کتاب فقط زمانی باز شود که...

کتاب فقط زمانی باز شود که... با عنوان اصلی Open when : a companion for life's twists & turns نوشتهٔ «جولی اسمیت» و ترجمهٔ «بیتا مظاهری» را نشر مون منتشر کرده است. این اثر که در دستهٔ کتاب‌های خودیاری و روان‌شناسی قرار گرفته، در قالب نامه‌نگاری به مخاطب کمک می‌کند تا در مواجهه با چالش‌های احساسی و روانی زندگی، راهکارهایی برای عبور از بحران‌ها بیابد. ساختار کتاب بر پایهٔ نامه‌هایی است که هرکدام به یک موقعیت دشوار یا احساس خاص اختصاص یافته و با زبانی صریح و همدلانه به دغدغه‌های روزمرهٔ انسان‌ها پرداخته‌اند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب فقط زمانی باز شود که... اثر جولی اسمیت

کتاب «فقط زمانی باز شود که...» (نامه‌هایی برای گذر از روزهای دشوار) راهنمایی کاربردی در حوزهٔ سلامت روان است که «جولی اسمیت»، روان‌شناس بالینی آن را با هدف همراهی مخاطب در لحظات دشوار زندگی نوشته است. ساختار کتاب بر پایهٔ مجموعه‌ای از نامه‌ها و توصیه‌ها شکل گرفته که هرکدام به یک موقعیت یا احساس خاص اختصاص دارند؛ از اضطراب و مقایسهٔ خود با دیگران گرفته تا چالش‌های روابط اجتماعی و مهارت نه‌گفتن. این کتاب در قالبی تعاملی و با زبانی صمیمانه تلاش می‌کند تا خواننده را در شناخت احساسات، پذیرش خود و یافتن راه‌هایی برای عبور از فرازونشیب‌های زندگی یاری کند. نویسنده با تکیه بر تجربیات بالینی و دانش روان‌شناسی، به‌جای ارائهٔ راه‌حل‌های کلی، به مسائل واقعی و ملموس می‌پردازد و هر فصل را به یک نیاز احساسی یا فکری اختصاص می‌دهد. کتاب «فقط زمانی باز شود که...» نه‌تنها برای افرادی که با مشکلات روانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، بلکه برای والدین، معلمان و مشاوران نیز می‌تواند منبعی مفید باشد. این کتاب با ساختار نامه‌محور و تمرین‌های عملی به خواننده امکان می‌دهد تا بسته به شرایط خود، بخش‌های مرتبط را انتخاب و مطالعه کند.

خلاصه کتاب فقط زمانی باز شود که...

این کتاب مجموعه‌ای از نامه‌ها و راهنمایی‌ها است که هرکدام به یک موقعیت دشوار یا احساس چالش‌برانگیز اختصاص یافته‌اند. «جولی اسمیت» در کتاب «فقط زمانی باز شود که...» با رویکردی همدلانه و واقع‌بینانه به دغدغه‌هایی مانند مقایسهٔ خود با دیگران، احساس ناکافی‌بودن، دشواری در برقراری ارتباط، اضطراب اجتماعی، نیاز به تعلق، مشکل در نه‌گفتن و مواجهه با افراد پرخاشگر منفعل می‌پردازد. در هر نامه، نویسنده ابتدا با شرح تجربه یا احساسی آشنا آغاز می‌کند و سپس با تحلیل ریشه‌های روان‌شناختی آن، ابزارها و تمرین‌هایی برای مواجهه و عبور از آن موقعیت ارائه می‌دهد؛ برای مثال در بخش مقایسه با دیگران، به نقش رسانه‌های اجتماعی و تأثیر آن‌ها بر خودارزیابی اشاره شده و راهکارهایی برای تبدیل مقایسهٔ مخرب به مقایسهٔ سازنده پیشنهاد می‌شود. در نامه‌هایی که به روابط دوستانه و اجتماعی می‌پردازند، اهمیت کیفیت دوستی، مرزبندی سالم و پذیرش پایان برخی روابط برجسته شده است. کتاب بر این نکته تأکید دارد که احساسات دشوار بخشی طبیعی از زندگی هستند و راه عبور از آن‌ها، پذیرش، خودآگاهی و تمرین مهارت‌های ارتباطی و ذهنی است. «جولی اسمیت» با ارائهٔ مثال‌های ملموس و تمرین‌های عملی، خواننده را تشویق می‌کند تا مسئولیت سلامت روان خود را بپذیرد و با شجاعت، مسیر رشد فردی را دنبال کند. پیام اصلی کتاب این است که در لحظات سخت، قدرت کلمات و آگاهی می‌تواند راهگشا باشد و هر فرد با شناخت ارزش‌ها و نیازهای خود می‌تواند مسیر بهبود را آغاز کند.

چرا باید کتاب فقط زمانی باز شود که... را بخوانیم؟

این کتاب با تمرکز بر موقعیت‌های واقعی زندگی به خواننده کمک می‌کند تا احساسات پیچیده و چالش‌های روانی خود را بهتر بشناسد و برای عبور از آن‌ها ابزارهایی کاربردی بیابد. «فقط زمانی باز شود که...» به ارائهٔ توصیه‌های نظری بسنده نمی‌کند؛ بلکه با تمرین‌ها و مثال‌های ملموس، امکان به‌کارگیری راهکارها را در زندگی روزمره فراهم می‌کند. این اثر برای کسانی که به‌دنبال راهی برای مدیریت احساسات، افزایش اعتمادبه‌نفس و بهبود روابط خود هستند، می‌تواند نقطهٔ شروعی برای تغییر باشد؛ همچنین ساختار تعاملی کتاب باعث می‌شود هر فرد بتواند بسته به نیاز خود، بخش‌های مرتبط را انتخاب و مطالعه کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای افرادی مناسب است که با اضطراب، احساس ناکافی‌بودن، مشکلات ارتباطی یا دشواری در نه‌گفتن روبه‌رو هستند؛ همچنین والدین، معلمان، مشاوران و هرکسی که به‌دنبال بهبود سلامت روان و روابط خود است، می‌تواند از مطالب این اثر بهره‌مند شود. «فقط زمانی باز شود که...» به‌ویژه برای کسانی که در مواجهه با چالش‌های احساسی به راهنمایی نیاز دارند، مفید خواهد بود.

درباره جولی اسمیت

«جولی اسمیت» (Julie Smith) روان‌شناس بالینی و نویسنده، کتاب‌های «چرا تابه‌حال کسی این‌ها را به من نگفته بود؟» (Why Has Nobody Told Me This Before) و «فقط زمانی باز شود که...» (Open when : a companion for life's twists & turns) را نوشته است. او با بیش از ده سال سابقه، نخستین فردی بود که از شبکهٔ اجتماعی تیک‌تاک برای ارائهٔ اطلاعات درمانی به عموم استفاده کرد. پس از ادارهٔ مطب خصوصی خود، کانال تیک‌تاک خود را با هدف دسترسی همگانی به آموزش‌های باکیفیت در زمینهٔ سلامت روان راه‌اندازی کرد. در طول همه‌گیری کووید - ۱۹، تعداد دنبال‌کنندگان او به‌سرعت افزایش یافت و به سه میلیون نفر رسید؛ چراکه ویدئوهای کوتاه و کاربردی او در زمینهٔ خودیاری مورد توجه کاربران قرار گرفت. این ویدئوها نزدیک به نیم میلیارد بار در پلتفرم‌های مختلف دیده شده است. «جولی اسمیت» علاوه‌بر حضور در دو فیلم مستند بی‌بی‌سی، به‌عنوان روان‌شناس در برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی مانند بی‌بی‌سی و سی‌ان‌ان شرکت کرده است؛ همچنین توسط نشریاتی همچون ووِمِنز هِلث و تایمز معرفی شده و در میان ۱۰۰ تولیدکنندهٔ محتوای برتر تیک‌تاک قرار گرفته است.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

کتاب حاضر نخستین‌بار با عنوان «بخوان هنگامی که... : همراهی برای پیچ‌وخم‌های زندگی» با ترجمهٔ «ابراهیم قاسمی» توسط انتشارات آنان در سال ۱۴۰۳ فیپا دریافت کرده؛ همچنین با عنوان «‏‫فقط زمانی باز شود که...» با ترجمهٔ «کیومرث عاقلان» و با ویراستاری «فائزه جعفری» توسط نشر نارنگی‏‫ و در سال ۱۴۰۴ روانهٔ بازار کتاب ایران شده است.

بخشی از کتاب فقط زمانی باز شود که...

«تلهٔ دیگری که شما را در تاریکی شکست عشقی نگه می‌دارد ایدئال‌سازی یا اهریمن‌سازی از شخصی است که شما را دوست نداشت. وقتی آن‌ها را ایدئال می‌کنید، فقط جنبه‌های مطلوب شخصیت آن‌ها را به یاد می‌آورید و فقط خاطرات خوش را به خاطر می‌آورید. خود را در فکر خوبی‌های آن‌ها غرق می‌کنید و اشتباهاتشان، نحوهٔ ناامید کردن یا آسیب زدنشان را نادیده می‌گیرید. یا آن‌ها را سرزنش می‌کنید و خود را به زندگی در خشم و کینه‌ای تلخ از همهٔ بدی‌هایی که در حق شما کردند محکوم می‌کنید. زمانی که در رنج شکست عشقی نیستیم، بسیار آسان‌تر می‌توانیم پیچیدگی واقعی هر فرد را درک کنیم بدون اینکه صرفاً برچسب خوب یا بد بزنیم. انجام این کار فقط ما را در دام ایدئال‌سازی از کسی گرفتار می‌کند که به‌دلیل طرد ما هرگز نمی‌توانست برایمان کامل باشد یا در دام سرزنش کردن و نقش قربانی و زندگی مملو از رنجش و کینه قفل می‌کند و از مبارزه برای خلق آینده‌ای دلخواه بازمی‌دارد.»