دانلود و خرید کتاب زندگی بی‌حد و مرز

زندگی بی‌حد و مرز نوشته نیک وی آچیچ، داستان زندگی او است. داستان زندگی مردی بدون دست و پا که خود را از حصار شرایطش رها می‌سازد.

نیک متولد چهارم دسامبر ۱۹۸۲ استرالیا است. او به دلیل ابتلا به سندروم تتراـ آمیلیا هنگام تولد دست‌وپا نداشت. کودکی نیک در افسردگی سپری شد اما کم‌کم به کمک مادرش آموخت که چگونه از زایده‌ای که به جای پا دارد، استفاده کند و قابلیت‌های حرکتی‌اش را افزایش دهد. او در دبیرستان رهبر یک گروه خیریه شد و از آن به بعد به انجام کارهای عام‌المنفعه روی آورد.

نیک وی آچیچ سرانجام در ۲۱ سالگی توانست از دانشگاه گریفیت در رشته‌های حسابداری و برنامه‌ریزی مالی فارغ‌التحصیل شود. او اکنون سخنران انگیزشی و مدیر سازمان غیرانتفاعی «بی‌ حد و مرز» است. نیک یکی از تأثیر‌گذارترین سخنرانان موفقیت در دنیا محسوب می‌شود.

در کتاب زندگی بی حد و مرز، نیک داستان خود و جدالش را با زندگی تعریف می‌کند. مردی با نقص عضوی جدی که به روی دنیا می خندد.

خواندن کتاب زندگی بی حد ومرز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر به سرگذشت انسان‌های موفق علاقه دارید، خواندن سرگذشت نیک را به شما پیشنهاد می‌کنیم چون بی‌شک این اثر یکی از تاثیرگذارترین داستان‌های زندگی و موفقیت است.

بخشی از کتاب زندگی بی حد و مرز

فیلمی از من در اینترنت هست که مرا هنگام بازی اسکیت، موج‌سواری، نواختن ساز، زدن توپ گُلف، پرش از ارتفاع، زمین خوردن، بلند شدن از زمین، سخنرانی کردن، و مهم‌تر از همه، در آغوش کشیده شدن توسط مردم خوب و بزرگ و مهربان نشان می‌دهد.

بر روی هم، این‌ها فعالیت‌هایی‌ست که از عهدهٔ هر آدمی برمی‌آید، درست است؟ بنابراین، به نظر تو چرا میلیون‌ها نفر از این فیلم دیدن کرده‌اند؟ به نظر من مردم به این دلیل این فیلم را می‌بینند چون می‌بینند من علی‌رغم معلولیت و محدودیت‌هایم، چنان زندگی می‌کنم که گویی هیچ حد و مرزی برای زندگی من وجود ندارد.

مردم معمولا انتظار دارند که آدم معلولی مثل من، غیرفعال باشد؛ عصبانی و منزوی. من دوست دارم ماجراجویانه زندگی کنم و با زندگیم آن‌ها را غافلگیر کنم.

یکی از کسانی که فیلم مرا در یوتیوب دیده است، نوشته است: «با دیدن آدمی مثل این، که تا بدین حد شاد است، مرا به این فکر می‌اندازد که من چرا تا بدین حد گرفته و غمگین هستم ... یا گمان می‌کنم به اندازهٔ کافی جالب و جذاب نیستم، به اندازهٔ کافی بامزه نیستم. دیگر چگونه می‌شود چنین فکرهایی منفی در سر داشت، وقتی می‌بینیم آدمی مثل نیک وُی‌آچیچ که نه دست دارد و نه پا، می‌تواند تا این حد شاد و فعال و خلاق باشد!؟»

اغلب از من می‌پرسند: «نیک، تو چطور می‌توانی تا این حد خوشحال باشی؟» و من هم بی‌درنگ پاسخ می‌دهم:

من شادمانی را زمانی پیدا کردم که دانستم با همهٔ نواقصی که دارم، من کاملا نیک وُی‌آچیچ هستم، یک وُی‌آچیچِ کامل! من را نیز خدا آفریده است و مشیتِ حکیمانه و کامل او اقتضا کرده است که من چنین باشم که هستم. لابد او از این‌که مرا این‌گونه آفریده است، مقصودی داشته است. این بدان معنا نیست که من دیگر نمی‌توانم زندگیم را بهبود ببخشم و بهتر از این کنم که هست. من همواره برای بهتر از این‌ها تلاش می‌کنم و بدین‌سان سرشار می‌شوم از احساس سپاس و امتنان نسبت به خدا و جهان!