۷۵ جایزه‌ی نوبل را دریافت کرد و اولین زاده‌ی آفریقا شد که به این جایزه دست یافته است. او در چهارم ژانویه‌ی ۱۹۶۰ در اثر سانحه‌ی تصادف درگذشت.

درون‌مایه رمان طاعون چیست؟

رمان‌های مهم کامو برپایه‌ی ابسوردیسم ویژه‌ی او نگاشته شده‌ است. کتاب طاعون نیز بر همین اساس آفریده شده و البته رویکرد کامو در خلق آن با اثری مانند «بیگانه» متفاوت است. در این رمان یک مسئله‌ی جمعی مطرح می‌شود و رویکرد انسان‌ها برای حل مشکل در قالب جمع واکاوی می‌شود. انسانیت، ارزش زندگی، تلاش جمعی برای تاب‌آوری و مبارزه با تاریکی، مهم‌ترین مضامین رمان طاعون هستند.

نقد کوتاهی بر طاعون

طاعون نقطه‌ای بسیار درخشان در کارنامه‌ی ادبیات اروپا و جهان است که بر چند مفهوم اساسی و چند پرسش بنیادین بنا شده است. کامو در آغاز رمان، شهری معمولی را تصویر کرده که می‌تواند شهر هرکدام از ما باشد. شهری که کم‌کم از حالت عادی خارج می‌شود و بیماری مهلکی هر کوی و برزنی از آن را فرا می‌گیرد. حالا و در میانه‌ی بحران، امکان محک‌ زدن انسان‌ها فراهم می‌شود (جالب این‌که پاندمی کرونا نیز شبیه به بحران رمان طاعون بود) و مفاهیم صرفا نظری و بحث‌های فلسفی در بستر یک طرح تکان‌دهنده و جذاب در بوته‌ی آزمایش گذاشته می‌شوند. این طراحی هوشمندانه تنها از شخصیتی متفکر و قلمی پرتوان برمی‌آید و راه را برای عمیق اندیشیدن در این زمینه هموار می‌کند.

سوال اصلی این است: در دنیایی که به‌سختی می‌توان برایش معنایی پیدا کرد، چگونه می‌توان ارزش‌های انسانی را حفظ کرد، یا چگونه می‌شود معنایی از نو برای زندگی برساخت تا راه برای حفظ ارزش‌های انسانی باز شود. آلبر کامو با خلق این رمان جاودان کوشیده پاسخی به این سوالات و برای این «چه‌‌ها» و «چگونه‌ها» پیدا کند. کامو در مقام نویسنده‌ای متعهد، بدون لکنت و تعارف بزرگ‌ترین بنیادهای فکری بشری را به چالش کشیده است. همین به چالش کشیدن بنیادها و تلاش او برای پیدا کردن راهی جدید و چاره‌ای نو است که برخی را بر آن داشته، کتاب طاعون را اثری اگزیستانسیالیستی برشمارند. کامو در این اثر نگاهی نو و چالش‌برانگیز به مفاهیمی همچون «خدا» و «وجود عدالت در جهان» انداخته است. او رویکرد کلیسا را نیز در مقابله با چنین بحران‌هایی، که بحران‌های بزرگ و محک‌زننده‌ی عیار نحله‌های مختلف فکری است، نقد کرده است.

ورود به بازار ایران و معرفی بهترین ترجمه فارسی

کتاب طاعون مانند دیگر آثار آلبر کامو آن‌قدر جذاب و پرطرفدار بوده است که بیش از یک‌بار و توسط مترجمان گوناگون، ترجمه شود. این اثر اولین‌بار با برگردان «علی صدوقی» در سال ۱۳۴۵ به بازار کتاب ایران وارد شد. «رضا سیدحسینی» نویسنده و پژوهش‌گر برجسته‌ی ادبی نیز طاعون را به فارسی برگردانده است. برگردان سیدحسینی را «انتشارات نیلوفر» چاپ کرد. «کاوه میرعباسی» مترجم سرشناس دیگری است که او نیز طاعون را ترجمه کرده و «نشر چشمه» حاصل کارش را به چاپ رسانده است. ترجمه‌ی میرعباسی از طاعون مانند دیگر کارهایش روان و دقیق و خوش‌خوان است.

ژانر و سبک کتاب طاعون چیست؟

طاعون رمانی فلسفی است و داستان و شخصیت‌هایی نمادین دارد. به‌زعم برخی، کامو از طاعون به‌عنوان تمثیلی برای حمله و اشغال نازی‌ها استفاده کرده است. او تصویری را از رنج عمیق انسان‌ها در اثر پدیده‌ی ویران‌گر فاشیسم با رنجی که در داستان از بیماری نمایش داده، ارائه داده است. راوی داستان طاعون «دکتر ریو» است، یکی از پزشکان شهر و از اولین افرادی که در رابطه با همه‌گیری هشدار داده است.

نظرات افراد مشهور و مجله‌های مشهور درباره کتاب

منتقدان کتاب طاعون را از جنبه‌های مختلفی بررسی کرده و عمدتا آن را ستوده‌اند. «ژرمن بری» پژوهشگر ادبی فرانسوی، جدال شخصیت‌های رمان طاعون با بیماری را سرسختانه توصیف کرده است. در یکی از مقالات «نشریه‌ی گاردین» درباره‌ی رمان طاعون، از این رمان به‌عنوان اثری کلاسیک که برای نسل‌ جوان امروزی نیز جذاب است، یاد شده است. در همین مقاله جمله‌ای از «کاترین کامو» دختر «آلبر کامو» نقل شده که طاعون را اثری که ادعاهایش امروز مانند گذشته، صادق است و در آینده نیز چنین خواهد بود، خوانده است. «کرکِس ری‌ویوز» طاعون را رمانی قابل‌اعتنا و جان‌دار و برای همیشه به‌یادماندنی توصیف کرده است. «آلبر کامو» خود در نامه‌ای که به «رولان بارت»، نوشته رمانش را این‌گونه وصف کرده است: «در مقایسه با رمان بیگانه، طاعون بی‌گفت‌وگو گذاری است از سرکشی انفرادی به جهان اجتماعی. اجتماعی که باید در مبارزه‌هایش شرکت کرد. اگر از بیگانه تا طاعون راهی در راستای تحول باشد، این تحول در جهان همبستگی و مشارکت است».

بخشی از متن کتاب طاعون

ساده‌ترین راه برای آن‌که آدم شهری را بشناسد این است که سر دربیاورد آن‌جا مردم چه‌طور کار می‌کنند، چه‌طور محبت می‌ورزند و چه‌طور می‌میرند. در شهر کوچک ما، شاید آب‌وهوا باعث شده هر سه‌شان را کم‌وبیش یک‌جور انجام دهند: با ولع اما بی‌اعتنا. یعنی چون برای‌مان ملال‌آورند، جدیت به خرج می‌دهیم به برکت عادتْ دل‌بسته‌شان بشویم. همشهری‌های‌مان خیلی کار می‌کنند، اما فقط برای این‌که پول‌دار بشوند. علاقه‌شان مشخصاً به تجارت است و این‌که، به قول خودشان، کسب‌وکار راه بیندازند و معامله کنند. البته از خوشی‌های ساده هم غافل نیستند و زن‌ها، سینما و آب‌تنی در دریا را دوست دارند. اما، به حکم عقل، این لذت‌ها را به شنبه‌شب و یکشنبه موکول می‌کنند و باقی روزهای هفته تلاش‌شان این است که پول به جیب بزنند. غروب‌ها، دفترشان را که ترک کردند، سر ساعت معین توی کافه‌ها جمع می‌شوند، در بولواری مشخص گردش می‌کنند یا از بالکن به تماشای خیابان می‌ایستند. تمناهای جوان‌ها آتشین و زودگذرند، و عادت‌های بدِ مسن‌ترها از علاقهٔ افراطی به گوی‌بازی، ضیافت‌های دوستانه و محفل‌هایی که آن‌جا قمارهای سنگین می‌کنند و مبالغ کلان بردوباخت می‌شود فراتر نمی‌روند.

شاید بگویند هیچ‌کدام از این‌ها مختص شهر ما نیست و اصلاً همهٔ آدم‌های این دوره‌وزمانه همین‌طورند. بی‌تردید، امروزه خیلی عادی شده که مردم صبح تا غروب کار کنند و باقی عمرشان را با ورق‌بازی و کافه‌نشینی و وراجی هدر بدهند. اما شهرها و کشورهایی هستند که مردمان‌شان، گه‌گاه، دستخوش دغدغهٔ چیزی دیگر هم می‌شوند. معمولاً این موضوع در زندگی‌شان تغییری پدید نمی‌آورد. فقط دغدغه را داشته‌اند، ولی این هم خالی از فایده نیست. اُوران، برعکس، ظاهراً شهری است بدونِ دغدغه، یعنی شهری کاملاً مدرن. با این حساب، لازم نمی‌بینم راجع‌به نحوه محبت ورزیدن همشهری‌هایم روده‌درازی کنم. مردها و زن‌ها یا خیلی سریع در آن‌چه عمل عاشقانه نامیده می‌شود یکدیگر را می‌بلعند، یا خودشان را درگیرِ عادتِ دونفره‌ای درازمدت می‌کنند. بین این اِفراط‌وتفریط، اغلب، حد وسط وجود ندارد. این هم خیلی بدیع نیست. در اُوران، مثل خیلی جاهای دیگر، ناگزیریم نادانسته عاشق باشیم.

ویژگی استثنایی‌تر شهرمان این است که این‌جا آدم برای مُردن دچار دردسر می‌شود. راستش «دردسر» واژه درستش نیست، شاید صحیح‌تر باشد بگوییم «ناراحتی».