کتاب سیصد و شصت و پنج روز با ادبیات انگلیسی

چهار دفتر دیگر این مجموعه با عناوین ۳۶۵ روز با سعدی، ۳۶۵ روز با حافظ، ۳۶۵ روز با مولانا و ۳۶۵ روز با قرآن منتشر شده است.

خلاصه کتاب سیصد و شصت و پنج‌ روز با ادبیات انگلیسی

نویسنده در کتاب ۳۶۵روز با ادبیات انگلیسی کوشیده است نوشته‌ها و متون بزرگان ادب آن سرزمین را گردآوری کند مانند: برای چه زیسته‌ام و فلسفه پوچی از برتراند راسل، بهترین ما و بدترین ما از ویلیام شکسپیر،خاک و سنگ از ویلیام بلیک، بلندای قامت ما از امیلی دیکنسن، گیاه عشق از رابرت هریک، تبعید جرج سانتایانا، آخرین سخن از آن برونته، بدیهه‌نوازی آسمانی از رالف والدو امرسن، جای نومیدی نیست از امیلی برونته و....و از این رهگذر خواننده با دیدگاه نویسندگان این متون هم در مورد موضوعات مختلف که در زندگی انسان‌ها وجود دارد، آشنا می‌شود.

در این کتاب نویسنده به بررسی شیوه مطالعه ادبیات انگلیسی در سه زمینه شعر، رمان و نمایش‌نامه می‌پردازد، با تطبیق دادن آثار ادبیات انگلیسی با آثار کلاسیک ادبیات فارسی آن را ملموس‌تر می‌نماید و همچنین توضیحاتی در باب قالب‌های ادبی، نحوه تحلیل متن و روش‌های نگارش در مکتب‌های ادبی بیان می‌دارد.

در مورد حسین الهی قمشه‌ای

دکتر حسین محی الدین الهی قمشه‌ای در ۱۴ دی ماه ۱۳۱۸ در تهران به دنیا آمد . استاد دانشگاه و حکیم و اندیشمند برجسته معاصر است . تالیفات ارزشمند ایشان عبارتند از گزیده فیه ما فیه، گزیده منطق الطیر عطار، شرح گلشن راز و ... است . وی همچنین  ترجمه آثاری مانند پیامبر از جبران خلیل جبران همت ورزیده است. مجموعه سخنرانی‌های او در لندن بین سال‌های درباره حکمت داستان‌سرایی در مثنوی ، هفت داستان در زیر هفت گنبد از حکیم نظامی ، عطار و قرآن نیز نمایان‌گر اعتبار جهانی این فیلسوف متعهد است. ایشان همواره بر آشنایی نسل جوان با مقوله ادبیات و هنر واخلاق تاکید دارند.

جملاتی ازکتاب ۳۶۵ روز با ادبیات انگلیسی

طبیعت سراسر هنر است اما سر‌آن بر تو مکشوف نیست

اتفاق وتصادف همه طرح و هدایت است که از دیده‌ها پنهان است

و ناموزونی‌ها جمله هماهنگی‌هاست، که هنوز شناخته نشده است

و شرو بدی‌های جزئی در نظام کل همه خیر محض است

و به‌رغم غروری که آدمی ر فرا گرفته است

و به‌رغم این عقل خطاکار پر ‌چون وچرا

یک حقیقت، چون آفتاب روشن است

و آن این است که هر چه هست همه در جای خود نیکوست

****

معانی در کلمات نیست

در سکوتی است که بین آن‌ها است

کلمات دانسته‌ها را در برمی‌گیرند

اما کیست، جز سکوت

که سهم ما از اسرار نادانسته ادا کند؟