کتاب برخیز عشق من، برخیز

آثار هاینریش بُل روایاتی است از جنگ و تاثیرات مخرب آن بر عشق میان انسان‌ها، غرور و اخلاق. بل از ملالت‌ها، زشتی‌ها و بی‌معنا بودن جنگ حرف می‌زند؛ اما مجموعه داستان «برخیز عشق من» روزگار مردمانی است که در ویرانه‌های حاصل از جنگ به دنبال نشانه‌هایی برای باور دوباره زندگی هستند. در بخشی از داستان «کارت‌پستال» این مجموعه می‌خوانید: «با صدایی آهسته گفتم: «برونو. می‌توانی بیایی؟ باید بروم ... به خدمت احضار شده‌ام.» دختر پرسید: «همین حالا؟» «بله.» لحظه‌ای به فکر فرو رفت و من از گوشیِ تلفن سر و صدای دیگران را می‌شنیدم. از قرار معلوم، برای خرید بستنی پول جمع می‌کردند. صدای او را شنیدم: «باشد، می‌آیم. در ایستگاه هستی؟» پاسخ دادم: «بله.» او خیلی زود به ایستگاه رسید و تا به امروز اگرچه ده سالی است که همسرمن است، اما نمی‌دانم که آیا باید افسوس آن تلفن را بخورم یا نه. هر چه باشد، همسرم شغل مرا در شرکت حفظ کرد، به خواستهٔ رو به زوالم جان بخشید و او واقعاً تنها کسی است که من باید به خاطر فرصت‌های پیشرفتی که اکنون جامهٔ حقیقت به خود پوشیده است، از وی تشکر کنم.» انزجار از جنگ و همذات پنداری با مصیبت‌های آلمان خاکسترنشین، جایگاه بُل را به عنوان یکی از نویسندگان بزرگ این کشور تثیبت کرده است.