کتاب دختری از ایران

کتاب الکترونیکی «دختری از ایران» نوشتهٔ ستاره فرمانفرمائیان و با گردآوری و ترجمهٔ ابوالفضل طاهریان ریزی، توسط نشر طاهریان منتشر شده است. این کتاب روایت زندگی واقعی زنی است که به‌عنوان پایه‌گذار مددکاری اجتماعی در ایران شناخته می‌شود و خاطرات او از دوران کودکی در خانواده‌ای اشرافی تا سال‌های پرآشوب انقلاب اسلامی را دربرمی‌گیرد. فرمانفرمائیان با نگاهی دقیق به فرازونشیب‌های زندگی شخصی و اجتماعی خود، تصویری از تحولات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی ایران در قرن بیستم ارائه می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب دختری از ایران

«دختری از ایران» اثری در قالب خاطره‌نویسی و ناداستان است که زندگی ستاره فرمانفرمائیان، یکی از زنان پیشگام در عرصهٔ مددکاری اجتماعی ایران را روایت می‌کند. این کتاب نه‌تنها به زندگی شخصی نویسنده می‌پردازد، بلکه تصویری از ساختار خانواده‌های اشرافی، وضعیت زنان، تحولات اجتماعی و سیاسی ایران از اواخر دوران قاجار تا پس از انقلاب اسلامی را ترسیم می‌کند. روایت کتاب از دل حرمسرای یک شاهزاده آغاز می‌شود و با عبور از سال‌های تحصیل در خارج از کشور، بازگشت به ایران و تلاش برای بنیان‌گذاری مدرسهٔ مددکاری اجتماعی ادامه می‌یابد. فرمانفرمائیان در این اثر، با جزئیات فراوان، از سنت‌ها، باورها، چالش‌های زنان و همچنین نقش خود در تغییرات اجتماعی سخن گفته است. ساختار کتاب مبتنی بر روایت خطی زندگی نویسنده است و با استفاده از خاطرات، عکس‌ها و اسناد، فضای تاریخی و اجتماعی ایران را بازسازی می‌کند. این کتاب برای علاقه‌مندان به تاریخ اجتماعی ایران، مطالعات زنان و خاطره‌نویسی معاصر اثری خواندنی به‌شمار می‌آید.

خلاصه کتاب دختری از ایران

«هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!» روایت «دختری از ایران» با توصیف زندگی ستاره فرمانفرمائیان در خانواده‌ای پرجمعیت و اشرافی آغاز می‌شود؛ جایی که او در میان ده‌ها خواهر و برادر و در فضای سنتی و مردسالارانهٔ حرمسرای پدرش، عبدالحسین میرزا فرمانفرما، رشد می‌کند. پدرش، با وجود اقتدار و استبداد، به تحصیل دختران اهمیت می‌دهد و همین نگاه، مسیر زندگی ستاره را تغییر می‌دهد. او از همان کودکی با سنت‌ها و محدودیت‌های جامعهٔ خود دست‌وپنجه نرم می‌کند و به تدریج، با حمایت خانواده، موفق می‌شود تحصیلاتش را ادامه دهد. در میانهٔ جنگ جهانی دوم، ستاره تصمیم می‌گیرد برای تحصیل به آمریکا برود و به نخستین دانشجوی ایرانی دانشگاه کالیفرنیا در رشتهٔ مددکاری اجتماعی بدل می‌شود. پس از پایان تحصیل، با انگیزهٔ خدمت به مردم و ترویج دانش مددکاری، به ایران بازمی‌گردد و مدرسهٔ مددکاری اجتماعی تهران را تأسیس می‌کند. او همراه دانشجویانش، سال‌ها برای بهبود وضعیت خانواده‌های فقیر و آسیب‌دیده تلاش می‌کند و در این مسیر با چالش‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی بسیاری روبه‌رو می‌شود. با وقوع انقلاب اسلامی و تغییرات بنیادین در ساختار قدرت، ستاره به‌عنوان عنصری «ضد انقلابی» شناخته می‌شود و تا آستانهٔ اعدام پیش می‌رود. در نهایت، پس از پشت سر گذاشتن این بحران، بار دیگر به آمریکا مهاجرت می‌کند و زندگی حرفه‌ای خود را ادامه می‌دهد. کتاب، در کنار روایت زندگی شخصی نویسنده، تصویری از تحولات اجتماعی و سیاسی ایران در قرن بیستم ارائه می‌دهد و به نقش زنان در این تحولات می‌پردازد.

چرا باید کتاب دختری از ایران را بخوانیم؟

این کتاب با روایت زندگی ستاره فرمانفرمائیان، فرصتی برای شناخت از نزدیک ساختار خانواده‌های اشرافی، وضعیت زنان و تحولات اجتماعی ایران در قرن بیستم فراهم می‌کند. خواننده با مطالعهٔ این اثر، با چالش‌های زنان پیشرو، موانع سنتی و اجتماعی، و تلاش برای تغییر و پیشرفت در جامعه‌ای مردسالار آشنا می‌شود. همچنین، کتاب به‌واسطهٔ روایت دست‌اول از وقایع تاریخی، تصویری ملموس از فضای اجتماعی و سیاسی ایران پیش و پس از انقلاب اسلامی ارائه می‌دهد. «دختری از ایران» نه‌تنها داستان یک زندگی شخصی، بلکه روایتی از تاریخ معاصر ایران از زاویهٔ نگاه یک زن فعال اجتماعی است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به تاریخ اجتماعی ایران، مطالعات زنان، خاطره‌نویسی و کسانی که دغدغهٔ شناخت تحولات فرهنگی و اجتماعی ایران را دارند، مناسب است. همچنین دانشجویان و پژوهشگران حوزه‌های علوم اجتماعی، مددکاری و تاریخ معاصر می‌توانند از آن بهره ببرند.

بخشی از کتاب دختری از ایران

«این حکایت واقعی از زندگی استثنایی من است، همراه تصاویری از مکان‌هایی که امروز نیستند، آدم‌هایی که حالا غالباً در این جهان نیستند و نیز بازگویی خاطراتی از رخدادهای آخرین روزهای سلطنت محمد رضا شاه و نخستین ماه‌های پیروزی انقلاب اسلامی است. من دختر شازده عبدالحسین فرمانفرما، مردی متمول و قدرتمندم، که در بین سال‌های ۱۲۹۹ تا ۱۳۱۹ در یک حرمسرای زنانۀ ایرانی واقع در مجموعه‌ای بزرگ، در میان مادران متعدد و بیش از سی خواهر و برادر و ده‌ها خدمت کار بزرگ شده‌ام. شازده‌ای که در عین استبداد، رفتاری روشنفکر مآب داشت، او شرایط تحصیل را به طور یکسان، برای پسران و دختران اش فراهم می‌کرد و آن‌ها را برای مقابله با آشوب‌ها و حوادث آیندۀ زندگی پرورش می‌داد. من در آغاز جوانی، سنت‌های خشک و متعصبانه را شکستم، در میانۀ جنگ جهانی دوم، از مرز ایران عبور کردم، از طریق هندوستان و اقیانوس آرام به ایالات متحدۀ آمریکا رفتم، به نخستین دانشجوی ایرانی ثبت نام شده در دانشگاه کالیفرنیا بدل شدم، در رشتۀ مدکاری اجتماعی درس خواندم و پس از اتمام آموزش با شور و اشتیاق تمام و با آرزوی بنیان‌گذاری و ترویج رشتۀ مددکاری اجتماعی در ایران، به کشورم بازگشتم و مدرسۀ مددکاری اجتماعی تهران را تأسیس کردم تا به یاری فقرا و محرومان و دردمندان سرزمینم مشغول شوم. در طول بیست سال همراه دانشجویان و فارغ التحصیلان مدرسه‌ام پیکاری مداوم با فقر، بیماری و افزایش بی رویۀ جمعیت را در خانواده‌های ایرانی آغاز کردم و در این راه شهرتی نسبی به دست آوردم. پس از فروپاشی رژیم شاه، مرا عنصری «ضد انقلابی» شناختند و تا آستانۀ اعدام پیش رفتم که شرح آن ماجرای شگفت را در این کتاب خواهید خواند. از سال ۱۳۵۸ بار دیگر در ایالات متحده آمریکا زندگی می‌کنم و به حرفۀ خود، یعنی مددکاری اجتماعی مشغولم.»