کتاب معلم

کتاب معلم نوشتهٔ فرهاد ریاضی و شهروز الستی است. نشر سنجاق این کتاب را به‌صورت الکترونیک منتشر کرده است. اثر حاضر که در دستهٔ ادبیات نمایشی ایران قرار گرفته، برداشتی آزاد از زندگی «پرویز دهداری»، سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران در دههٔ ۱۳۶۰ در قالب نمایشنامه است. پرویز دهداری، در برابر خواسته‌های بازیکنان معترض ایستاد و تیمی تازه با جوانان ناشناخته ساخت. او اخلاق و انضباط را بر نتیجه‌گرایی ترجیح داد و الگویی ماندگار در فوتبال ایران شد. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب معلم اثر فرهاد ریاضی و شهروز الستی

کتاب «معلم» که در سال ۱۴۰۳ منتشر شده، یک نمایشنامهٔ ۱۱پرده‌ای و ایرانی است که اقتباسی آزاد از زندگی «پرویز دهداری» (سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران) به شمار می‌رود. شخصیت‌های این نمایشنامه عبارتند از «پرویز دهداری»، «رضا وطن‌خواه» (مربی تیم ملی فوتبال ایران)، «نصرالله سجادی» (رئیس فدراسیون فوتبال ایران)، بازیکنان تیم، گزارشگر، «اکبر خانزاد» (تدارکات تیم ملی فوتبال ایران)، همسر پرویز دهداری، تماشاگران فوتبال که فقط صدایشان را می‌شنویم، «فرهاد ریاضی»، «شهروز الستی» و علاقه‌مندان فوتبال. این نمایشنامه در حالی آغاز می‌شود که صحنه تاریک است و سروصدای تماشاگران یک بازی فوتبال شنیده می‌شود. در توضیح‌صحنه آمده است که صداها و شعارهای تماشاگران در هم گره خورده و به‌سختی شنیده می‌شود. شعاری که مشخصاً شنیده می‌شود «دهداری حیا کن، تیم‌ملی رو رها کن» است. ناگهان نور به وسط صحنه می‌افتد. پرویز دهداری را می‌بینیم که سرش پایین است و دارد لبخند تلخی می‌زند.

پرویز دهداری در دههٔ ۱۳۶۰ تلاش کرد اخلاق‌مداری و انضباط را بر موفقیت‌گراییِ صرف ترجیح دهد. او در دوره‌ای بحرانی با وجود فشارها مقابل خواسته‌های بازیکنان معترض ایستاد و حاضر نشد اصولش را زیر پا بگذارد. پس از استعفای گروهی از بازیکنان، با شجاعت تصمیم گرفت تیمی تازه با جوانان ناشناخته بسازد. دهداری تیم ملی را به جایی رساند که اخلاق، منش و رفتار حرفه‌ای اولویت داشته باشد. او به نمادی از مربی‌گری با اصول در فوتبال ایران تبدیل شد؛ هرچند که هزینه‌اش کنارگذاشتن ستارگان و پذیرش شکست بود.

خلاصه داستان نمایشنامه معلم

نمایشنامهٔ «معلم» با ورود روح‌گونهٔ پرویز دهداری به صحنه آغاز می‌شود؛ سپس زمان به گذشته برمی‌گردد؛ جایی که با انتخاب مجدد او به‌عنوان سرمربی، اختلافات عمیق میان کادر فنی و بازیکنان شکل می‌گیرد. سخت‌گیری‌های اخلاقی و نظامی‌وار او و دستیارش «رضا وطنخواه» موجب نارضایتی و در نهایت استعفای ۱۴ بازیکن اصلی تیم پیش از بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ میلادی در سئول می‌شود. پرویز دهداری با وجود فشار مسئولان این بازیکنان را موقتی باز می‌پذیرد، اما پس از شکست تیم در مرحلهٔ یک‌چهارم نهایی، آن‌ها برای همیشه از تیم کنار گذاشته می‌شوند. داستان در ادامه بر تولد نسل جدیدی از بازیکنان تأکید می‌کند که از دل کوچه‌های شهرهای گوناگون ایران برخاسته‌اند؛ آغاز دورانی تازه در تاریخ تیم ملی ایران. این شروع داستان این نمایشنامه است.

چرا باید کتاب معلم را بخوانیم؟

مطالعهٔ این اثر شما را با بخشی از تاریخ معاصر فوتبال ایران همراه و آشنا می‌کند.

کتاب معلم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به دوستداران ادبیات نمایشی ایران و قالب نمایشنامهٔ اقتباسی از زندگی «پرویز دهداری» پیشنهاد می‌کنیم. این شخصیت سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران بوده است.

بخشی از کتاب معلم

«پرده هفتم

صحنه، قطر، مرحله نیمه‌نهایی بازی‌های آسیایی ۱۹۸۸ است. بین دو نیمه بازی ایران و عربستان در مرحلهٔ نیمه‌نهایی. دهداری، ساکت در گوشه‌ای نظاره‌گر این صحنه است.

تیم ملی بعد از سال‌ها دوباره به مرحله نیمه‌نهایی رسیده است. در شرایطی که به علت کنار گذاشتن تقریبا همهٔ ستاره‌ها، کمترین امید به این تیم از سوی عموم جامعه وجود دارد.

وطنخواه: بچه‌ها محکم‌تر. با انگیزه‌تر. شما می‌تونین این بازی رو در بیارین...

دهداری: بچه‌ها، هر چی توان دارین باید تو زمین بذارین...

فرزام: آقا اونا خیلی قوی‌ترن...

دهداری با شنیدن این حرف عصبانی می‌شود و داد می‌زند.

دهداری: یعنی چی اونا قوی‌ترن؟ برین تو زمین تلاش کنین. چشم امید یه ملت به شماست.

فرزام: آخه..

وطنخواه: (جلوی حرفش را می‌گیرد) آخه نداره...هر چی تو چنته دارین، این نیمه رو کنین.

در ادامه این صحنه، بخشی از صدای واقعی این بازی به عنوان صدای محیطی پخش می‌شود. همه در حال حرکت روی صحنه هستند و با هم حرف می‌زنند، در حالی که هیچ دیالوگی برای تماشاگر شنیده نمی‌شود.

چند دقیقه بعد، نور از بقیه گرفته می‌شود و تنها دهداری، روی صحنه دیده می‌شود.

دهداری: بازی یک هیچ به نفع عربستان تموم شد. تیم بعد از شکست تو مرحله نیمه‌نهایی، توی بازی رده بندی تو ضربات پنالتی مقابل چین پیروز شد و به مقام سوم بازیا دست پیدا کرد و به خونه برگشت.»