کتاب رویش خاموش گدازه ها

«رویش خاموش گدازه‌ها» دفتری از اشعار امیلی دیکنسون و معرفی اشعار این شاعر آمریکایی از زبان چند نویسنده صاحب‌نظر همچون تد هیوز، جویس کارول اوتس و دیگران است.

دیکنسون مثل هر شاعر بزرگی صاحب سبک است؛ وسواسی در حدّ بیماری روی واژه‌ها دارد؛ صدایش کاملا خاص و متمایز از دیگران است و گاهی طنز سیاهی دارد که متعادل‌کننده تراژدی نهفته در شعرش است.

دیکنسون در زمان حیاتش گاه‌گاهی شعر می‌نوشت اما پس از مرگش بود که خواهرش گنجینه انبوه دست‌نوشته‌های او را در اتاق کارش پیدا کرد. اندوخته‌ای که هیچ‌کس از وجودش تا آن زمان آگاهی نداشت. زندگی دیکنسون برای بسیاری از علاقه‌مندان به آثار او جذاب و پر رمز و راز است. زنی خلاق، بذله‌گو و در عین حال بریده از دنیا و اهل آن که حتی علاقه چندانی به بیرون رفتن از خانه نداشت. او یکی از عجیب‌ترین و کنجکاوی برانگیزترین شخصیت‌های تاریخ ادبیات است.

شعر به قول دیکنسون «پارچهٔ توری ظریفی» است که روی حقیقت را پوشانده است:

تمام حقیقت را بگو، اما سخن را بگردان ـ

رازِ توفیق در کنایه‌هاست

شکوهِ شگفت‌انگیز حقیقت

برای شادی بی‌ثبات ما زیادی درخشنده است

همچون تندری بر خاطر آسودهٔ کودکان

حقیقت باید در بیانی آرام ـ

نرم نرمک سر بزند

وگرنه همه را کور می‌کند ـ