کتاب حواس‌پرتی مرگبار

«حواس‌پرتی مرگبار» دو جستار از جین واینگارتن، نویسنده آمریکایی برنده دو جایزه پولیتزر ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰ است.

جستار اول، «مرواریدهایی قبل از صبحانه» ماجرای یکی از بهترین ویولون‌نوازهای دنیا، جاشوا بل است که یک روز صبح کنار راهروی یک ایستگاه مترو می‌ایستد و چندتا از مهم‌ترین قطعات تاریخی موسیقی را با استادی تمام می‌نوازد، در حالی که تیمی از روزنامه واشنگتن‌پست شرایط را زیر نظر دارند و مخفیانه تصویر می‌گیرند.

«حواس‌پرتی مرگبار» هم از ماجرای پسربچه ۲۱ ماهه‌ای شروع می‌شود که در اثر حواس‌پرتی پدرش در صندلی عقب ماشین جا می‌ماند و در اثر گرمازدگی جان خود را از دست می‌دهد.

هر دو این جستارها به طور کامل بازنمایی از دنیای نویسندگی واینگارتن‌اند.

جین واینگارتن در دانشگاه نیویورک روان‌شناسی خواند اما تحصیلات تکمیلی‌اش را رها کرد تا داستان یک باند مافیایی پورتوریکویی را بنویسد. چند سالی گزارشگری و نویسندگی کرد و بعد ناگهان دست از نویسندگی کشید و شد ویراستار یک مجلهٔ حقوقی؛آنهم برای اینکه به دختری که دوستش داشت نزدیک شود. بعدها با همان دختر ازدواج کرد و دوباره برگشت سر نویسندگی و از یک جا به بعد، طنزنویسی و هجونویسی را شروع کرد.

او شخصیت عجیبی دارد. دارای وسواسی مرض‌وار در نوشتن، بی‌ادب و حتی گاهی وقیح با عادت‌هایی عجیب و غریب. مثلاً در محل کارش عطسه‌های الکی می‌کند تا همکارانش را بترساند، یا ساعت‌ها گوشی تلفن دستش می‌گیرد تا آدم‌ها را سرِ کار بگذارد. خیلی‌ها او را بزرگ‌ترین روزنامه‌نگار زندهٔ آمریکا می‌دانند، اسطوره‌ای که دو بار پولیتزر برده است و همین آقا آواتارِ صفحهٔ توییترشْ استیکرِ مدفوع است.

زبان و سبک جین کاملا مخصوص خود او است. او داستان‌هایش را طوری می‌نویسد که خواننده خودش تصمیم بگیرد باید با آنها بخندد یا گریه کند. به قول خودش «یک‌جور کمدی و تراژدیِ هم‌زمان، بسته به اینکه چطوری نگاهش کنی».