کتاب مکان ها و فضاهای گردشگری

کتاب الکترونیکی مکان ها و فضاهای گردشگری نوشتۀ گرت شاو و الن ام. ویلیامز و ترجمۀ محمدرضا ربیعی مندجین و محمد علیزاده و سونیا ازهری است و انتشارات مهکامه آن را منتشر کرده است. کتاب مکان ها و فضاهای گردشگری، ماهيت مصرف گردشگری را بررسی می‌كند.

درباره کتاب مکان ها و فضاهای گردشگری

با توجه به اينكه گردشگری در مکان‌ها و فـضاها رخ می‌دهد، ذاتـاً امـری جغرافيـايی اسـت. در جغرافيا، تعاملات بين مکان‌های پيرامون، فضای خاصي پديد می‌آورد كه اين امر، فرصت‌ها و تهديـدهايی را بـرای مقاصـد گردشـگری ايجـاد می‌کند. فعالیت‌های گردشگری در دو زمینه مطرح است: فعالیت‌های کلیدی و مهم که شامل مهیا کردن مکان اقامت و خدمات موردنیاز در سفر طولانی‌مدت، که تقریباً به‌طور خاص، به مصرف گردشگری اختصاص داده می‌شود و دیگری فعالیت‌هایی است مانند سرویس‌دهی و مدیریت جاذبه‌های گردشگری که در آن، خدمات ارائه‌شده، علاوه‌بر گردشگران، برای استفادۀ بازارهای محلّی نیز برنامه‌ریزی شده است. درواقع، پرداختن به این مسئله که گردشگری دارای مرزهای نامشخص است به تسهیل مطالعات گردشگری کمک بیشتری می‌کند. کتاب مکان ها و فضاهای گردشگری، سؤال اساسی نحوۀ کالایی‌شدن گردشگری را مورد بررسی و تحلیل قرار می‌دهد.

خواندن کتاب مکان ها و فضاهای گردشگری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

برای کسانی که به مباحث مدیریتی و گردشگری علاقه دارند مناسب است.

بخشی از کتاب مکان ها و فضاهای گردشگری

«سه نوع محدودیت درمورد توسعة گردشگری وجود دارد: دارایی‌ها، روابط درونی (در حوزة گردشگری) و روابط بینابینی (بین گردشگری و بخش‌های دیگر). یکی از دارایی‌های اقتصادی گردشگری این است که بسیاری از جاذبه‌های گردشگری (مانند مناظر دریایی، هوای تازه، آب تمیز) کالاهای رایگانی هستند که نباید پولی برای آن‌ها پرداخت. اما ازآنجایی‌که برقراری حقوق مالکیت شخصی بر چنین کالاهایی دشوار است، برقراری مسئولیت برای حفظ این‌ دارایی‌ها نیز دشوار خواهد بود. محدودیت دیگر این است که «بخش‌بخش بودن» گردشگری به عدم اعتماد و اطمینان بین شرکت‌ها منجر می‌شود. بنابراین، قابلیت پایینی برای ایجاد انواع ائتلاف‌هایی وجود دارد که برای مشارکت‌های محلّی مؤثر برای پیشرفت گردشگری ضروری‌اند. حل رقابت بین گردشگری و بخش‌های دیگر، درمورد زمین یا نیروی کار، نیز دشوار است، که ممکن است قیمت‌ها را افزایش دهد و رقابت‌پذیری هردو فعالیت‌ها را کاهش دهد. یکی از دارایی‌های گردشگری ممکن است سیستم اجتماعی-فرهنگی محلّی باشد، به‌خاطر میهمان‌نوازی مردم محلّی، یا به‌دلیل اینکه شیوه‌های فولکوریک و سنتی جامعۀ محلّی برای گردشگران، جاذبه‌ای به شمار می‌روند. هنوز هم رشد گردشگری به‌طور بالقوه ممکن است هردو جنبه را تضعیف کند و منجر به ایجاد فاصلة اجتماعی در بخش‌هایی از گردشگری که به بخش‌های مختلف بازار، خدمت‌رسانی می‌کنند شود و همچنین، موجبات افزایش ناراحتی میزبان و میهمان را فراهم ‌سازد.

ازنظر محیط زیست، غالباً طبیعت از جاذبه‌های اصلی گردشگری است، اما بسیاری از جذاب‌ترین طبیعت‌ها، محیط‌های بسیار ضعیف و شکننده‌ای هستند. در این شرایط و محیط‌ها، ممکن است شیوه‌های عمل گروه‌های مختلف گردشگری و گردشگران، در مقایسه با محلّی‌ها، ناسازگار باشد؛ هردو گروه ممکن است، ازنظر بهره بردن از یک مکان، به‌طور متقابل، حق انحصاری داشته باشند، درحالی‌که هردو گروه، موجودیت اکوسیستم محلّی را تهدید می‌کنند.

مطالب فوق، چارچوبی مقدماتی برای مطالعة گردشگری فراهم می‌کند. در اینجا مباحث بیش‌ازاندازه ساده‌‌ شده است، درصورتی‌که در دنیای واقعی، دسته‌بندی‌های اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و زیست‌محیطی در ارتباط با هم بوده و از هم جدا نیستند. برای مثال، طبیعت تا اندازه‌ای در بطن اجتماع ساخته می‌شود. از طرفی هم، فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در بستر طبیعت، اتفاق می‌افتند. به‌علاوه، محتمل است که توسعة‌ اشکال خاص گردشگری، فرصت‌ها، ریسک‌ها یا محدودیت‌هایی را ایجاد ‌کند. برای مثال، گردشگری روستایی، در مکانی که از لحاظ کشاورزی دچار افت شده و یا در مکان‌هایی که نتایج ناخوشایندی از کشاورزی مدرن وجود دارد، از تنوع ارائه‌شده استقبال می‌کند. گردشگری پتانسیلی برای ایجاد درآمد و پشتیبانی از برنامه‌های زیست‌محیطی نیز فراهم می‌سازد. اما در جاهای دیگر، توسعة گردشگری ممکن است بر سر نیروی کار، رقابت کند و درصورت ضعف مدیریت منابع انسانی، دچار مشکل شود و این یک امر تهدید‌کننده برای روستاهایی است که دلیل اصلی جذب گردشگران‌اند...»