کتاب تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی (جلد هشتم)

کتاب الکترونیکی تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی (جلد هشتم) نوشتۀ غلامرضا بهداروند یانی در انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی چاپ شده است. این مجلد به وقایع د‌وران تثبیت (تیر - اسفند‌ ۱۳۶۱) می‌پردازد.

درباره کتاب تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی (جلد هشتم)

جلد هشتم از مجموعه تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی که با عنوان فرعی "تثبیت جمهوری اسلامی" تقدیم می‌گردد، ضمن تبیین تحولات کشور تا پایان سال ۱۳۶۱، به تشریح چگونگی غلبهٔ نظام جمهوری اسلامی بر مشکلات و بحران‌های داخلی و خارجی و سرانجام، نیل به ثبات و استحکام، متعاقب پیروی از رهنمودهای حضرت امام خمینی و با تعقیب فرآیند نهادسازی، تحول نهادی و انسجام ساختاری، و درنتیجه، افزایش بهره‌وری، کارآیی و اثربخشی دستگاه‌های دولتی و نهادهای حاکمیتی، پرداخته است. "شورش و شکست کمونیست‌ها"، که به جریان‌شناسی مارکسیسم و مائوئیسم، سیر تحولات تاریخی، شناخت ایدئولوژی و عملکرد گروه‌ها، سازمان‌ها و احزاب مختلف مارکسیستی در ایران و برخی از انتقادات وارده بر این جریان، اختصاص یافته است، بخش اول کتاب را تشکیل می‌دهد. بخش دوم کتاب به توصیف و بررسی "تحولات داخلی و پیامدهای خارجی" پرداخته است. تحولات جبهه و جنگ، متعاقب پیروزی‌های بزرگی همچون آزادسازی خرمشهر، تثبیت و استحکام فزاینده و روزافزون نظام جمهوری اسلامی در جبهه‌های جنگ تحمیلی را به‌دنبال داشت.

این مجموعه به تحلیل و بررسی وقایع ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی می‌پردازد و به‌عنوان یکی از منابع مستند و مستدل در حوزۀ تاریخ انقلاب اسلامی تدوین شده و به وقایع سیاسی و اجتماعی مهمی می‌پردازد که نقش مهمی در شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی داشتند. از جمله ویژگی‌های مهم کتاب تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی استفاده از اسناد و منابع معتبر و تحلیل‌های توصیفی و تحلیلی است که آن را به یکی از منابع مهم برای پژوهشگران رشته‌های علوم سیاسی و اجتماعی تبدیل کرده است. همچنین، دیدگاه‌های حضرت امام خمینی (ره) در تحلیل‌های کتاب مورد استفاده قرار گرفته‌اند تا مواضع ایشان درباره مسائل داخلی و خارجی بهتر تبیین شود.

کتاب تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی (جلد هشتم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دانشجویان، پژوهشگران و علاقمندان به تاریخ معاصر ایران، انقلاب اسلامی، و تحولات سیاسی و اجتماعی پس از انقلاب پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی (جلد هشتم)

«در سال‌های ۱۳۰۹ و ۱۳۱۰، سازمان حزب کمونیست ایران کشف و متلاشی شد. اما تقی ارانی که از همراهان مرتضی علوی در حزب کمونیست آلمان بود، از سوی او مأموریت یافت تا با بازگشت به ایران و انتشار یک نشریه، کمونیست‌ها را گردهم جمع کند و حزب کمونیست ایران را دوباره سازمان‌دهی نماید. به همین منظور تقی ارانی پس از اخذ مجوز انتشار مجلهٔ تئوریک "دنیا" و عضویت ایرج اسکندری و بزرگ علوی در هیئت تحریریهٔ آن، به انتشار آن مجله از اول بهمن ۱۳۱۲، پرداخت. سپس از طریق مرتضی علوی، در تابستان ۱۳۱۴/۱۹۳۵، با رهبران هفتمین کنگره کمینترن (بین‌الملل کمونیسم یا بین‌الملل سوم)۴۸ ارتباط برقرار و موافقت آنها را برای تجدید سازمان حزب کمونیست ایران دریافت کرد. ازاین‌رو "نصرالله اصلانی" معروف به "کامران قزوینی" از سوی کمینترن مخفیانه به ایران آمد تا با تقی ارانی در این خصوص همکاری نماید. بدین‌ترتیب تشکیل کمیتهٔ مرکزی موقت حزب کمونیست ایران با عضویت تقی ارانی دبیرکل حزب، عبدالصمد کامبخش مسئول تشکیلات و دکتر محمد بهرامی مسئول امور مالی حزب، در سال ۱۳۱۴ اعلام گردید، و قرار شد تا زمان تشکیل کنگره سوم حزب - که هرگز تشکیل نشد - حزب کمونیست ایران را اداره نماید. هرچند عناصر اصلی و مؤثر حزب کمونیست ایران در این مقطع، "نصرالله اصلانی" معروف به "کامران قزوینی"، عبدالصمد کامبخش و عزت‌الله سیامک بودند و محفل روشنفکری تقی ارانی در قالب مجلهٔ "دنیا" نیز پوشش آن به حساب می‌آمد. به هر صورت پس از تشکیل کمیتهٔ مرکزی موقت حزب، مجلهٔ "دنیا" نیز تعطیل گردید.»