کتاب هنر عشق‌ ورزیدن

کتاب الکترونیکی «هنر عشق‌ورزیدن» نوشتهٔ «اریک فروم» و با ترجمهٔ «محمد طالشیان» توسط نشر بله منتشر شده است. این اثر در دستهٔ کتاب‌های فلسفی و روان‌شناسی قرار می‌گیرد و به بررسی مفهوم عشق از منظر روان‌شناسی اجتماعی و فلسفه می‌پردازد. نویسنده با رویکردی تحلیلی، عشق را نه صرفاً یک احساس، بلکه هنری می‌داند که نیازمند دانش، تمرین و رشد فردی است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب هنر عشق‌ ورزیدن

«هنر عشق‌ورزیدن» از آثار مهم «اریک فروم» است که در قالب ناداستان و با ساختاری تحلیلی و فلسفی نوشته شده است. این کتاب در میانهٔ قرن بیستم نگاشته شده و دغدغهٔ اصلی آن، واکاوی عشق به‌عنوان یک مهارت یا هنر است، نه صرفاً یک احساس گذرا یا تصادفی. فروم در این کتاب، عشق را در بستر جامعهٔ مدرن و تحولات فرهنگی بررسی می‌کند و تلاش دارد نشان دهد که عشق، برخلاف باور رایج، امری ذاتی یا وابسته به شانس نیست، بلکه نیازمند یادگیری و پرورش است. ساختار کتاب بر پایهٔ بحث‌های نظری و عملی دربارهٔ عشق بنا شده و نویسنده با بهره‌گیری از مثال‌های تاریخی، اسطوره‌ای و روان‌شناختی، ابعاد مختلف عشق را از منظر فردی و اجتماعی تحلیل می‌کند. «هنر عشق‌ورزیدن» اثری است که مرز میان فلسفه، روان‌شناسی و جامعه‌شناسی را درمی‌نوردد و خواننده را به تأمل دربارهٔ معنای واقعی عشق و نقش آن در زندگی انسان معاصر دعوت می‌کند.

خلاصه کتاب هنر عشق‌ ورزیدن

کتاب «هنر عشق‌ورزیدن» با این پرسش آغاز می‌شود که آیا عشق‌ورزیدن یک هنر است یا صرفاً احساسی است که به خوش‌شانسی و تصادف وابسته است. اریک فروم، نویسندهٔ کتاب، بر این باور است که عشق یک هنر است و همانند هر هنر دیگری نیازمند دانش، تمرین و تعهد است. او معتقد است که بسیاری از مردم عشق را امری وابسته به شانس یا جذابیت می‌دانند و کمتر کسی به یادگیری و پرورش آن فکر می‌کند. فروم در ادامه، عشق را به‌عنوان پاسخی به معمای وجود انسان معرفی می‌کند؛ انسان موجودی است که از طبیعت جدا شده و برای غلبه بر احساس جدایی و تنهایی، به دنبال اتحاد و همبستگی با دیگران است. عشق، راهی برای غلبه بر این جدایی و دستیابی به وحدت است. فروم انواع مختلف عشق را بررسی می‌کند: عشق مادرانه، عشق پدرانه، عشق میان زن و مرد، عشق به خود و عشق به خدا. او تأکید دارد که هر یک از این انواع عشق، ویژگی‌ها و چالش‌های خاص خود را دارند، اما همگی بر پایهٔ عناصر مشترکی چون توجه، مسئولیت، احترام و شناخت استوارند. نویسنده به تفاوت میان عشق بالغ و عشق نابالغ می‌پردازد و نشان می‌دهد که عشق بالغ بر پایهٔ استقلال، آزادی و احترام متقابل شکل می‌گیرد، در حالی که عشق نابالغ بیشتر بر وابستگی و نیاز استوار است. فروم همچنین به نقش جامعهٔ مدرن در تباهی عشق اشاره می‌کند و معتقد است که فرهنگ مصرف‌گرایی و روابط سطحی، مانع رشد عشق واقعی می‌شوند. او عشق را فعالیتی فعالانه می‌داند که نیازمند تلاش، خودشناسی و رشد شخصیت است. در بخش پایانی، نویسنده بر اهمیت تمرین عشق و پرورش آن در زندگی روزمره تأکید می‌کند و عشق را نه‌تنها یک احساس، بلکه یک انتخاب و مسئولیت می‌داند که باید آموخته و تمرین شود.

چرا باید کتاب هنر عشق‌ ورزیدن را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی تحلیلی و عمیق، عشق را از سطح احساسات زودگذر فراتر می‌برد و آن را به‌عنوان یک هنر و مهارت قابل یادگیری معرفی می‌کند. خواندن «هنر عشق‌ورزیدن» فرصتی است برای بازنگری در باورهای رایج دربارهٔ عشق و روابط انسانی. این اثر با بررسی ابعاد مختلف عشق، از عشق مادرانه تا عشق به خود و خدا، به مخاطب کمک می‌کند تا نگاه تازه‌ای به روابط خود و نقش عشق در زندگی بیابد. همچنین، کتاب به چالش‌های عشق در جامعهٔ مدرن می‌پردازد و راه‌هایی برای پرورش عشق واقعی و پایدار پیشنهاد می‌دهد. مطالعهٔ این کتاب می‌تواند به رشد فردی، بهبود روابط و افزایش آگاهی از پیچیدگی‌های روان‌شناختی و اجتماعی عشق کمک کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به فلسفه، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و کسانی که دغدغهٔ روابط انسانی و معنای عشق را دارند، مناسب است. همچنین برای افرادی که به دنبال درک عمیق‌تر از خود و روابطشان هستند یا می‌خواهند کیفیت روابط عاطفی خود را بهبود دهند، این کتاب پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب هنر عشق‌ ورزیدن

«اگر قبول کنیم که چنین است. پس به آن دست یافتن نیازمند دانش و تلاش است. یا اینکه عشق فقط یک احساس خوشایند است که تجربه‌اش به خوش‌شانسی انسان وابسته است و تنها افراد خوش‌شانس عاشق می‌شوند؟ مبنای این کتاب کوچک بر این است که عشق یک هنر است؛ با این حال، بی‌تردید اکثریت مردم امروز اعتقاد دارند که عشق مربوط به خوش‌شانسی است. این به معنای این نیست که مردم عشق را بی‌اهمیت می‌دانند، بلکه افرادی که برای عشق تشنه‌اند، با شوق فیلم‌های عاشقانه‌ی شاد و غمگین را می‌بینند و با لذت به صدها آهنگ عاشقانه‌ی سطحی گوش می‌دهند. اما بسیار کم کسی فکر می‌کند که عشق همانند سایر هنرها نیازمند آموزش و درک است. کسی که هیچ نمی‌داند به هیچ چیز عشق نمی‌ورزد. فردی که قادر به انجام هیچ کاری نیست هیچ‌چیزی را نمی‌فهمد. کسی که هیچ‌چیزی را نمی‌فهمد ارزشی ندارد؛ اما کسی که فهمیده، عاشق می‌شود. باهوش است و می‌بیند. بیشتر شناختن به طبیعت هر چیزی باعث به وجود آمدن عشق بزرگتری می‌شود. کسی که فکر می‌کند تمام میوه‌ها با رسیدن توت‌فرنگی برسند، هنوز درباره‌ی انگور چیزی نمی‌داند.»