کتاب شازده حمام در پاریس (جلد هفتم)

کتاب شازده حمام در پاریس، جلد هفتم از مجموعه خاطرات و سفرنامه‌های دکتر محمدحسین پاپلی یزدی است که با ویراستاری دکتر فاطمه وثوقی توسط انتشارات پاپلی در سال ۱۴۰۳ منتشر شده است. این کتاب در قالب خاطرات، روایتگر تجربه‌های نویسنده از زندگی، تحصیل و معاشرت با مردم فرانسه، به‌ویژه پاریس، در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ شمسی است. موضوع اصلی کتاب، خاطرات ایرانیان در پاریس و مواجهه با فرهنگ و جامعه فرانسوی است. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب شازده حمام در پاریس، جلد هفتم

شازده حمام در پاریس جلد هفتم از مجموعه خاطرات دکتر محمدحسین پاپلی یزدی است که در سال ۱۴۰۳ توسط انتشارات پاپلی منتشر شده است. این کتاب ادامه روایت‌های صمیمی و خودمانی نویسنده از زندگی شخصی، تحصیل و تجربه‌های اجتماعی‌اش در فرانسه، به‌ویژه پاریس، در سال‌های پیش و پس از انقلاب ایران است. پاپلی یزدی با نگاهی موشکافانه و طنزآمیز، از روزهای دانشجویی، چالش‌های یادگیری زبان فرانسه، مواجهه با تفاوت‌های فرهنگی، روابط اجتماعی، و حتی ماجراهای عجیب و غریب ایرانیان مهاجر و دانشجو در پاریس می‌گوید. او با قلمی صادقانه و بی‌پرده، از خاطرات تلخ و شیرین، دوستی‌ها، عشق‌ها، بحران‌های هویتی و حتی لحظات خطرناک و پرتنش روایت می‌کند. کتاب، همزمان که یک سفرنامه و خاطره‌نگاری است، به نوعی جامعه‌شناسی مهاجرت و برخورد فرهنگ‌ها نیز هست. پاپلی یزدی با تسلط بر موضوع و تجربه زیسته، تصویری زنده و ملموس از پاریس دهه ۵۰ و ۶۰ شمسی ارائه می‌دهد و با مقایسه ایران و فرانسه، به نقد اجتماعی و فرهنگی هر دو جامعه می‌پردازد. این کتاب در میان آثار خاطره‌نگاری ایرانیان خارج از کشور، اثری شاخص و متفاوت است؛ چرا که هم از منظر تاریخی و هم از نظر سبک روایت، صمیمیت و صداقت خاصی دارد. زبان کتاب فارسی است و در ایران منتشر شده است. جلد هفتم، علاوه بر خاطرات شخصی، شامل روایت‌هایی از دوستان فرانسوی و ایرانی نویسنده، و تحلیل‌هایی درباره جامعه، دانشگاه و مهاجرت است.

خلاصه کتاب شازده حمام در پاریس، جلد هفتم

شازده حمام در پاریس مجموعه‌ای از خاطرات و روایت‌های دکتر محمدحسین پاپلی یزدی از دوران زندگی و تحصیلش در فرانسه، به‌ویژه پاریس، است. کتاب با نگاهی جزئی‌نگر و صمیمی، از اولین روزهای ورود نویسنده به پاریس، چالش‌های یادگیری زبان، پیدا کردن خانه، ثبت‌نام در دانشگاه، و مواجهه با تفاوت‌های فرهنگی آغاز می‌شود. پاپلی یزدی با طنز و صداقت، از تجربه‌هایش در کلاس‌های زبان، دوستی با فرانسوی‌ها، ماجراهای عجیب هم‌خانه‌ها و ایرانیان مهاجر، و حتی خاطرات تلخ و شیرین عاشقانه و خانوادگی می‌گوید. او در خلال روایت‌ها، به موضوعات مهمی چون بحران هویت، غربت، تفاوت‌های اجتماعی و فرهنگی، نقش دانشگاه و آموزش، و حتی سیاست و انقلاب ایران می‌پردازد. کتاب پر است از شخصیت‌های رنگارنگ: از استادان فرانسوی و دوستان خارجی تا ایرانیان مهاجر با سرگذشت‌های گاه عجیب و گاه تراژیک. نویسنده با روایت‌هایی از زندگی روزمره، سفرها، مهمانی‌ها، بحران‌های مالی، و حتی ماجراهای خطرناک، تصویری زنده و ملموس از پاریس و جامعه مهاجران ایرانی ارائه می‌دهد. پیام اصلی کتاب، اهمیت تجربه زیسته، یادگیری از تفاوت‌ها، و تلاش برای حفظ هویت و انسانیت در دل مهاجرت و تغییرات است. شازده حمام در پاریس، هم یک سفرنامه است، هم یک جامعه‌نگاری و هم روایتی از بلوغ فردی و اجتماعی نویسنده.

چرا باید کتاب شازده حمام در پاریس، جلد هفتم را بخوانیم

این کتاب را باید خواند چون یکی از صادقانه‌ترین و زنده‌ترین روایت‌ها از تجربه زیسته یک ایرانی در پاریس است؛ روایتی که هم طنز دارد، هم تلخی و هم عمق. پاپلی یزدی با قلمی بی‌پرده و صمیمی، نه فقط خاطرات شخصی، بلکه لایه‌های پنهان جامعه مهاجران ایرانی و فرهنگ فرانسوی را به تصویر می‌کشد. اگر دنبال کتابی هستید که هم شما را بخنداند، هم به فکر فرو ببرد و هم تصویری واقعی از زندگی دانشجویی و مهاجرت در اروپا ارائه دهد، شازده حمام در پاریس انتخابی عالی است. روایت‌های کتاب، پر از جزئیات بکر و شخصیت‌های به‌یادماندنی است و به‌ویژه برای کسانی که دغدغه هویت، مهاجرت، یا مقایسه فرهنگ‌ها را دارند، بسیار الهام‌بخش خواهد بود. ترجمه و ویرایش کتاب نیز روان و خوش‌خوان است و نسخه الکترونیکی آن به راحتی در دسترس است.

کتاب شازده حمام در پاریس، جلد هفتم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به همه علاقه‌مندان به خاطره‌نویسی، سفرنامه، جامعه‌شناسی مهاجرت و روایت‌های صمیمی و خودمانی پیشنهاد می‌کنیم. اگر دانشجو یا مهاجر هستید، یا قصد مهاجرت و تحصیل در خارج را دارید، این کتاب می‌تواند هم راهنمایی باشد و هم همدلی. برای کسانی که دغدغه هویت، غربت، تفاوت‌های فرهنگی و تجربه زیسته در اروپا را دارند، شازده حمام در پاریس یک انتخاب عالی است. همچنین اگر کتاب‌هایی مثل «خاطرات سفیر»، «پاریس پاریس» یا آثار طنز و خاطره‌نگاری ایرانیان خارج از کشور را دوست داشتید، این کتاب را هم دوست خواهید داشت. حتی برای علاقه‌مندان به تاریخ اجتماعی و مقایسه ایران و غرب، کتاب حرف‌های تازه و جذابی دارد.

فهرست کتاب شازده حمام در پاریس، جلد هفتم

فهرست کتاب شازده حمام در پاریس شامل بخش‌های متنوعی است که هر کدام به یک برش از زندگی و تجربه نویسنده در فرانسه می‌پردازد. برخی از فصل‌های مهم کتاب عبارت‌اند از: کیفیت زمان (تأملی درباره زمان و کیفیت زندگی)، مردی در آینه (گفت‌وگوی درونی نویسنده با خودش)، شروع داستان (ورود به پاریس و چالش‌های اولیه)، ثبت‌نام برای کلاس زبان فرانسه، خاطرات آلیانس فرانسه (تجربه یادگیری زبان و مواجهه با دانشجویان خارجی)، خانه گرفتن در پاریس، پرواز به پاریس و ماجراهای فرودگاه، راننده‌های بافنده (مشاهدات اجتماعی)، دانشگاه ونسن و شورش‌های دانشجویی، ماجراهای نوفل‌لوشاتو (حضور در جمع ایرانیان انقلابی)، سفر به روستاهای ایران و ماجراهای بقمچ، خاطرات دوستان فرانسوی و ایرانی، و بخش‌هایی درباره مقایسه دانشگاه سوربن و دانشگاه مشهد. هر فصل با روایت‌های جزئی و شخصیت‌محور، تصویری زنده از زندگی مهاجران ایرانی و جامعه فرانسه ارائه می‌دهد.

بخشی از کتاب شازده حمام در پاریس، جلد هفتم

«مردی در آینه

به آینه نگاه کردم. برای جشن کوچکی آماده می‌شدم؛ جشن سه‌نفره‌ای برای هفتاد سالگی. انتظار داشتم موهایم سفیدتر، چشمانم کم‌نورتر و صورتم پرچروک‌تر باشد. اما همچنان سرحال و شق و رق بودم. زیر لب گفتم: «ماشاءالله». نگاهی عمیق به آینه انداختم.

- آهای، آقایی که توی آینه هستی، سوالی دارم.

- می‌توانی جواب درست و سرراستی بدهی؟

- بپرس دیگر.

- می‌توانی بگویی این ۷۵سال چطور گذشت؟

- خب، خودت می‌دانی منظورم چیست. خیلی سریع گذشت. مثل یک چشم به هم زدن، مثل یک خواب و خیال. اما خوب گذشت.

- خوشحالم که خوب گذشت. اگر خداوند دنیا را به‌طور مساوی بین همه آدم‌ها تقسیم می‌کرد، سهم من بیشتر شده است؟

- بله همین ۷۵سال را خوب نگاه کن. بسیاری از دوستان هم‌سن و سالت، هم‌کلاسی‌های دبستان، دبیرستان و دانشگاه، دیگر زنده نیستند. تعدادشان هم کم نیست. تو از همه آن‌ها بیشتر عمر کرده‌ای.

- پس سهم من از زندگی بیشتر شده است؟

- عجبا! سهم تو از خیلی چیزها بیشتر است. فقط خواستم بگویم که از گذر عمر و تغییر چهره‌ات ناراحت نباشی. خدا را شکر، صد میلیون بار شکر. آن‌قدر عمر کرده‌ای که گردوی چهل دانه یک تومان بخوری، شعار مرگ هم سر بدهی. حالا هم (۱۴۰۳) گردوی دانه‌ای ۳۱۰۰ تومان را بخوری، سربه‌زیر و آرام هم باشی. چرا از خرما چیزی نمی‌گویی؟ زمانی که صد دانه رطب مضافتی به یک تومان می‌خوردی، عربده "مرگ بر.. " سر می‌دادی. حالا که خرمای دانه‌ای ۳ هزار تومان را می‌خوری، ساکت مانده‌ای. خب. جای شکرش باقی است. با آن سر و وضع که کنار دریای خزر رفتی، هیچ‌کس چیزی به تو نگفت. اما با پیراهن استین کوتاه تذکر گرفتی. کودکی‌ات را در خانه‌ای اجاره‌ای، بی‌برق و آب و گاز و بدون فرش، در سکوت گذراندی و در هتل‌های ۵ ستاره هم مهمان دوستانت یا مهمان جیب خودت بودی. از کوچه‌پس‌کوچه‌های خاکی شهر یزد به اقصی نقاط عالم سفر کردی. راستی وقتی در کنفرانس‌ها چرت و پرت می‌گویی و صدها نفر برایت کف می‌زنند چه؟ وقتی جوان‌ها می‌خواهند با تو عکس بگیرند چه؟ بنده خدا، چهره‌ات را رها کن!

- ای آدم توی آینه دست از سرم بردار.

- خدا را شکر که ۷۵سال تمام شد. خیلی هم راضی باش. پس چرا معطلی؟ سرت را شانه کن و برو. من تو هستم و تو من.

- خب می‌روم. ولی یک سوْال دیگر؟

- فقط همین یک سوال.

- چقدر وقت دارم؟

- نمی‌دانم. ولی خیلی وقت نداری.

- ۷۵سال دیگر؟

- نه اصلاً مگر دیوانه‌ای. مرتیکه طماع ۷۵سال دیگر؟ برو پی کارت.

- ۵۰سال دیگر؟

- ۳۰سال دیگر؟

- آرزو بر جوانان عیب نیست.

- ۱۰سال؟

- نمی‌دانم. حالا بگو برنامه‌ات برای باقی مانده عمرت چیست؟

- به درد مردم بخور. کاری برای نیازمندان انجام بده. تو که آدم سیاسی نیستی و از سیاست هم چیزی نمی‌دانی. پس بهتر است کاری کنی که به درد مردم بخوری. تخیلات باطل آزادی و عدالت و توسعه را هم بگذار برای جوان‌ها. همه عمرت فکر می‌کردی اساس توسعه و خوشبختی و آرامش ملت، آزادی و عدالت است. حالا در ۷۵سالگی فهمیده‌ای که اين‌ها آرزوهای دور و دراز بشری‌اند.

مرد داخل آینه داشت برای خودش برنامه کاری ۲۵ساله تدوین می‌کرد و در خیال‌پردازی‌هایش غرق شده بود. تازه برای چندمین بار، خواندن کتاب «خیال‌پروری» ژان ژاک روسو را تمام کرده بود.

از بیرون صدایی آمد: «چرا نمی‌آیی؟ منتظرت هستیم!» صاف کرد. دستی به صورتش کشید و ابروهایش را مرتب کرد. شاد و خندان لباسش را مرتب کرد و وارد جمع کوچک خانوادگی شد. او خوب می‌داند و حالا بهتر و بیشتر برنامه‌ریزی می‌کرد. او آخرین روزهای زندگی‌اش را به خدمت به مردم اختصاص داده. خوشی‌ها چی؟ خاطره‌نویسی و سفر آخرین خوشی‌های او هستند. مسافرت و گوش دادن به خاطرات مردم و نوشتن آن‌ها، لذت‌های زندگی‌اش شده‌اند. من با مسافرت و خاطره کیفیت زمان خود را بالا می‌برم. شما چی؟»