کتاب زندگی دینی در فضای مجازی

کتاب زندگی دینی در فضای مجازی نوشتهٔ زهره آیت اللهی و زینت آیت اللهی است. انتشارات عترت نو این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب زندگی دینی در فضای مجازی

کتاب زندگی دینی در فضای مجازی با تکیه بر آیات نورانی قرآن و روایات اهل بیت، دستورالعمل‌هایی را بیان می‌کند که کاربران فضای مجازی را به دقت در رفتارها و عملکردهایشان در این فضا وا می‌دارد و خط‌مشی زندگی اسلامی را در این محدوده مشخص می‌کند.

امروزه شاهدیم فضای مجازی به عنوان پدیده‌ای نوین در اجتماعات انسانی وارد شده و درحال گسترش است. این فضا با توجه ‌به پیشرفت‌های روزبه‌روز ارتباطات، بیش‌ازپیش بر زندگی انسان تأثیر می‌گذارد. گرایش کاربران به حضور فعال در این محیط و نقش‌آفرینی در فضاهایی نظیر شبکه‌های اجتماعی، وبلاگ‌ها و پیام‌رسان‌ها، به ظهور سبک زندگی خاصی منجر شده است.

یکی از ویژگی‌های مهم فضای مجازی تعاملی‌بودن آن است و این قابلیت، آن را از سایر رسانه‌ها جدا می‌کند؛ بنابراین بهره‌گیری مناسب از این ویژگی موجب خواهد شد که این فضا علاوه‌بر داشتن تهدید، مزیت‌ها و اثرهای مثبت فراوانی نیز به‌همراه داشته باشد. چنانچه این تعاملات در پرتو آموزه‌های دینی قرار گیرد، می‌تواند محرکی برای تقویت سبک زندگی اسلامی در میان مخاطبان باشد. لازمۀ چنین امری آن است که مخاطبان در مواجهه با محتواهای گوناگون و در حین نشر مطالب، همواره آموزه‌های دینی را در نظر داشته باشند و تلاش کنند در این فضا در راستای این دستورات عمل کنند.

خواندن کتاب زندگی دینی در فضای مجازی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران دانش رسانه‌ای پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب زندگی دینی در فضای مجازی

«با بررسی محتوای موجود در فضای مجازی، به‌خصوص شبکه‌های اجتماعی، دیده می‌شود که بسیاری از سخنان و مطالب منتقل‌شده، دارای خصوصیات کلامی مورد نظر قرآن نیست. دیده می‌شود که قول لین و نرم، در بسیاری از موارد مراعات نمی‌شود؛ بلکه افراد بعضاً خیلی زود عصبانی شده و از عبارت‌های خشن در گفت‌وگو با دیگران یا افرادی که نظر مخالف دارند، استفاده می‌کنند. همچنین برخی افراد، کلامشان صفت سلام‌بودن را ندارد و دیگران درمقابل زبان آن‌ها احساس خطر می‌کنند. گاه مخاطبان فضای مجازی کامنت‌هایی را در صفحات برخی اشخاص معروف جامعه می‌گذارند که همراه با فحاشی و توهین است. این کامنت‌ها به هیچ شکلی ویژگی قول احسن را ندارد و نتیجه‌ای جز اختلاف، دشمنی و دلگیری ایجاد نمی‌کند.

لذا لازم است به نحوۀ صحبت با دیگران توجه کنیم و چنانچه می‌خواهیم به موضوعی اعتراض کنیم، باید اعتراضمان را با بیان منصفانه و انسانی و اثرگذار مطرح کنیم. گاهی اوقات کسی می‌خواهد برخوردی را محکوم کند؛ اما عملکرد خودش نامناسب‌تر از رفتار فردی است که می‌خواهد آن را محکوم نماید. این امر با اصول دینی نحوۀ معاشرت بسیار فاصله دارد.

یکی از نکات در آداب معاشرت اسلامی، احترام به بزرگان و رفتار محبت‌آمیز با کودکان است که در روایات متعددی نیز به آن اشاره شده است. پیامبر رحمت (ص) می‌فرمایند: «ارحَمِ الصَّغیرَ وَ وَقِّرِ الکَبیرَ تَکُن مِن رُفَقائی؛ به کودکان رحم و به بزرگ‌سالان احترام کن تا از دوستان من باشی». همچنین می‌فرمایند: «إذا أتاکُم کَریمُ قَومٍ فَأَکرِموهُ؛ هرگاه بزرگ قومی بر شما وارد شد، گرامی‌اش بدارید».