کتاب داوری

کتاب «داوری» نوشتۀ بهزاد مبارکی است و انتشارات تاثیر آن را منتشر کرده است.کتاب داوری نه‌تنها به جنبه‌های تئوریک فرایند داوری می‌پردازد، بلکه رویکردی کاربردی دارد و مخاطبان خود را با جنبه‌های عملی و اجرایی داوری نیز آشنا می‌کند.

درباره کتاب داوری

کتاب داوری: راهکاری برای حل اختلافات، اثری است که به بررسی دقیق و جامع مفهوم قوانین و کارکردهای داوری به‌عنوان یکی از شیوه‌های جایگزین حل اختلافات می‌پردازد. این کتاب در ۴ فصل تنظیم شده است که هر یک از جنبه‌های مختلف داوری را تحلیل و بررسی می‌کنند؛ فصل اول: کلیات است. این فصل به تعریف داوری و ارائۀ مفاهیم پایه‌ای مرتبط با آن اختصاص دارد. نویسنده با استفاده از تعاریف لغوی و اصطلاحی، مفهوم داوری را به‌عنوان یک روش حل اختلاف معرفی می‌کند و ریشه‌های تاریخی و کاربردهای آن در جوامع مختلف را توضیح می‌دهد. همچنین به بررسی واژگان معادل در زبان‌های مختلف، از جمله عربی (حکمیت)، پرداخته شده است. فصل دوم: قرارداد داوری و مسائل مربوطه است. این بخش به قرارداد داوری به‌عنوان محور اصلی این فرایند می‌پردازد. نکات حقوقی مرتبط با انعقاد، شرایط صحت، الزامات و موضوعات مرتبط با قراردادهای داوری، از جمله مرزهای قانونی و چالش‌های احتمالی، در این فصل مورد بررسی قرار می‌گیرند. فصل سوم: آثار داوری و تطبیق آن با برخی مقررات دادرسی و زوال داوری است. در این فصل، نویسنده به آثار و پیامدهای داوری می‌پردازد و آن را با فرایندهای معمول دادرسی تطبیق می‌دهد. همچنین شرایط و عواملی که منجر به زوال یا بی‌اعتباری داوری می‌شوند، تحلیل شده‌اند. این بخش برای درک تعامل داوری با نظام قضایی و مقایسۀ آن با دادرسی سنتی بسیار ارزشمند است.

 فصل چهارم کتاب داوری، بررسی اختلافات غیرقابل‌داوری است. آخرین فصل به تحلیل موضوعات و اختلافاتی اختصاص دارد که نمی‌توانند موضوع داوری قرار گیرند. بهزاد مبارکی باتکیه‌بر مقررات قانونی و نمونه‌های عملی، محدودیت‌های داوری را تبیین می‌کند و نشان می‌دهد که چه موضوعاتی باید از طریق دادرسی رسمی حل‌وفصل شوند.

خواندن کتاب داوری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به وکلا، قضات، دانشجویان حقوق و همچنین افرادی که به دنبال روش‌های جایگزین برای حل اختلافات هستند، پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب داوری

«داوری در لغت به معنی قضا، قضاوت، حکومت، حکم دیوان کردن، حکمیت، محاکمه‌کردن، یک‌سو نمودن میان نیک و بد و حکم میان دو خصم است. داوری عمل داور است و داور در لغت به قاضی و حاکم، دادرس، فیصل گشاینده، میانجی آنکه میان نیک و بد حکم کند، صاحب حکومت و حاکم گفته می‌شود. همچنین در فرهنگ فارسی داوری به معنای شکایت پیش قاضی بردن، تظلم، یک‌سو کردن مرافعه و حکومت میان مردم آمده است. در فرهنگ عمید داوری به قضاوت و انصاف درباره نزاع و کشمکش و مرافعه دو یا چند تن معنا شده است. معادل این کلمه در زبان عربی حکمیت است که البته واژۀ حکمیت در فرهنگستان فارسی نیز معادل داوری و به معنای میانجیگری داوری بین دو یا چند تن رسیدگی و رأی به ختم قضیه در خارج از محکمه تحت شرایط معین تعریف شده است.»