کتاب تربیت واقعی و ارزش های خانوادگی

کتاب تربیت واقعی و ارزش‌های خانوادگی نوشتهٔ اکرم ترک و مجتبی بابایی خورزوقی و علی بابایی خورزوقی در نشر دارخوین چاپ شده است. نویسندگان در این کتاب قصد دارند بحران معرفتی غرب نسبت به تربیت واقعی و ارزش‌های خانوادگی را بررسی کنند.

درباره کتاب تربیت واقعی و ارزش های خانوادگی

آنچه در این کتاب آمده گوشه‌ای از مخاطرات نگران‌کننده‌ای از آینده است که نویسندگان اثر تلاش می‌کنند آن‌ها را نشان دهند. مطالب کتاب تربیت واقعی و ارزش‌های خانوادگی دربارهٔ آینده‌ای است که بسیاری از ملت‌ها را تهدید می‌کند و نشان از بحران قطعی در امور مختلف معرفتی از جمله تربیت واقعی و ارزش‌های خانوادگی دارد. سؤالات و پاسخ‌های مرتبط زیادی در این کتاب مطرح می‌شوند که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:

بحران معرفتی غرب نسبت به تعلیم و تربیت به چه صورت است؟

بحران معرفتی غرب نسبت به غایت‌شناسى تربیت الهى چگونه است؟

بحران معرفتی غرب نسبت به خانواده مخصوصا در حوزه‌های همسرداری و مادری چگونه است؟

نظر فلاسفه اسلامی در خصوص تربیت واقعی چیست؟

بحران‌های معارف بشری، در حوزهٔ تربیت واقعی و ارزش‌های خانوادگی چگونه است؟

کتاب تربیت واقعی و ارزش های خانوادگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دوستداران مطالعهٔ اصول اخلاقی دینی در زندگی شخصی و خانوادگی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب تربیت واقعی و ارزش های خانوادگی

«وضع موجود نتیجهٔ سال‌های متمادی از کج‌روی‌های معرفتی، اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی دولت‌ها و ملت‌ها به پیروی از ایسم‌های مادی بوده است و یک‌شبه درمان نخواهد شد، بلکه باید با شیبی معقول و عملی برای اصلاح آن باتکیه‌بر آنچه خالق بشریت توسط آخرین پیامبر خود ترسیم فرموده؛ اقدام نمود. توضیح بیشتر اینکه معارف انسانی در راستای شناخت ماهیت انسان به چند دستهٔ انسان‌شناسی تجربی، فلسفی، عرفانی و دینی تقسیم می‌شود. هریک از این دسته‌ها گرفتار بحران‌های خاصی هستند و تنها انسان‌شناسی دینی می‌تواند ماهیت و حقیقت انسان را در راستای تربیت واقعی و ارزش‌های خانوادگی معرفی کند؛ زیرا خالق انسان بهتر از هر شخص دیگری تربیت واقعی و ارزش‌های خانوادگی را می‌شناسد. چنین انسان‌شناسی برای توسعه و رفع بحران معرفتی از تربیت واقعی و ارزش‌های خانوادگی بسیار ضرورت دارد.

در بحران معرفتی معاصر، هیچ‌چیز خطرناک‌تر از نگاه صرفاً علمی به تربیت واقعی و ارزش‌های خانوادگی نیست؛ نگاهی که ارتباط بشر را با ریشه‌های معنوی وی قطع می‌کند. اتخاذ چنین منظری واقعیت تربیت واقعی و ارزش‌های خانوادگی را تخریب می‌کند. انسان متجدد پس از رنسانس با بهره‌گیری از علمی که صرفاً به نظم مادی امور قائل است؛ محوریت و مرکزیت انسان در نظم کیهانی را به نابودی می‌کشاند و در همان حال، از تخیل علمی و باورنکردنی پیشرفت‌های مادی و تربیتی سخن می‌گوید.

ریشه این بحران‌های معرفتی دردناک، غفلت از ساحت غیرمادی انسان و فضایل فطری او و عدم توجه به خدا و تعالیم پیامبران الهی است. راه برون‌رفت از این بحران آن است که بار دیگر آدمی به خود رو کند و تنها بعد مادی را در نظر نگیرد، بلکه به بعد معنوی و غیرمادی خود و گنجینه‌های نهفته در آن نیز اهتمام جدی بورزد. زندگی را منحصر به این دنیا نداند و رشد و تکامل تربیت واقعی و ارزش‌های خانوادگی خود را در عمل به تعالیم پیامبران الهی بداند. تنها با تعالیم پیامبران الهی است که می‌توان مکارم و فضایل اخلاقی و معارف درست تربیتی را به اوج خود رساند.»