کتاب با گفتگو درمان کنیم

کتاب با گفتگو درمان کنیم، رنج و غم و پنهان دوست نوشته نانسی گیل مارتین، یک راهنمای عالی برای برقراری ارتباط و کمک به بهبود روابط از هم گسیخته است. 

با گفتگو درمان کنیم را با ترجمه‌ی روان از علی حسن‌زاده فروغی بخوانید.

درباره‌ی کتاب با گفتگو درمان کنیم

یکی از شعارهای اصلی سازمان ملل برای بهبود روابط میان انسان‌ها و جلوگیری از افسردگی، گفتگو کردن است. نانسی گیل مارتین در کتاب با گفتگو درمان کنیم، همین را به ما یاد می‌دهد. در حقیقت این اثر را می‌توان مانند یک راهنمای علمی، علمی و اندیشمندانه درباره‌ی ایجاد یک ارتباط سالم و کمک به بهبود روابطی است که به هر نحو آسیب خورده‌اند.

گفتگو کردن مستلزم یادگرفتن مهارت‌هایی است که سطح آن را بالا می‌برد. ما گاهی اوقات فکر می‌کنیم که در حال گفتگو کردن هستیم اما واقعیت این است که کاری که انجام می‌دهیم نامش گفتگو نیست. ما صحبت‌های طرف مقابل را نمی‌شنویم. فقط نگران این هستیم که چه واکنشی دریافت می‌کنیم و ... . اما نانسی گیل مارتین در کتاب با گفتگو درمان کنیم استانداردهای خاص یک گفتگوی سالم و سازنده را بیان می‌کند و به ما کمک می‌کند، رنج و غم و پنهان دوست را درک کنیم. با او همدلی کنیم و در نهایت از راه صحبت کردن و با گفتگو درمان کنیم. 

کتاب با گفتگو درمان کنیم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

این اثر می‌تواند برای تمام کسانی که مشتاق به بهبود روابطشان هستند، کمک کند. مشاوران و روان‌شناسان نیز می‌توانند از محتوای عالی کتاب با گفتگو درمان کنیم استفاده کنند. 

بخشی از کتاب با گفتگو درمان کنیم

حمایت دیگران بدون جلب توجه، امدادگری، یا قضاوت در مورد آنها

ما هر روز با دیگران گفتگو می‌کنیم. ممکن است آنچه را که می‌خواهیم بگوییم تمرین کنیم و یا افکار خود را بدون تأمل بیان کنیم. بدون آگاهی، چرخه آغاز می‌شود، مثل بازی پینگ پنگ. من صحبت می‌کنم، شما گوش می‌دهید، شما صحبت می‌کنید، من گوش می‌دهم. نوبت من، نوبت شما. مثل پینگ پنگ. ممکن است نفهمی که چه می‌خواهی بگویی. در نهایت دوباره یکی از ما دو تا شروع می‌کنیم بدون این که بفهمیم این گفتگو به کجا می‌انجامد. و با این حال سعی در گفتگو داریم. ما صحبت می‌کنیم. ما گوش می‌دهیم. اما آیا ما واقعاً منظور شخص مخاطب را می‌شنویم، یا این که چه چیزی ناگفته مانده است؟ آیا می‌توانیم بگوییم در قلب ما چه می‌گذرد؟ آیا می‌توانیم لایه‌های احساس شخص مخاطب خود را بشنویم؟ یا آنچه را که خودمان احساس می‌کنیم می‌شنویم؟ وقتی کسی به کمک ما نیاز داشته باشد، یا وقتی که ما به کمک دیگران احتیاج داشته باشیم کدام ساده‌تر است؟ این که فقط شروع به صحبت کنیم یا این که اصلاً چیزی نگوییم چگونه می‌شود یک گفتگوی آرامش بخش و التیام دهنده قلبی و نه فقط صحبت معمولی داشته باشیم؟ چگونه می‌توانیم برای این گفتگو جسم، فکر و روح خود را به کار بریم؟

وقتی که می‌خواهید به کسی آرامش ببخشید یا این که خودتان نیاز به آرامش داشته باشید، راهنمایی‌هایی که در این کتاب برای گفتگوی آرامش‌بخش و/یا التیام دهنده ارائه شده در موقعیتهایی که نمی‌دانید چه بگویید یا چگونه باشید کمک می‌کنند. داستانهای این کتاب را که می‌خوانید، به تدریج کشف می‌کنید که چگونه باید گوش دهید؛ تأمل کنید؛ رفیق باشید نه یک قهرمان؛ آرامش ارائه کنید؛ احساسات خود را بفهمید؛ در کل این راه طولانی گفتگو حاضر باشید، حتی وقتی که وضعیت خیلی بد است در صحنه باشید، یک منبع سودمند باشید؛ پیشقدم باشید؛ و با محبت و دلسوز باشید.

یک راهنمای گفتگوی آرامش‌بخش

شنونده باشید.

گوش دادن به معنای ساکت بودن نیست. بلکه به معنای گوش دادن به آنچه که دیگران می‌گویند، و آنچه که منظور سخن‌شان است می‌باشد با گوش دادن به معنای صحبت کردن و سوال کردن هم نیست. خیلی عجیب است که بسیاری از ما وقتی فکر می‌کنیم گوش می‌دهیم. داستانهای خود را می‌گوییم یا آنچه را که می‌خواهیم بدانیم سوال می‌کنیم. گوش دادن به معنای شنیدن با چشمان‌مان، گوشهای‌مان، و قلب‌مان است بدون نیاز به دانستن فوری چیزی. برای انجام این کار باید علاقمند باشیم. گفتگوهای درونی را به تعویق بیندازیم. آیا گفتگوهایی است که در فکر و ذهن ما می‌گذرد یعنی جایی که خیلی ساده مانع فکر کردن درباره آنچه می‌خواهیم بگوییم می‌شود، مانع عکس‌العمل نشان دادن به آنچه دیگران می‌گویند می‌شود، یا باعث سردرگمی درباره انتهای گفتگو که به کجا منتهی می‌شود و آخر گفتگو چه خواهد شد.