کتاب سمن سای

کتاب سمن سای نوشته فریبا شاکر و روایتی داستانی و خیال‌انگیز از سفر در زمان است که توسط نشر معارف منتشر شده است. این رمان با محوریت زندگی یک پزشک معاصر به نام سارا پوریا، او را درگیر ماجرایی شگفت‌انگیز و پررمزوراز می‌کند؛ سفری ناخواسته به قرن هشتم هجری و حضور در خانه و زمانه‌ی خواجه حافظ شیرازی. کتاب با تلفیق عناصر زندگی روزمره، دغدغه‌های خانوادگی، خاطرات تلخ و شیرین و پیوند با تاریخ و ادبیات ایران، فضایی متفاوت و پرکشش می‌آفریند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب سمن سای اثر فریبا شاکر

کتاب سمن‌سای (سفری در زمان حافظ شیرازی) به قلم فریبا شاکر، داستانی است که در مرز خیال و واقعیت حرکت می‌کند و با بهره‌گیری از عنصر سفر در زمان، مخاطب را به دل تاریخ و فرهنگ ایران می‌برد. داستان با زندگی دکتر سارا پوریا، پزشکی متعهد و مادر دلسوز آغاز می‌شود که پس از پشت‌سرگذاشتن فقدان‌های عمیق و تجربه‌ی رنج‌های شخصی، ناگهان خود را در شیراز قرن هشتم هجری می‌یابد. این جابه‌جایی زمانی با یک آینه‌ی قدیمی و فیروزه‌نشان گره خورده که یادگار همسر ازدست‌رفته‌اش است. ساختار کتاب به‌صورت فصل‌بندی‌شده و با تغییر زاویه‌ی دید میان گذشته و حال پیش می‌رود؛ گاهی در تهران معاصر و گاه در خانه‌ی خاتون‌جان و میان اهالی شیراز قدیم. شخصیت‌های فرعی مانند گل‌اندام، خاتون‌جان، مَنگو و شمس‌الدین محمد (حافظ شیرازی) هرکدام با ویژگی‌های خاص خود، فضای داستان را غنی‌تر می‌کنند. کتاب سمن‌سای علاوه‌بر روایت زندگی و دغدغه‌های زنان به پیوندهای خانوادگی، نقش حافظ در فرهنگ ایرانی و تأثیر شعر و عرفان بر زندگی روزمره پرداخته است. این داستان با نگاهی انسانی و جزئی‌نگرانه، تجربه‌ی زیستن در دو زمان متفاوت را به تصویر می‌کشد و مخاطب را با پرسش‌هایی درباره‌ی هویت، سرنوشت و معنای زندگی روبه‌رو می‌کند.

خلاصه داستان سمن سای

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

رمان با دکتر سارا پوریا، پزشکی ۴۵ساله از تهران آغاز می‌شود که پس از تحمل فقدان همسر و دوری از فرزندش درگیر بحرانی عاطفی و روحی است. او ناگهان با آینه‌ای قدیمی به گذشته و به شیراز قرن هشتم هجری منتقل می‌شود و در خانه‌ی خاتون‌جان با هویتی اشتباهی به‌عنوان ترکان، خواهرزاده‌ی صاحب‌خانه پذیرفته می‌شود. سارا در این زمانه‌ی جدید با چالش‌های ناشناخته‌ای روبه‌رو می‌شود؛ از تلاش برای بازگشت به زمان خود تا سازگاری با زندگی و مناسبات اجتماعی و خانوادگی آن دوران. او با شخصیت‌هایی مانند گل‌اندام، مَنگو و شمس‌الدین محمد (حافظ شیرازی) آشنا می‌شود و به‌تدریج درمی‌یابد که در دل این سفر فرصتی برای بازنگری در گذشته، مواجهه با رنج‌ها و کشف معنای تازه‌ای از عشق و امید یافته است. رمان با رفت‌وبرگشت میان زمان حال و گذشته، خاطرات دانشگاه، روابط دوستانه و خانوادگی و دغدغه‌های شخصی سارا را نیز بازتاب می‌دهد. سمن‌سای داستانی است درباره‌ی جست‌وجوی هویت، پیوند با ریشه‌ها و قدرت تسلیم و امید در برابر سرنوشت.

چرا باید کتاب سمن سای را بخوانیم؟

رمان سمن‌سای با ترکیب سفر در زمان، روایت زنانه و پیوند با تاریخ و ادبیات ایران، تصویری ملموس از زندگی زنان در دو دوره‌ی تاریخی را نشان می‌دهد. اثر با پرداختن به دغدغه‌های عاطفی، خانوادگی و هویتیْ امکان همذات‌پنداری و تأمل را برای مخاطب فراهم می‌کند. حضور شخصیت‌هایی مانند حافظ شیرازی و اشاره به نقش شعر و عرفان در زندگی روزمره، لایه‌ای فرهنگی و معنوی به رمان افزوده است. کتاب سمن‌سای برای کسانی که به روایت‌های چندلایه، پیوند گذشته و حال و بازخوانی تاریخ از زاویه‌ای انسانی علاقه‌مند هستند، اثری خواندنی به شمار می‌آید.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن کتاب سمن‌سای به علاقه‌مندان داستان‌های تاریخی، دوستداران ادبیات فارسی، کسانی که دغدغه‌ی هویت و پیوند با گذشته را دارند و افرادی که به روایت‌های زنانه و تجربه‌های زیسته‌ی زنان در بستر تاریخ علاقه‌مند هستند، پیشنهاد می‌شود.

درباره فریبا شاکر

فریبا شاکر اول مرداد ۱۳۵۰ در خانواده‌ای آذربایجانی به دنیا آمد. به‌دلیل شغل پدرش در شهرهای مختلفی زندگی کرده و با فرهنگ‌های متنوع ایران آشنایی داشته است. او فارغ‌التحصیل کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی و کارشناسی‌ارشد عرفان اسلامی است. از دوران دبیرستان ساکن استان تهران بوده و از سال ۱۳۷۷ فعالیت حرفه‌ای خود را در حوزه‌ی تدریس آغاز کرده است. علاقه‌ی این نویسنده به ادبیات از ۱۵سالگی آغاز شد و از همان زمان به سرودن غزل پرداخت. فریبا شاکر به‌طور مستمر در شب‌های شعر کتابخانه‌ی عمومی کرج شرکت می‌کرد و از حضور و آموزش اساتیدی چون محمدعلی بهمنی و استاد اقبالی بهره‌مند می‌شد. کتاب سمن‌سای رمانی به قلم اوست.

بخشی از کتاب سمن سای

«رستوران درست روبه‌روی آکواریوم بسیار بزرگی بود که همهٔ توریست‌ها را به خود جذب می‌کرد. این تعداد مسافر با ملیت‌های مختلف و زبان و گویش متفاوت واقعاً حیرت‌انگیز به نظر می‌رسید. گارسون با یک دفترچهٔ یادداشت کوچک و یک مداد خیلی زود سر میز ما حاضر شد. یک دختر سیاه‌پوست با لبخندی واقعی از ما می‌خواست که از مِنو، غذای مورد پسندمان را انتخاب کنیم. آرتین که تازه کلاس دوم ابتدایی را شروع کرده بود و دو ماهی بود که به کلاس زبان هم می‌رفت، قیافهٔ متفکرانه‌ای گرفت و درحالی‌که به من و محمد اجازه نمی‌داد منوی غذا را ببینیم، یکی از غذاها را انتخاب کرد و گفت: «مامان، من این‌و می‌خوام.»

من که از دست شیطنت‌های آرتین به ستوه آمده بودم، گفتم: «پسرم، مگه تو می‌دونی اون چیه؟»

- مامان، مهم نیست چیه، مهم اینه که سیب‌زمینی سرخ‌کرده داره. بیا عکسش‌و ببین.

محمد گفت: «باشه، پسرم. پس لطفاً مِنو رو بده من و مامان هم انتخاب کنیم، خانم منتظرن.»

- بابا، اول بهش بگو مالِ من‌و بنویسه.»