کتاب زندگی در بردگی

کتاب الکترونیکی زندگی در بردگی: رخدادهای زندگی واقعی دختری که به بردگی برده شد اثری از «هریت جیکوب» با ترجمهٔ «عبدالمطلب برات‌نیا» است که توسط نشر نیکایش منتشر شده است. این کتاب در دستهٔ سرگذشت‌نامه و تاریخ اجتماعی قرار می‌گیرد و روایتگر زندگی زنی آفریقایی‌تبار در دوران برده‌داری آمریکاست. نویسنده با تکیه بر تجربه‌های شخصی خود، تصویری از رنج‌ها، مقاومت‌ها و واقعیت‌های تلخ نظام برده‌داری ارائه می‌دهد. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب زندگی در بردگی اثر هریت جیکوب

کتاب «زندگی در بردگی» به قلم «هریت جیکوب» اثری است که در میانهٔ قرن نوزدهم و در اوج کشمکش‌های اجتماعی و سیاسی آمریکا دربارهٔ برده‌داری نوشته شده است. این کتاب سرگذشت واقعی «هریت جیکوب» را بازگو می‌کند؛ زنی که ۲۷ سال از عمر خود را در بردگی گذراند و پس از فرار، سال‌ها در مخفیگاه زندگی کرد تا سرانجام به آزادی دست یافت. روایت کتاب نه‌تنها به زندگی شخصی نویسنده می‌پردازد، بلکه تصویری از ساختار اجتماعی، قوانین و مناسبات برده‌داری در ایالات جنوبی آمریکا را نیز ترسیم می‌کند.

«هریت جیکوب» با نام مستعار «لیندا برنت» در این کتاب، تجربه‌های خود را با هدف آگاه‌سازی زنان و مردان آزاد شمال آمریکا از واقعیت‌های پنهان بردگی زنان به رشتهٔ تحریر درآورده است. کتاب با مقدمه‌هایی از ویراستار و مترجم همراه است که به اهمیت تاریخی و اجتماعی این روایت اشاره می‌کنند. این اثر یکی از نخستین سرگذشت‌نامه‌های بردگان زن در ادبیات آمریکا به‌شمار می‌رود و به‌ویژه بر تجربه‌های زنان در نظام برده‌داری تمرکز دارد.

خلاصه کتاب زندگی در بردگی

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

روایت کتاب «زندگی در بردگی» با کودکی «هریت جیکوب» آغاز می‌شود؛ دختری که در خانواده‌ای برده به دنیا می‌آید، اما تا شش‌سالگی از معنای بردگی بی‌خبر است. پس از مرگ مادر و ارباب مهربانش، او و برادرش به خانواده‌ای دیگر منتقل می‌شوند و با واقعیت تلخ اسارت روبه‌رو می‌شوند. نویسنده زندگی روزمره بردگان، جدایی‌های اجباری خانواده‌ها، خشونت‌های جسمی و روانی و بی‌رحمی اربابان را با جزئیات روایت می‌کند. بخش مهمی از کتاب به تجربه‌های شخصی نویسنده از آزارهای جنسی و تهدیدهای مداوم اربابش اختصاص دارد؛ موضوعی که در آن دوران کمتر به آن پرداخته می‌شد. «جیکوب» با تکیه بر حمایت مادربزرگ و خانواده، تلاش می‌کند کرامت انسانی خود را حفظ کند و برای آزادی بجنگد. او سرانجام تصمیم به فرار می‌گیرد و سال‌ها در مخفیگاه کوچکی زندگی می‌کند تا از دست اربابش در امان بماند.

روایت کتاب علاوه‌بر شرح رنج‌ها و مقاومت‌های فردی، به وضعیت زنان برده، نقش کلیسا، مناسبات اجتماعی و قوانین ناعادلانهٔ آن دوران نیز می‌پردازد. «هریت جیکوب» با صداقتی تلخ، تجربه‌های خود را به‌عنوان سندی از واقعیت‌های پنهان نظام برده‌داری ثبت می‌کند، بی‌آنکه پایان داستان را به‌طور کامل افشا کند.

چرا باید کتاب زندگی در بردگی را خواند؟

این کتاب یکی از معدود روایت‌های دست‌اول از زندگی زنان برده در آمریکاست که با جزئیات و صداقت، تجربه‌های شخصی نویسنده را بازگو می‌کند. خواندن این اثر فرصتی برای درک عمیق‌تر ساختارهای ظلم و مقاومت در تاریخ معاصر است و نشان می‌دهد چگونه انسان‌ها حتی در شرایط دشوار برای کرامت و آزادی خود مبارزه می‌کنند. روایت «هریت جیکوب» نه‌تنها به تاریخ برده‌داری، بلکه به موضوعات جنسیت، خانواده و قدرت نیز می‌پردازد و می‌تواند نگاه تازه‌ای به تاریخ اجتماعی و ادبیات سرگذشت‌نامه ارائه دهد.

خواندن کتاب زندگی در بردگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به تاریخ اجتماعی، مطالعات جنسیت، سرگذشت‌نامه و ادبیات مقاومت مناسب است. همچنین برای پژوهشگران حوزهٔ برده‌داری، فعالان حقوق بشر و کسانی که دغدغهٔ عدالت اجتماعی دارند می‌تواند آموزنده و تأثیرگذار باشد.

درباره هریت جیکوب

«هریت جیکوب» (۱۸۱۳ یا ۱۸۱۵ ـ ۷ مارس ۱۸۹۷) نویسنده و فعال ضدبرده‌داری آفریقایی‌ـ‌آمریکایی بود. کتاب زندگی‌نامه‌اش که با عنوان «زندگی در بردگی» در سال ۱۸۶۱ با نام مستعار «لیندا برنت» منتشر شد، امروزه یک اثر کلاسیک ادبیات آمریکا به‌شمار می‌آید.

او در کارولینای شمالی و در بردگی به دنیا آمد و از سوی صاحب برده‌اش مورد آزار جنسی قرار گرفت. هنگامی که صاحبش تهدید کرد در صورت عدم‌تمکین، فرزندانش را خواهد فروخت، «جیکوب» در فضای بسیار تنگی زیر شیروانی خانهٔ مادربزرگش پنهان شد، جایی که حتی نمی‌توانست بایستد. این مخفیگاه هفت سال پناهگاه او بود تا سرانجام توانست به شمال آزاد آمریکا بگریزد و دوباره با فرزندانش، «جوزف» و «لوییسا ماتیلدا» و برادرش «جان اس. جیکوب»، دیدار کند. او در شمال به‌عنوان پرستار بچه کار کرد و با فعالان جنبش‌های ضدبرده‌داری و حقوق زنان ارتباط گرفت. حتی در نیویورک نیز آزادی‌اش تا زمانی که کارفرمایش توانست از مالک قانونی‌اش رضایت بگیرد، در خطر بود.

او در طول و پس از جنگ داخلی آمریکا، همراه دخترش به مناطق جنوبی که تحت کنترل نیروهای اتحادیه قرار داشت، سفر کرد و با سازماندهی کمک‌ها و تأسیس دو مدرسه، به پناهندگان و بردگان آزادشده خدمت رساند.

بخشی از کتاب زندگی در بردگی

«من برده به دنیا آمدم. اما هرگز این موضوع را تا وقتی که شش سال از کودکی‌ام را با شادی سپری کرده بودم نمی‌دانستم. پدرم نجار بود و در ساختمان‌هایی را در آن‌سوی مرز مشترک بسازند، او را از راه دور به‌عنوان سرکارگر آنجا فرستادند. به‌شرط پرداخت دویست دلار به اربابش در سال و تأمین مخارج زندگی خودش. به او اجازه داده شد در حرفه‌اش کار کند و اموراتش را بگذراند. بزرگ‌ترین آرزویش خرید فرزندانش بود؛ اما با وجود اینکه چندین مرتبه حاضر شد همه درآمدش را که با سختی و جان‌کندن به این منظور ذخیره کرده بود، به اربابش بپردازد، هرگز موفق نشد. رنگ چهره والدین من سایه‌روشنی از زرد مایل به قهوه‌ای بود و به آنها اصطلاحاً مالتو (دورگه اروپایی و زنگی) می‌گفتند. آنها با هم در خانهٔ راحتی زندگی می‌کردند؛ و با وجود اینکه همه ما برده بودیم، آن‌قدر از من به‌خوبی محافظت می‌کردند که هرگز تصور نمی‌کردم کالایی برای فروش باشم که برای نگهداری امن به آنها به امانت داده شده‌ام و هر لحظه ممکن است از آنها پس گرفته شوم.»