کتاب شهره بر مناره
معرفی کتاب شهره بر مناره
کتاب «شهره بر مناره» نوشتۀ علی مومنی و عبدالله بیچرانلو است و پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی آن را منتشر کرده است. این کتاب پیرامون مطالعه انتقادی فعالیت روحانیون خرده سلبریتی در اینستاگرام است.
درباره مطالعه انتقادی فعالیت روحانیون خرده سلبریتی در اینستاگرام
در دهۀ گذشته با افزایش استفاده از رسانههای اجتماعی بهخصوص شبکههای اجتماعی، اقشار مختلف و گروههای گوناگون ایرانیان نیز با اهداف و رویکردهای مختلف در این شبکهها حضور یافتهاند. یکی از گروههای اجتماعی که حضور چشمگیرشان در شبکههای اجتماعی بهویژه اینستاگرام بسیار جالبتوجه بود، روحانیون بودند. آنها از رویکردها و ابزارهای مختلف استفاده کردند تا بتوانند مخاطبان را جذب کنند ورود این گروه بیش از هر چیز نشان از این دارد که آنها ساختار سلبریتیپرور این شبکۀ اجتماعی را پذیرفتهاند و پذیرش این ساختار هر گونه رفتار روحانیون را با سوگیری شهرتافزا نشان میدهد؛ بنابراین صرف حضور و فعالیت آنها فرصتی برای کسب شهرت به وجود آورده است.
حضور روحانیون در شبکههای اجتماعی، موافقان و مخالفان زیادی داشته است. کتاب شهره بر مناره ضمن تمرکز بر چگونگی باز نمودن روحانیون از خود در اینستاگرام و رویکرد آنها به نشر مضامین و محتوای دینی و غیردینی در این شبکۀ اجتماعی، خوانش افرادی از قشرهای خاصی از جامعه شامل دانشجویان، دانشگاهیان و طلاب علوم دینی از حضور و فعالیت روحانیون در این شبکهها تبیین شده است.
نویسندگان کتاب شهره بر مناره معتقد هستند که اکثر روحانیون به رسانههای اجتماعی مانند اینستاگرام رویکرد ابزاری دارند و آن را امکان و وسیلهای نوین در فضای رسانهای و جهانیشدۀ امروز میدانند که آنها را قادر خواهد ساخت با بهرهگیری از این رسانهها به تبلیغ و ترویج دین و مکتب اهلبیت علیهالسلام بپردازند.
کتاب شهره بر مناره در ۶ فصل تنظیم شده است. عناوین فصلهای کتاب عبارت است از: «فصل اول: دین، رسانه و ارتباطات»، «فصل دوم: دین و شهرت؛ رویکردی انتقادی»، «فصل سوم: برساخت هویت نمایشی روحانیون»، «فصل چهارم: برساخت دین اینستاگرامی»، «فصل پنجم: خوانش دنبالکنندگان از صفحات اینستاگرامی روحانیون» و «فصل ششم: روحانی خرده سلبریتی»
خواندن کتاب شهره بر مناره را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
خواندن این کتاب را به جامعهشناسان و فعلان رسانههای اجتماعی پیشنهاد میکنیم.
بخشی از کتاب شهره بر مناره
«دورکیم کارکرد مناسک (بهخصوص مناسک دینی) را به چهار بخش تقسیم میکند:
۱. کارکردی مقدماتی و تنبیهی دارند؛ بدین معنی که نوعی خویشتن داری را بر فرد تحمیل می کنند که از ضروریات زندگی اجتماعی است. اعضای جامعه به سازگارشدن با الزامها و محدودیتها نیاز دارند و مناسک دینی برای سازگاری با این امور نقش تسهیلگر را دارند.
۲. مناسک دینی کارکردی یکپارچهسازی دارند؛ چرا که اعضا را به یکدیگر پیوند میدهند، محدودیتهای عمومی و اجتماعی را بازتأکید میکنند و درنهایت درصدد ایجاد استهکام در یکپارچهسازی اجتماعی هستند که با این کار، پیوند میان اعضای گروه مدام در حال تقویت است.»
حجم
۵٫۰ مگابایت
سال انتشار
۱۴۰۱
تعداد صفحهها
۲۰۰ صفحه
حجم
۵٫۰ مگابایت
سال انتشار
۱۴۰۱
تعداد صفحهها
۲۰۰ صفحه