کتاب ما خوش شانس ترینیم

کتاب ما خوش شانس ترینیم نوشتهٔ «لورا مک کوئن» با ترجمهٔ «سمیه شهرابی فراهانی» و منتشر شده به‌وسیلهٔ انتشارات باران خرد، روایتی شخصی و صریح از تجربهٔ نویسنده با اعتیاد، هوشیاری و بازسازی زندگی است. این ناداستان در دستهٔ خاطرات و خودیاری قرار می‌گیرد و با نگاهی بی‌پرده، به چالش‌های اعتیاد و رهایی از آن و معنای دوباره‌بازسازی‌شدن می‌پردازد. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ما خوش شانس ترینیم اثر لورا مک کوئن

کتاب «ما خوش‌شانس‌ترینیم» (جادوی شگفت‌انگیز یک زندگی هوشمندانه) یک ناداستان در ژانر خاطرات و خودیاری است که در آن «لورا مک کوئن» با صداقتی بی‌پرده، داستان سقوط و جست‌وجو و بازسازی خود را روایت کرده است. این کتاب در دوره‌ای نوشته شده که بحث اعتیاد و بهبودی بیش از پیش در فضای عمومی مطرح شده و نویسنده با تکیه بر تجربهٔ شخصی به جایگاه فرد در جامعه، نقش خانواده و دوستان و همچنین چالش‌های درونی و بیرونی مسیر هوشیاری پرداخته است. روایت کتاب حاضر از دل زندگی روزمره و اتفاقات واقعی شکل می‌گیرد و نویسنده تلاش می‌کند تا با بیان جزئیات، تصویری ملموس از مبارزه با اعتیاد و بازگشت به زندگی ارائه دهد. این اثر نه‌تنها به موضوع اعتیاد به الکل می‌پردازد؛ بلکه به دغدغه‌های عمیق‌تری مانند هویت، شرم، امید و جست‌وجوی معنا در زندگی توجه دارد. این کتاب با زبانی صریح و بی‌پرده، خواننده را به سفری درونی دعوت می‌کند که در آن شکست‌ها و پیروزی‌ها، هر دو بخشی از مسیر رشد و تغییر هستند.

خلاصه کتاب ما خوش شانس ترینیم

ناداستان «ما خوش‌شانس‌ترینیم» با روایتی از یک شب بحرانی در زندگی نویسنده آغاز می‌شود؛ شبی که به‌دلیل مستی، دختر خردسالش را تنها می‌گذارد. این اتفاق نقطهٔ عطفی در مسیر زندگی این نویسنده می‌شود. او که سال‌ها با اعتیاد به الکل دست‌وپنجه نرم کرده، در ظاهر زندگی موفقی دارد، اما درونش پر از اضطراب و ترس و احساس شکست است. روایت کتاب حاضر از لحظه‌های سقوط و شرم تا تلاش‌های مکرر برای ترک اعتیاد و تجربهٔ هوشیاری پیش می‌رود. نویسنده با جزئیاتْ احساسات، افکار و رفتارهایش را در مواجهه با وسوسهٔ نوشیدن و تلاش برای بازسازی زندگی شرح می‌دهد. او از جلسات گروهی، حمایت دوستان و خانواده و همچنین مبارزه‌های درونی خود می‌گوید. کتاب به‌تدریج نشان می‌دهد که مسیر بهبودی، خطی و ساده نیست؛ بلکه پر از لغزش، تردید و بازگشت است. نویسنده در این مسیر با مفاهیمی چون مسئولیت‌پذیری، پذیرش خود و جست‌وجوی معنا در زندگی روبه‌رو می‌شود و تلاش می‌کند تا با صداقت، آسیب‌پذیری و امید راهی برای ادامه‌دادن پیدا کند.

چرا باید کتاب ما خوش شانس ترینیم را خواند؟

این ناداستان با روایتی بی‌پرده و صادقانه، تجربهٔ زیستهٔ یک زن در مواجهه با اعتیاد و تلاش برای بازسازی زندگی را به تصویر می‌کشد. خواندن این اثر فرصتی است برای درک عمیق‌تر از پیچیدگی‌های اعتیاد، شرم، امید و قدرت تغییر. نویسنده با روایت شخصی و جزئی‌نگر نشان می‌دهد که مسیر بهبودی، مجموعه‌ای از شکست‌ها و پیروزی‌ها است و هر فرد می‌تواند در دل تاریکی، راهی به‌سوی نور پیدا کند. این کتاب می‌تواند الهام‌بخش کسانی باشد که با چالش‌های مشابه روبه‌رو هستند یا بهدنبال فهم بهتر از تجربهٔ انسانی و رهایی از چرخه‌های تکرارشوندهٔ رنج هستند.

خواندن کتاب ما خوش شانس ترینیم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای کسانی مناسب است که با اعتیاد، وابستگی یا بحران‌های هویتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند یا در خانواده و اطرافیان خود با چنین مسائلی روبه‌رو هستند؛ همچنین برای علاقه‌مندان به خاطرات، روایت‌های شخصی و موضوعات خودیاری و رشد فردی.

بخشی از کتاب ما خوش شانس ترینیم

«در سن سی سالگی اولین نفر در بین دوستانم بودم که بچه داشتم. در ابتدا سعی می‌کردم که به مهمانی‌ها، شام‌ها و این قبیل جمع‌ها بروم تا نشان بدهم که به‌خاطر رشد یک انسان در شکمم، خودم را از چیزی محروم نمی‌کنم. گرایش من به مردم خوشحال و فومو (نوعی نگرانی از اینکه ممکن است در حال حاضر یک اتفاق هیجان‌انگیز یا جالب در جاهای دیگر رخ دهد و من از دست بدهم) ـ ترس ازدست‌دادن ـ سر به آسمان می‌کشید. به همین خاطر همیشه این حالت در زندگی من بود و همین‌طور احساس می‌کردم چیزی برای اثبات‌کردن دارم. من نمی‌خواستم ارتباطم را با دوستانم و زندگی پیش از بارداری‌ام قطع کنم. می‌خواستم به خودم نشان بدهم که هیچ‌چیز تغییر نخواهد کرد. اگر کاری را رها می‌کردم یا جواب متن‌ها و تلفن‌ها را نمی‌دادم، مضطرب می‌شدم؛ انگار مردم داشتند من را فراموش می‌کردند.»