کتاب تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی (جلد چهارم)

کتاب تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی (جلد چهارم) نوشتهٔ غلامرضا بهداروند یانی است. انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی این کتاب را منتشر کرده است. نویسنده در این اثر تاریخ پس‌از انقلاب ۱۳۵۷ را از آشوب‌های داخلی تا فاجعهٔ هفتم تیر شرح داده است.

درباره کتاب تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی (جلد چهارم)

غلامرضا بهداروند یانی در کتاب تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی (جلد چهارم) تحولات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی ایران را از زمان آشوب‌های داخلی تا فاجعهٔ هفتم تیر بررسی کرده است. نویسنده در این اثر کوشیده‌ با ارائهٔ گزارشی از وقایع آن برهه خواننده را با خود همراه کند تا تصویری جامع از تحولات به دست آورد و منطق نهفته در پس آن‌ها را کشف کند. در کتاب حاضر روند وقایع و تحولات به صورت مستند تحلیل و تبیین شده است. هرچند وقایع و اتفاقات فراوانی در این مقطع زمانی وجود داشته، اما سعی شده است که به تمامی آنها به تناسب میزان اهمیت و تأثیرگذاری پرداخته شود. به علاوه دیدگاه‌های برخی از افرادی که هم‌نظر با مواضع سیاسی نویسنده نبودند، به اختصار، مورد تأمل و بررسی قرار گرفته‌اند. کتاب حاضر در سه بخش نگاشته شده که عنوان آن‌ها عبارت است از «گسترش اختلافات»، «هار توطئه براندازی»، «اوضاع سیاسی و امنیتی کشور». 

به عقیدهٔ نویسنده انقلاب اسلامی هرچند توانسته بود رژیم شاهنشاهی را ساقط و جمهوری اسلامی را تأسیس کند، اما همچنان با آشوب‌های داخلی و فشارهای خارجی مواجه بود. نویسنده بیان کرده است که دولت آمریکا که در موضوع تصرف سفارتش حیثیت و پرستیز جهانی خود را بر باد رفته می‌دید و در تمامی اقدامات نظامی و اقتصادی بر ضد ایران نیز با ناکامی مواجه شده بود، به ناچار توافق با ایران را دنبال کرد تا بتواند گروگان‌های خود را آزاد نماید. پس از آزادی گروگان‌ها، دولت آمریکا ضمن نقض گستردهٔ توافقات حاصله در بیانیه‌های الجزایر، به مداخله در مسائل داخلی ایران پرداخت و با حمایت از لیبرال‌ها و ضدانقلاب، درصدد نفوذ در ساختارهای ایران، مصادرهٔ انقلاب اسلامی و گرفتن انتقامی سخت از نیروهای انقلابی به جبران سرشکستگی‌های قبلی برآمد.

خواندن کتاب تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی (جلد چهارم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران تاریخ معاصر ایران، به‌ویژه تاریخ پس‌از انقلاب ۱۳۵۷ پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی (جلد چهارم)

«دکتر مصطفی چمران، یکی از شخصیت‌های انقلابی بوده است که علی‌رغم تحصیل در آمریکا و آشنایی با فرهنگ غربی، هیچ‌گاه تحت تأثیر این فرهنگ قرار نگرفت و اصالت و هویت ایرانی، اسلامی و انقلابی خود را فراموش نکرد. وی با وجود دارابودن عناوینی همچون وزارت دفاع، سپس نمایندگی حضرت امام در شورای عالی دفاع و نمایندگی مجلس، با نادیده‌انگاشتن این عناوین رسمی و با رهایی از قید و بندهای دنیوی، از بدو پیروزی انقلاب به مصاف با دشمنان انقلاب و مقابله با حرکات تجزیه‌طلبانهٔ ضد انقلاب داخلی برخاست. دغدغهٔ پاسداری از ارزش‌های اسلامی و دفاع از انقلاب اسلامی او را از مرکز کشور به جبهه‌های دوردست روانه ساخته و با اتکاء به ایمان، آگاهی و تجارب خود و بدون هرگونه چشم‌داشتی، «ستاد جنگ‌های نامنظم» را به‌وجود آورده و با نگاه ژرف خود دریافته بود:

«طوفان حوادث از شرق و غرب از شمال و جنوب بر کشور ما وزیدن گرفته است توطئه‌گران و استعمارگران خارجی با تمام عوامل داخلی خود درصدد اسقاط انقلاب اسلامی ایران هستند... اصولاً انقلاب ما از معجزه‌های تاریخ بود و اگر می‌بینیم شرق و غرب عالم درصدد نابودی انقلاب ایران برآمده‌اند بیشتر به همین علت است که این انقلاب دارای ویژگی‌هایی است که این ویژگی‌ها در هیچ انقلاب دیگری و در هیچ کشور دیگری وجود ندارد... نفت خاورمیانه بزرگ‌ترین سرمایهٔ آمریکا به‌شمار می‌رود و ایران با تمام پول و سرمایه‌اش بازاری بزرگ در دست محصولات بنجول آمریکایی بود. اسلحه‌هایی که به آن احتیاج نداشتند و یا دوره‌اش گذشته بود با قیمت گزاف به ایران می‌فروختند... این‌چنین معامله کرده بودند که ما آن‌چنان محتاج آنها باشیم که حتی پیچ و مهره‌اش را نیز از آمریکا بخریم ... دو ابرقدرت غرب و شرق علیه انقلاب اسلامی ایران هستند و می‌خواهند انقلاب اسلامی ما را به سقوط بکشانند و با هم سازش کرده‌اند... اگر نگاهی به روزنامه‌ها و مجلات خارجی بیندازید که چه جار و جنجالی علیه اسلام به‌پا کرده‌اند. در مورد قضیهٔ زن، در مورد اعدام‌ها، در مورد مسائل دیگر، می‌خواهند بخورد دنیا بدهند که از اسلام طرفی نخواهید بست، اسلام ارتجاعی است، اسلام ضد آزادی است درحالی‌که هیچ‌کس نمی‌تواند تصور کند که آن آزادی که در ایران به‌وجود آمده است، در هیچ کجای دنیا نمی‌توان سراغش را گرفت. هنگامی‌که به هر انقلاب دیگر توجه می‌کنید می‌بینید بعد از انقلاب دیکتاتوری می‌آید و بعد مرگ‌ها و کشتارهای دسته‌جمعی به‌راه می‌افتد».»