کتاب پرانا پروانه

کتاب پرانا پروانه نوشته‌ی سمیه محمدی تکاسی اثری داستانی است که نشر متخصصان آن را منتشر کرده است. این کتاب در قالب روایتی اول‌شخص، به زندگی و تجربه‌های ذهنی و عاطفی یک شخصیت مرد می‌پردازد که در دل شب‌های تهران، با اتفاقی غیرمنتظره روبه‌رو می‌شود. داستان با نگاهی فلسفی و درون‌نگرانه، مفاهیمی چون هویت، آگاهی، خوشبختی و معنای بودن را در بستر رویدادهای روزمره و مواجهه با یک زن بیمار به چالش می‌کشد. روایت با زبانی صمیمی و گاه تکه‌تکه، تجربه‌های ذهنی و احساسی شخصیت اصلی را به تصویر می‌کشد و او را در مسیر جست‌وجوی خویشتن و معنای زندگی قرار می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب پرانا پروانه

پرانا پروانه اثری داستانی از سمیه محمدی تکاسی است که با روایتی اول‌شخص و نگاهی فلسفی، به تجربه‌های ذهنی و عاطفی یک مرد در تهران معاصر می‌پردازد. داستان در بستر شب‌های خلوت و برفی شهر آغاز می‌شود و با رخدادی ناگهانی، یعنی برخورد با دختری بیمار در خیابان، وارد مسیری تازه می‌شود. نویسنده با استفاده از زبان محاوره‌ای و توصیف‌های جزئی، ذهنیات و تردیدهای شخصیت اصلی را به تصویر کشیده است. ساختار کتاب مبتنی بر جریان سیال ذهن و روایت‌های درونی است که گاه با دیالوگ‌های کوتاه و گاه با توصیف‌های بلند، فضای ذهنی و بیرونی شخصیت را به هم پیوند می‌زند. در این میان، مفاهیمی چون جست‌وجوی خوشبختی، معنای وجود، تجربه‌ی آگاهی و مواجهه با مرگ و بیماری، در لایه‌های مختلف روایت حضور دارند. کتاب پرانا پروانه با تمرکز بر تجربه‌های زیسته و تردیدهای فلسفی، تصویری از انسان معاصر و دغدغه‌هایش ارائه داده است.

خلاصه داستان پرانا پروانه

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان پرانا پروانه با روایت مردی آغاز می‌شود که شب‌ها برای پیاده‌روی و تفکر، خیابان‌های خلوت تهران را انتخاب می‌کند. او درگیر سردرد و افکار فلسفی درباره‌ی هویت، آگاهی و معنای خوشبختی است. در یکی از این شب‌ها، تصادفاً با دختری مواجه می‌شود که حالش بد است و کنار خیابان توقف کرده. مرد ابتدا تردید دارد که به او کمک کند یا بی‌تفاوت بگذرد، اما در نهایت با دیدن وضعیت وخیم دختر، با اورژانس تماس می‌گیرد و او را تا بیمارستان همراهی می‌کند. در بیمارستان، مرد ناخواسته وارد زندگی دختر می‌شود؛ وسایل شخصی او را تحویل می‌دهد، برای تشکیل پرونده کمک می‌کند و حتی با شماره‌های ناشناس در گوشی دختر تماس می‌گیرد تا خانواده‌ای برایش پیدا کند، اما متوجه می‌شود که مخاطبین گوشی دختر نام شهرهای مختلف ایران هستند و هیچ نشانی از خانواده یا دوست نزدیک وجود ندارد. این وضعیت، حس کنجکاوی و نوعی مسئولیت را در مرد برمی‌انگیزد و او را وادار می‌کند بیشتر در کنار دختر بماند. در طول بستری‌شدن دختر، مرد با او تعاملاتی کوتاه و پراکنده دارد؛ از کمک به خوردن صبحانه تا جابه‌جایی وسایل و حتی پارک‌کردن ماشین دختر در محوطه بیمارستان. در این میان، ذهن مرد مدام درگیر پرسش‌هایی درباره‌ی هویت، تنهایی، مرگ، معنای زندگی و نقش خودش در این ماجراست. او بارها تصمیم می‌گیرد بیمارستان را ترک کند اما هر بار چیزی او را بازمی‌گرداند؛ گاهی حس مسئولیت، گاهی دلسوزی و گاهی نوعی همذات‌پنداری با وضعیت دختر. در نهایت، روایت با تداوم این همراهی و تردیدها ادامه می‌یابد؛ مرد درگیر احساسات متناقض، از یک سو می‌خواهد فاصله بگیرد و به زندگی عادی برگردد و از سوی دیگر، نمی‌تواند نسبت به وضعیت دختر بی‌تفاوت باشد. داستان با تأکید بر تجربه‌های ذهنی و مکاشفه‌های درونی شخصیت اصلی، تصویری از جست‌وجوی هویت و معنای بودن در دل موقعیت‌های پیش‌بینی‌نشده ارائه می‌دهد، بی‌آنکه به پایانی قطعی یا نتیجه‌گیری مشخص برسد.

چرا باید کتاب پرانا پروانه را بخوانیم؟

پرانا پروانه اثری است که با روایتی درونی و تکه‌تکه، تجربه‌های ذهنی و احساسی شخصیت اصلی را به تصویر کشیده است. این کتاب برای کسانی که به داستان‌هایی با محوریت جست‌وجوی هویت، معنای زندگی و تردیدهای فلسفی علاقه دارند، جذابیت ویژه‌ای دارد. روایت کتاب، فضای ذهنی و عاطفی شخصیت را با جزئیات و صداقت به نمایش گذاشته و خواننده را با دغدغه‌های انسانی چون تنهایی، مسئولیت، مرگ و معنای خوشبختی روبه‌رو می‌کند. همچنین، استفاده از زبان محاوره‌ای و توصیف‌های ملموس، فضای داستان را به زندگی روزمره نزدیک کرده است. این کتاب فرصتی برای تأمل درباره‌ی تجربه‌های زیسته و مواجهه با موقعیت‌های غیرمنتظره فراهم می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان داستان‌های فلسفی، کسانی که دغدغه‌ی هویت، معنای زندگی و تجربه‌های درونی دارند، و افرادی که به روایت‌های اول‌شخص و جریان سیال ذهن علاقه‌مندند، پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که با موضوعاتی چون تنهایی، مسئولیت‌پذیری و مواجهه با بحران‌های شخصی درگیر هستند، مناسب است.