دانلود و خرید کتاب جنگ کثیف علیه سوریه تیم اندرسون ترجمه خشایار بیانی‌فر
با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.
تصویر جلد کتاب جنگ کثیف علیه سوریه

کتاب جنگ کثیف علیه سوریه

معرفی کتاب جنگ کثیف علیه سوریه

تیم اندرسون در کتاب جنگ کثیف علیه سوریه که نتیجه تحقیقات دقیق علمی او است از خیانت‌ها، خباثت‌ها و توطئه‌ها علیه سوریه در جریانات اخیر این کشور سخن گفته است. او در این اثر کوشیده واقعیات و اسناد ساختگی و جعلی را در جنگ کثیف علیه سوریه برملا کند.

درباره کتاب جنگ کثیف علیه سوریه

این کتاب در دفاع از سوریه نگاشته شده و در وهلهٔ اول خطاب به محافلی نیست که به‌طور مطلق در افسانه‌پردازی‌های غربی ذوب شده‌اند، بلکه خطاب به کسانی است که با این موهومات مبارزه می‌کنند. لذا این کتاب یک منبع اطلاعاتی است که سهم خود را برای روشن‌کردن تاریخ درگیری‌ها در سوریه ادا می‌کند.

کتاب اندرسون سیزده فصل دارد:

فصل ۱، سوریه و خاورمیانهٔ بزرگ واشنگتن، سوریه را در رابطه با طرح‌های واشنگتن برای یک خاورمیانهٔ بزرگ قرار می‌دهد. فصل ۲، بمب‌های بشکه‌ای، منابع جانبدار و تبلیغات جنگی، به بحث در مورد معضل گزارش‌دهی و تعبیر بحران سوریه می‌پردازد، فصل ۳، درعا ۲۰۱۱: یک شورش اسلامی دیگر برپایهٔ یک سلسله از منابع موجود شورش اسلام‌گرایان در درعا را که در ماه مارس ۲۰۱۱ با کمک عربستان سعودی رخ داد مورد بررسی قرار می‌دهد، فصل ۴، بشار اسد و رفرم‌های سیاسی، جنبش رفرم سیاسی را از زمانی که اسد در سال ۲۰۰۰ به ریاست‌جمهوری رسید تا آغاز بحران در سال ۲۰۱۱ مورد بررسی قرار می‌دهد. فصل ۵، جهادگرایان امپراتوری، همکاری میان اسلام سیاسی سلفی و نیروهای امپراتوری در خاورمیانه را بررسی می‌کند، فصل ۶، رسانه‌های منصوب‌شده، دیدبان‌های منصوب‌شده شگردهای مختلف تبلیغات رسانه‌ها و شبکه‌های گروه‌های «حقوق بشری» مانند دیده‌بان حقوق بشر، Avaaz و نظایر این‌ها را، که به‌عنوان بلندگوی «اعتدال‌گرایان» در خدمت طرح‌های واشنگتن عمل می‌کنند، مشخص می‌کند، فصل ۷، بررسی مجدد کشتار حوله، تمام جزئیات، دلایل و اسناد اولین کشتار بزرگ را مطرح می‌نماید که (به‌علت موفقیت این ترفند در لیبی) با این هدف صورت گرفت تا شورای امنیت سازمان ملل متحده را برای یک حملهٔ نظامی بسیج کند،

 فصل ۸، جعل جنگ‌افزار شیمیایی؛ وقایع غوطه شرقی دومین پرچم دروغین بزرگ را با بررسی جزئیات مورد تحقیق قرار می‌دهد که اهمیت بین‌المللی پیدا کرد، فصل ۹، «اصل مسئولیت حمایت» و نقش دوگانه دکترین نسبتاً نوینی را مورد بررسی قرار می‌دهد که ادامهٔ تکامل‌یافتهٔ «دخالت بشردوستانه» است، که ارائه شد تا جعبه‌ابزار امپریالیسم را غنی‌تر کند، فصل ۱۰، مراقبت‌های بهداشتی و تحریم‌ها آشکار می‌کند که چگونه ناتو حملات اسلام‌گرایان به نظام بهداشتی سوریه را مورد پشتیبانی قرار می‌داد و تأثیر متقابل پیامد تحریم‌های اقتصادی کشورهای غربی چگونه بود، فصل ۱۱، واشنگتن، تروریسم و داعش؛ مدارک اثبات، روابط بین قدرت‌های بزرگ و جدیدترین گروه‌های تروریستی درجه‌یک را که مدعی مبارزه با آن‌اند آشکار می‌کند، فصل ۱۲، دخالت کشورهای غربی و روح استعمار نگرش ذهنی فرهنگ غربی را مورد بحث قرار می‌دهد که برمبنای نقض دائمی حقوق خلق‌های دیگر بنا شده است و در فصل ۱۳، به‌سوی یک خاورمیانهٔ مستقل، بازی نهایی در بحران سوریه و تبعاتش برای منطقهٔ خاورمیانه مورد بررسی قرار می‌گیرد.

خواندن کتاب جنگ کثیف علیه سوریه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

علاقه‌مندان به علوم سیاسی و تحولات منطقه ای را به خواندن این اثر دعوت می‌کنیم.

جملاتی از کتاب جنگ کثیف علیه سوریه

اگر به اغلب گزارش‌های رسانه‌های غربی اعتماد کنیم، باید به این نتیجه برسیم که رئیس‌جمهور اسدحملات مکرر و اختیاری علیه مردم غیرنظامی کشور خود صورت داده و طی آن کودکان را با گاز شیمیایی به قتل رسانده است. همین‌طور به این نتیجه خواهیم رسید که او در رأس یک «رژیم علوی»، یعنی یک اقلیت ۱۲ درصدی از مردم کشور قرار دارد، که اکثریت مردم مسلمان سنی‌مذهب کشور را سرکوب کرده است و علاوه برآن یک «انقلاب» مردمی را سرکوب کرد، که بعدها به «اشغال» افراطیون درآمد. البته یک مشکل موجود است و آن محبوبیت عظیم رئیس‌جمهور در سوریه می‌باشد. این واقعیت که به‌علت ارتشاء و رانت‌خواری نارضایی در بین عموم وجود داشت و ترس از پلیس مخفی ودولت اقتدارگرا نوعی کیش شخصیت رشد پیدا کرده بود مغایر این نیست که اسد از محبوبیت واقعی برخوردار است. حتی دشمنان قسم‌خوردهٔ وی به این امر اذعان دارند. این مسئله را باید کمی بیشتر بشکافیم.

این چشم‌پزشک نرم‌خو که بخشی از تحصیلات خود را در بریتانیای کبیر پشت سر نهاده بود پس از مرگ پدرش حافظ از طرف حزب بعث به ریاست‌جمهوری برگزیده شد. از یک طرف این توقع موجود بود که او میراث پلورالیستی و ناسیونالیستی پدرش را ادامه دهد ولی از طرف دیگر عناصر مهمی از رفرم‌های اقتصادی و سیاسی را به پیش ببرد.

کاربر ۲۲۲۴۹۳۴
۱۴۰۰/۰۶/۲۸

یک کتاب فوق العاده و پشت پرده ی دروغهای رایج درمورد سوریه؛ تیم اندرسون اساسا آدم محققیه و حرف الکی نمیزنه، ترجمه روان و خوندن کتاب بسیار لذتبخشه

رسانه‌های غربی با وجود پیش‌داوری در مقابل سوریه، برخی از اقدامات «زیر پرچم دروغین» را افشا کردند. مثلاً کشتار ۲۴۵ نفر در درعا در سال ۲۰۱۲ که ابتدا به پای «ارتش اسد» نوشته شد (Oweis ۲۰۱۲)، ولی بعد توسط رابرت فیسک افشا گردید که گفت: بعد از این‌که مبادلهٔ اسرا با شکست روبه‌رو شد ارتش آزاد سوریه دست به کشتار مردم غیرنظامی و نظامیانی که مشغول به خدمت نبودند زد (Fisk ۲۰۱۲). کشتار بیش از ۱۰۰ نفر از مردم دهکدهٔ عقرب نیز به نحو مشابهی صورت گرفته بود و در ابتدا به گردن دولت سوریه افکنده شد (Stack and Mourtada ۲۰۱۲). روزنامه‌نگار انگلیسی «آلکس تامپسون» بعدها کشف کرد که ارتش آزاد سوریه ۵۰۰ نفر از علویان یک دهکده را ۹ روز اسیر کرده و بسیاری از آنان را به قتل رسانده بود. با ورود ارتش عربی سوریه اعضای باند ارتش آزاد مجبور به فرار شدند. مسئول واقعهٔ سلاح شیمیائی در ماه اوت ۲۰۱۳ در غوطه شرقی عمدتاً دولت اسد معرفی شد ولی تمام اسناد و مدارک مستقل، آن را عملیاتی «زیر پرچم دروغین» نشان می‌دهد.
کاربر ۲۲۲۴۹۳۴
تحقیقات بین‌المللی ناتو که در سال ۲۰۱۳ صورت گرفت نیز تخمین می‌زد ۷۰ درصد مردم سوریه هوادار رئیس‌جمهور این کشورند، ۲۰ درصد بی‌اعتنا محسوب می‌شوند و تنها ۱۰ درصد شهروندان از «شورشیان» پشتیبانی می‌کنند (World Tribune ۲۰۱۳, BIN ۲۰۱۳). این تخمین‌ها زیاد از نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۴ دور نبود.
کاربر ۲۲۲۴۹۳۴
ویژه‌گر علوم سیاسی آمریکایی «جاشوآ لاندیس» می‌گفت بشار در بین جوانان محبوب است: «ممکن است که آن‌ها رژیم را نپسندند و از ارتشاء متنفر باشند، ... ولی بیشتر به این نظر تمایل دارند که اطرافیان او، یعنی گارد کهنهٔ حزبی مسئول است.» مردم به‌علت وجود فقر، ارتشاء و پلیس سیاسی خواستار تغییر بودند ولی مردم سوریه برای پشتیبانی اسد از پلورالیسم وانجام رفرم برای مدرن‌سازی کشور ارزش قائل بودند (Wikistrom ۲۰۱۱).
کاربر ۲۲۲۴۹۳۴
برخی دیگر از ناظران سیاسی براین عقیده بودند که تفاوت بین سوریه و مصر بسیار زیاد است زیرا دولت در بخش‌های اجتماعی و آموزش و پرورش تسهیلات زیادی ایجاد کرده بود و بدهی خارجی نداشت، حقوق اقلیت‌ها تضمین‌شده بود و دولت سیاست خارجی‌ای را دنبال می‌کرد که مستقل از نیات ایالات متحده آمریکا و اسرائیل عمل می‌کرد. «وقتی بشار اسد می‌گوید که از رفرم‌های سیاسی پشتیبانی خواهد کرد، بسیاری از مردم سوریه به او باور دارند... شهروندان سوری در سال‌های اخیر از آزادی‌های مذهبی بیشتری برخوردار بوده‌اند که شامل اکثریت سنی نیز می‌شد» (Hetou ۲۰۱۱). سوریه مصر نبود.
کاربر ۲۲۲۴۹۳۴
پس از ماه‌ها دستکاری رسانه‌ای که شورش اسلام‌گرایان را کتمان می‌نمود، مردم سوریه، مثلاً «سامر اخرس»، یک مرد جوان از خانواده‌ای سنی‌مذهب که عادت داشت اخبار شبکهٔ الجزیره را دنبال کند زیرا که این شبکه را به شبکهٔ دولتی سوریه ترجیح می‌داد، به این نتیجه رسید که باید به دولت سوریه کمک کند. او از طریق تجربیات شخصی، تقلب و دستکاری در گزارش‌های شبکهٔ الجزیره را دریافت و در اواخر ژوئن ۲۰۱۱ نوشت: «من یک شهروند سوری و یک انسان هستم. پس از چهار ماه تبلیغات جعلی شما در مورد آزادی ... شما از تظاهرات مسالمت‌آمیز صحبت می‌کنید و سپس مردم ما را به گلوله می‌بندید. از امروز ... من درجه‌دار وظیفه در ارتش ذخیره هستم. اگر کسی از اعضای سازمان‌های تروریستی که در سوریه فعالیت می‌کند به چنگم بیفتد، او را با گلوله خواهم کشت همان‌طور که او ما را می‌کشد. اینجا کشورماست و نه کشور شما و نه کشور بردگان آزادی جعلی آمریکایی» (Al Khras ۲۰۱۱).
کاربر ۲۲۲۴۹۳۴
سازمان ملل متحد (که بعدها شمارش تعداد قربانیان را به‌کنار گذاشت) برمبنای اطلاعات از منابع مختلف تعداد قربانیان را تا آغاز سال ۲۰۱۲ بیش از ۵۰۰۰ نفر تخمین می‌زد که در سال اول تعداد افراد پلیس در بین قربانیان ۴۷۸ نفر و افراد ارتش و مقامات امنیتی ۲۰۹۱ رقم می‌خورد (OHCHR ۲۰۱۲: ۲, Narwani ۲۰۱۴)، یعنی: بیش از نیمی از قربانیان در سال اول متعلق به نیروهای امنیتی و نظامی کشور سوریه بود. این محاسبات مستقل هرگز در رسانه‌های غربی انعکاس پیدا نکرد. گروه‌های غربی مانند دیدبان حقوق بشر همراه با روزنامه‌نگاران آمریکایی حتی پس از شکست فرقهٔ کتائب‌الفاروق در حمص در اوائل سال ۲۰۱۲ به ادعاهای خود تا اواسط سال ۲۰۱۲ مبنی براین‌که نیروهای نظامی سوریه «تظاهرکنندگان غیرمسلح» را قتل‌عام می‌کنند و مردم سوریه «چارهٔ دیگری جز از دست‌بردن به سلاح ندارند» و این‌که «جنبش اعتراضی آنان تا سپتامبر سال ۲۰۱۱ عمدتاً مسالمت‌آمیز بوده»، ادامه دادند (HRW ۲۰۱۱a, HRW ۲۰۱۲). دلایلی که پیش‌تر مطرح شد نشان می‌دهد که ادعاهای یادشده از پایه غلط بوده است.
کاربر ۲۲۲۴۹۳۴
«مطلب مربوط به فراریان از زیر پرچم تنها منحرف‌کردن افکار عمومی بود. مقاومت مسلحانه خیلی پیش‌تر از این‌که سربازان دست به فرار بزنند، وجود داشت... هرروز اپوزیسیون معمولاً بدون هرگونه توضیحی تعداد قربانیان را اعلام می‌کند... بسیاری از این کشته‌شدگان درواقع از مبارزان اپوزیسیون بودند، که توسط نیروهای امنیتی به قتل رسیده بودند و نه غیرنظامیان بی‌گناه... و هرروز نیز نفرات ارتش سوریه و نیروهای انتظامی به قتل می‌رسند... از طرف معارضین» (Rosen ۲۰۱۲
کاربر ۲۲۲۴۹۳۴
جهادگرای تونسی، «ابوقصی» بعدها اعتراف کرد که یکی از «شورشیان مهم سوری» بوده است که وظیفه داشته «مساجد سنی‌ها را ویران و بی‌حرمت کند» به این‌صورت که مثلاً با گرافیتی بنویسد «لا اﷲ الابشار» که بزرگ‌ترین توهین به مقدسات یک فرد متدین و معتقد است و بعد تقصیر آن را متوجه ارتش سوریه کند و از این طریق سربازان سنی سوری را به‌سوی خود جلب نماید. ابوقصی با یک روزنامه‌نگار خارجی مصاحبه کرد که متوجه لهجهٔ غیرسوری او نگردید (Eretz Zen ۲۰۱۴).
کاربر ۲۲۲۴۹۳۴
نگلیسی‌ها متخصصان مدرن سلطهٔ امپریالیستی هستند لکن نفاق‌افکنی بین نیروهای مختلف را از رومیان باستان آموخته بودند و این آموزه‌ها را اول در هندوستان و سپس در خاورمیانه به‌کاربستند. «لرد ویلیام الفینستون» در سال ۱۸۵۹ به کمیسیونی که وظیفه داشت شورشی مسلحانه را در اواسط قرن ۱۹ بررسی کند نوشت: «Divide et impera (تفرقه بینداز و حکومت کن) شعار کهنهٔ روم بود... و هندوستان باید به ما تعلق داشته باشد» (ِ Desai ۱۹۴۸: ۳۵۴). پس از شورش سرجان لورنس ارتش بنگال را بین هنگ‌های نژادی مختلف تقسیم کرد
کاربر ۲۲۲۴۹۳۴

حجم

۵۷۰٫۲ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۵

تعداد صفحه‌ها

۲۸۸ صفحه

حجم

۵۷۰٫۲ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۵

تعداد صفحه‌ها

۲۸۸ صفحه

قیمت:
۱۹,۹۰۰
تومان