کتاب مـ...مـ...محمد (دفتر دوم)

کتاب الکترونیکی «مـ...مـ...محمد (دفتر دوم)» نوشتهٔ محمدرضا حدادپور جهرمی است که نشر حداد آن را منتشر کرده است. این اثر در قالب خاطره‌نگاری و روایت‌های داستانی، به زندگی، دغدغه‌ها و تجربه‌های شخصی نویسنده در مسیر طلبگی، ازدواج و آغاز زندگی مشترک می‌پردازد. با نگاهی طنزآمیز و صمیمی، وقایع روزمره و روابط خانوادگی را به تصویر می‌کشد و فضای اجتماعی و فرهنگی جنوب ایران را بازتاب می‌دهد. نسخه‌ٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مـ...مـ...محمد (دفتر دوم)

«مـ...مـ...محمد (دفتر دوم)» اثری در قالب خاطره‌نگاری داستانی است که با محوریت زندگی یک طلبهٔ جوان و خانواده‌اش روایت می‌شود. نویسنده، محمدرضا حدادپور جهرمی، با زبانی نزدیک به گفت‌وگوهای روزمره و بهره‌گیری از طنز، به روایت اتفاقات و فرازونشیب‌های زندگی شخصی و خانوادگی خود می‌پردازد. این کتاب ادامه‌ای بر دفتر نخست است و بخش‌هایی از دوران جوانی، ازدواج، نامزدی و ورود به زندگی مستقل را در بستر فرهنگ و سنت‌های جنوب ایران به تصویر می‌کشد. ساختار کتاب مبتنی بر روایت‌های پیوسته و اپیزودیک است که هر بخش، ماجرایی مستقل اما مرتبط با کلیت زندگی شخصیت اصلی را بازگو می‌کند. فضای کتاب، ترکیبی از خاطرات خانوادگی، مناسبات اجتماعی، دغدغه‌های طلبگی و تجربه‌های زیسته در جامعهٔ ایرانی است. نویسنده تلاش کرده است با روایت جزئیات زندگی روزمره، تصویری ملموس از روابط خانوادگی، سنت‌ها و چالش‌های نسل جوان در مواجهه با سنت و مدرنیته ارائه دهد.

خلاصه داستان مـ...مـ...محمد (دفتر دوم)

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان «مـ...مـ...محمد (دفتر دوم)» با روایت‌هایی از زندگی خانوادگی محمد، طلبه‌ای جوان، آغاز می‌شود. فضای خانهٔ پدری، شلوغی‌ها و شوخی‌های خواهران و دامادها و دغدغه‌های کوچک و بزرگ روزمره، زمینه‌ساز ورود به ماجراهای اصلی کتاب است. محمد که با لکنت زبان و روحیه‌ای شوخ‌طبع شناخته می‌شود، درگیر مسائل خانوادگی و سنتی مانند ترتیب اسامی روی بنرها، مراسم استقبال از والدین بازگشته از سفر زیارتی و ماجراهای مربوط به ازدواج می‌شود. در ادامه، روند خواستگاری و آشنایی محمد با صفیه‌خانم، دختر یکی از خانواده‌های قدیمی جهرم، روایت می‌شود. جلسات معارفه، گفت‌وگوهای خانوادگی، دغدغه‌های مالی و فرهنگی و چالش‌های سنتی مانند تعیین مهریه، با طنز و جزئی‌نگری خاصی به تصویر کشیده شده‌اند. محمد و صفیه پس از طی مراحل خواستگاری و عقد، با مشکلات و شیرینی‌های دوران نامزدی روبه‌رو می‌شوند؛ از خرید موتورسیکلت و وام‌گرفتن تا تلاش برای یافتن خانه‌ای مستقل و مواجهه با محدودیت‌های مالی. کتاب به جزئیات زندگی مشترک این زوج جوان می‌پردازد: از ماجرای دزدیده‌شدن موتور شب عروسی تا تلاش برای سازگاری با شرایط جدید و شروع زندگی در خانه‌ای کوچک و ساده. روایت‌ها، علاوه‌بر بازتاب دغدغه‌های شخصی و خانوادگی، به مسائل اجتماعی، مناسبات سنتی و تجربه‌های زیسته در جامعهٔ ایرانی نیز می‌پردازند. در مجموع، کتاب تصویری از فرازونشیب‌های زندگی یک طلبهٔ جوان و خانواده‌اش را در بستر فرهنگ جنوب ایران ارائه می‌دهد.

چرا باید کتاب مـ...مـ...محمد (دفتر دوم) را بخوانیم؟

این کتاب با روایت طنزآمیز و جزئی‌نگر خود، تجربه‌های زیستهٔ یک طلبهٔ جوان و خانواده‌اش را در بستر سنت‌ها و مناسبات اجتماعی جنوب ایران بازتاب می‌دهد. خواننده با مطالعهٔ این اثر، با فضای خانوادگی، دغدغه‌های نسل جوان، چالش‌های ازدواج و زندگی مشترک و همچنین مناسبات سنتی و مدرن در جامعهٔ ایرانی آشنا می‌شود. روایت‌های کتاب، علاوه‌بر سرگرم‌کنندگی، فرصتی برای تأمل دربارهٔ ارزش‌های خانوادگی، قناعت، همدلی و سازگاری در زندگی روزمره فراهم می‌کند. همچنین نگاه طنز و صمیمی نویسنده به مسائل جدی، باعث می‌شود کتاب برای مخاطبانی که به‌دنبال تجربه‌های واقعی و ملموس از زندگی ایرانی هستند، جذاب باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به خاطره‌نگاری، روایت‌های طنزآمیز از زندگی روزمره و کسانی که دغدغهٔ شناخت فرهنگ و سنت‌های جنوب ایران را دارند، مناسب است. همچنین زوج‌های جوان، دانشجویان، طلاب و افرادی که با چالش‌های آغاز زندگی مشترک و مسائل خانوادگی روبه‌رو هستند، می‌توانند از تجربه‌ها و روایت‌های کتاب بهره ببرند.

بخشی از کتاب مـ...مـ...محمد (دفتر دوم)

«جمیله: «کدوم بزرگ‌تر به کوچیک‌تر؟ سن‌وسال خواهرها رو در نظر گرفتی یا سن‌وسال دامادها؟ مثلاً از شوهر مرضیه شروع کردی تا شوهر خودت؟ یا از دامادها که شوهر من بزرگ‌تر از همه است شروع کردی؟ این... اینو بگو! کدومش؟»

ملیحه یک لحظه خشکش زد و رنگ از رخسارش پرید. همین‌طورکه ظرف‌ها را خشک می‌کرد و در جاظرفی می‌گذاشت نگاهی از بالای عینکش به اطرافش انداخت. دید پناه‌برخدا. همه دارند به او نگاه می‌کنند. نفس عمیقی کشید و ابرویی بالا انداخت و گفت: «خب ادب حکم می‌کرد که ابتدا با نام خداوند و سپس پدرومادر عزیزمان حاج فلانی و حاجیه خانم فلانی و بعدش هم متن اصلی باشه. دربارهٔ اسامی هم بازم ادب و احترام حکم می‌کرد که ابتدا بنویسم حضرات حجج‌الاسلام فلانی و فلانی و بعدش اسم بقیه رو ببرم. نکنه انتظاری غیراز این داشتین!»

جمیله که دیگر از جارو کردن حیاط دست کشیده بود، جارو را محکم در دستش فشار داد و دندانش را جوری فشار داد که روی لحن حرف زدنش اثر خشم به‌خوبی نمایان بود و گفت: «مگه می‌خواستی صورت‌جلسهٔ اداری تنظیم کنی که ابتدا نام اعزهٔ روحانی حاضر در جلسه و بعدش اسم بقیهٔ حضار رو نوشتی؟! ملیحه چیکار کردی با ما؟! ملیحه بگو که داری شوخی می‌کنی؟»

راضیه که داشت میوه‌ها را خشک می‌کرد و داخل ظرف بلوری بزرگی می‌گذاشت با تعجب و دلخوری پرسید: «این کار رو کردی که اسم شوهر خدیجه و شوهر خودت که آخوندن اول از همه بنویسی؟! آره ملیحه؟!» »