دانلود و خرید کتاب شازده کوچولو

کتاب شازده کوچولو، اثر زیبا، دلنشین، عمیق و جاودانه‌ی آنتوان دو سنت اگزوپری درباره‌ی کودک کوچکی است که از سیاره‌ی خودش، سیاره‌ی ب۶۱۲ به زمین سفر می‌کند و خاطرات سفرش را می‌نویسد.

آریا فلاحتگر، کتاب برگزیده قرن بیستم، شازده کوچولو، را به زبان فارسی ترجمه کرده است.

درباره‌ی کتاب شازده کوچولو

آنتوان دوسنت اگزوپری در داستان شازده کوچولو از دیدگاه یک کودک - که از سیارکی به نام ب۶۱۲ آمده، پرسشگر مسائل بسیاری از آدم‌ها و کارهایشان است. شازده کوچولو در سفرش به زمین از سیاره‌های زیادی دیدن می‌کند. در هر کدام از سیاره‌ها، آدم‌هایی را می‌بینید، با آن‌ها گفتگو می‌کند و سوال می‌پرسد. وقتی به زمین می‌رسد با خلبانی آشنا می‌شود که هواپیمایش خراب شده است. خلبان و شازده کوچولو باهم دوست می‌شوند. این دوستی باعث می‌شود نگاه خلبان به زندگی تغییر کند. اگزوپری در کتاب شازده کوچولو، سوالات زیادی مطرح کرده است. این سوالات همگی نمایانگر نگاهی متفاوت به زندگی است.

جالب است بدانید که اگزوپری شازده کوچولو را به بهترین دوستش لئون وِرث تقدیم کرده است.

کتاب شازده کوچولو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شازده کوچولو یکی از زیباترین داستان‌های فلسفی است. خواندن این کتاب برای همه‌ی علاقه‌مندان تجربه‌ای لذت‌بخش است.

درباره‌ آنتوان دوسنت اگزوپری

آنتوان دو سنت اگزوپری در ۲۹ ژوئن ۱۹۰۰ در لیون فرانسه متولد شد. در دوران تحصیل در دبستان و دانشکده گاهی ذوق شاعری و نویسندگی خود را با سرودن قطعاتی می‌آزمود. اگزوپری تا قبل از جنگ جهانی دوم، خلبان تجاری موفقی بود. اما با آغاز جنگ، به نیروی هوایی فرانسه آزاد در شمال آفریقا پیوست. اگزوپری در صحرای آفریقا دیداری با یک کوک داشت. این دیدار مایه‌ی الهام نوشتن داستان شازده کوچولو شد. کتاب شازده کوچولو به بیش از سیصد زبان ترجمه شده و بارها مورد اقتباس تئاتری و سینمایی قرار گرفته است. آنتوان دو سنت اگزوپری در ۱۹۴۴ در حادثه‌ای که برای هواپیمایش رخ داد درگذشت. او بعد از مرگ به عنوان قهرمان ملی فرانسه شناخته شد. 

بخشی از کتاب شازده کوچولو

اما این تقصیر من نیست. آدم‌بزرگ‌ها وقتی شش ساله بودم، مرا از طراحی کردن مأیوس کردند، به جز کشیدن مار بوآی باز و بسته نقاشی دیگری یاد نگرفته بودم.

اکنون با چشمانی که از تعجب گشاد شده بود به این ظهور ناگهانی خیره شدم. به خاطر داشته باشید که من در صحرا هزار مایل دورتر از هر منطقهٔ مسکونی فاصله داشتم. با این حال، به نظر نمی‌رسید که آدم کوچولوی من در بیابان گم شده باشد؛ و یا از خستگی و گرسنگی، یا از تشنگی یا ترس در حال مرگ باشد. هیچ چیز در مورد این کودک که نشانه‌ای از گم شدن در وسط صحرا، هزاران مایل دورتر از محل سکونت انسان باشد نبود. وقتی سرانجام توانستم حرف بزنم، به او گفتم:

«اما - تو اینجا چه می‌کنی؟»

و در پاسخ، با لحنی بسیار آهسته، چنانکه گویی دربارهٔ موضوع مهمی صحبت می‌کند، تکرار کرد: «اگه میشه برام یه گوسفند بِکِش...»

وقتی یک راز بیش از حد قدرت داشته باشد، کسی جرات نمی‌کند نافرمانی کند. به نظر من که خیلی عجیب می‌آمد، در حالی که من هزاران مایل دورتر از آبادی مسکونی و در خطر مرگ بودم، یک کاغذ و قلم از جیبم درآوردم. اما بعد به یاد آوردم که من جغرافیا، تاریخ، حساب و دستور زبان، مطالعه کرده‌ام و به آن آدم کوچولو گفتم که نمی‌دانم چطور نقاشی کنم. او جواب داد:

«مهم نیست. فقط یه گوسفند برام بکش...»