کتاب کوچینگ زندگی

کتاب کوچینگ زندگی نوشتهٔ کولی مارتین و ترجمهٔ محبوبه مظاهری (مدرس مهارت‌های کوچینگ و مِنتور منابع انسانی) است. انتشارات اندیشه احسان این کتاب را روانهٔ بازار کرده است؛ کتابی حاوی راهنمای «کوچینگ زندگی».

درباره کتاب کوچینگ زندگی

کوچینگ یکی از روش‌های آموزش نیروی انسانی است که منجربه سودآوری و مزایای کاربردی برای کارمندان و در نهایت خود سازمان‌ها خواهد شد. به زبان ساده می‌توان گفت کوچینگ فرایندی است که عملکرد و کارآیی فرد را بهبود می‌بخشد و بیشتر بر روی حال تمرکز دارد تا اینکه بخواهد به گذشته یا آیندهٔ دور بپردازد. در کتاب کوچینگ زندگی نیز در تعریف این کلمه آمده است که کوچینگ یعنی کمک به توانمندسازی انسان‌ها تا با طراحی چشم‌انداز بزرگ زندگی خود، بتوانند اهداف مثبت خود را کشف و شناسایی کرده و آن‌گاه در جهت تحقق آن گام عملی بردارند. کتاب کوچینگ زندگی که در سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ میلادی نوشته شده، دو بخش اصلی دارد؛ «فرایند کوچینگ» و «مهارت‌های پیشرفتهٔ کوچینگ زندگی». این کتاب دربارهٔ یک حرفهٔ پاداش‌دهنده، پرشور، هیجان‌انگیز، چالش‌برانگیز و روشنگر سخن گفته است. با مطالعهٔ این اثر با معنای «کوچینگ زندگی» آشنا می‌شوید و درمی‌یابید که چگونه می‌توانید خود و دیگران را به طور مؤثری کوچینگ کنید؛ همچنین می‌آموزید تمرین کوچینگ موفقی را خلق و حفظ کنید. این کتاب شما را از طریق برنامهٔ جامعی از مهارت‌های پیشرفتهٔ کوچینگ زندگی رهنمود می‌کند و دارای تکنیک‌های اساسی مبتنی بر NLP است.

خواندن کتاب کوچینگ زندگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه درمورد کوچینگ (Coaching) و نیز به روانشناس‌ها، مدیران، مشاوران، کوچ‌ها، مدرسان، مربیان و معلمان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کوچینگ زندگی

«برنامه‌نویسی عصبی کلامی در دهه ۱۹۷۰ به دست جان گربندر و ریچارد بندلر توسعه یافت. این هنر و علم برتری شخصی بود. همه کوچ‌های زندگی باید مسئولیت شخصی برای کسب دانش کامل پایه‌های برنامه‌نویسی عصبی کلامی را به عهده بگیرند.

برنامه‌نویسی عصبی کلامی در ساده‌ترین سطح آن، یک مجموعه از تکنیک‌ها و دستورالعمل‌ها برای کدنویسی رفتار انسانی برای کمک به درک این است که مردم چه کار می‌کنند و چگونه آن را به خوبی انجام می‌دهند.

برنامه‌نویسی عصبی کلامی در دهه ۱۹۷۰ در ایالات متحده امریکا به دست جان گریندر و ریچارد بندلر شناسایی و گسترش یافت. کار آن‌ها بر اساس مطالعات و مشاهدات ارتباط برقرار کنندگان عالی و مطالعات اولیه سه پزشک مشهوری به نام ویرجینیا ساتیر، میلتون اچ. اریکسون و فریتز پرلز بود.

برنامه‌نویسی عصبی کلامی هم هنر است و هم علم زیرا هر کسی سبک و شخصیت منحصربه‌فردی نسبت به کار خود دارد. هنر این است که چگونه کوچ‌های برنامه‌نویسی عصبی کلامی را مختص به خود می‌کنند. علم در روش‌ها و فرایندهای کشف الگوهایی نهفته است که افراد برتر و برجسته در رشته کاری خود به کار می‌برند تا به نتایج استثنایی برسند.

یکی از کلیدهای روش‌شناسی و فرایند علمی این است که هر نظریه مفروضی را باید بتوان اثبات، تکرار و مدل‌سازی کرد. در برنامه‌نویسی عصبی زبان، مدل‌سازی بر اساس الگوها، مهارت‌ها و تکنیک‌هایی است که در مشاوره، آموزش و کسب‌وکار به کار می‌روند. این فرایندها کمک‌هایی عالی به برقراری ارتباط، پیشرفت شخصی و تکنیک‌های پیشرفته در درمان و یادگیری می‌کنند. آن‌ها با ارائه ابزاری برای برنامه‌نویسی پاسخ‌ها به موقعیت‌های انتخاب شده کار می‌کنند تا خروجی‌ها یا نتایج قابل پیش‌بینی را ارائه کنند.

اگر یک کوچ باشید، مطالعه تاریخ و تحول برنامه‌نویسی عصبی کلامی به درک شما از ویژگی‌های کلیدی و کاربرد آن‌ها کمک می‌کند. این تاریخچه‌ای کوتاه است و در این فصل مانند یک چاشنی مقدماتی است، که تا حالا کم‌تر هم شده است.

در سال ۱۹۷۲، ریچارد بندلر دانشجوی روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز بود. او علاقه خاصی به روان‌درمانی داشت. جان گریندر استادیار زبان‌شناسی در همان دانشگاه بود.

آن‌ها در مطالعات حاصل از نتایج شگفت‌انگیزی که هیپنوتراپیست ارشد، میلتون اچ. اریکسون به دست آورد، راه‌حل‌های رابطه خانوادگی که خانواده ویرجینیا ساتیر پزشکی به دست آوردند، و تأثیری که فریتز پرلز گذاشت، همان کسی که روان‌پزشک و مؤسس درمانی به نام گشتالت بود، با هم کار کردند.

نتایج آن‌ها منجر به آن شد که آن‌ها نقاط مشترک موفّقیت را تحلیل کنند، آن‌ها را برای الگوها کدنویسی کرده و سپس مدل‌سازی کنند. آن‌ها یافته‌های خود را در چهار کتابی که میان سال‌های ۱۹۷۵ و ۱۹۷۷ منتشر کردند، ثبت کردند. این‌ها عبارت بودند از ساختار جادو (بخش‌های ۱ و ۲) و الگوها (بخش‌های ۱ و ۲).

گریندر و بندلر همچنین در تماس با مردم‌شناسی بریتانیایی به نام گریگوری بیتسون بودند. بیتسون درباره بسیاری از موضوعات مختلف، از جمله روان‌درمانی نوشته است. او بیش‌تر به خاطر درمان وضعیت دشوار در اسکیزوفرنی مشهور بود، درمانی که تأثیر ژرفی بر روی پایه و اساس برنامه‌نویسی عصبی کلامی گذاشت.»