کتاب قلعه حیوانات

کتاب قلعه حیوانات نوشتهٔ جورج اورول و ترجمهٔ امیر امیرشاهی است. انتشارات علمی و فرهنگی این کتاب را منتشر کرده است؛ کتابی حاوی یک رمان مشهور انگلیسی.

درباره کتاب قلعه حیوانات

جورج اورول کتاب قلعه حیوانات را در طول جنگ جهانی دوم نوشت و هدفش این بود که به‌طور غیرمستقیم به شرایط حاکم بر شوروی سابق، اشاره کند. رمان «قلعهٔ حیوانات» به‌دلیل روابط خوب میان انگلیس و شوروی در آن زمان، مجوز انتشار نیافت تا درنهایت در سال ۱۹۴۵ در انگلستان منتشر شد و در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ به شهرت رسید. داستان این رمان دربارهٔ حیوانات اهلی مزرعهٔ آقای «جونز» است که دست به شورش می‌زنند و با یک اقدام انقلابی، صاحب مزرعه را از آنجا بیرون می‌کنند و خوکی به نام «ناپلئون» رهبری را برعهده می‌گیرد، اما همه چیز آن‌طور که پیش‌بینی می‌کنند، پیش نمی‌رود. اورول با نگارش «قلعهٔ حیوانات» از استبداد طبقهٔ حاکم شوروی انتقاد کرد. او معتقد بود نظام شوروی به یک دیکتاتوری تبدیل شده است. در این رمان، انقلاب حیوانات مزرعه، نماد انقلاب کارگری بر ضد نظام سرمایه‌داری و سرنوشت آن است.

خواندن کتاب قلعه حیوانات را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران داستان‌های خارجی و علاقه‌مندان به رمان‌های کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره جورج اورول

«اریک آرتور بلر» با نام مستعار جورج اورول در ۲۵ ژوئن ۱۹۰۳ در شهر موتیهاری در بیهار در هند متولد شد. او داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و شاعری انگلیسی بود که بیشتر برای دو رمان سرشناس و پرفروش «مزرعهٔ حیوانات» و «۱۹۸۴» شناخته شد. هر دوی این کتاب‌ها به وضعیت حکومت‌های دیکتاتوری می‌پردازند. جرج اورول مدتی به‌عنوان پلیس سلطنتی هند در برمه فعالیت می‌کرد. زندگی در هند و انگلیس سبب شد تا با فقر آشنا شود و این آشنایی، دیدگاهی جدید به او و کارهایش بخشید. در دوران جوانی همیشه به‌دنبال کسب تجربه‌های تازه بود؛ به همین دلیل مدتی کنار فقرا، افراد بی‌خانمان و کارگرانِ فصلی لندن و پاریس زندگی کرد؛ او حتی مدتی در آشپزخانهٔ یک هتل در بخش ظرفشویی کار می‌کرد. در همین زمان بود که تصمیم گرفت شروع به نوشتن تجربیات خودش از زندگی در فقر کند. کتاب‌های «آس‌وپاس در لندن» و «پاریس و دختر کشیش» حاصل همین تجربیات است. در در دههٔ ۱۹۳۰ به اسپانیا رفت تا علیه ارتش فاشیست ژنرال فرانکو بجنگد. در همین زمان درگیر بیماری مزمن ریوی شد؛ نوعی بیماری که برای او نتیجهٔ جنگ بود. پس از جنگ، کتاب «درود بر کاتالونیا» را بر اساس دیده‌های خود در اسپانیا نوشت. زندگی او همواره درگیر اتفاقات جدید بود. کمی بعد از بستری‌شدن در بیمارستان و به‌دلیل بیماری مزمن سل که از زمان جنگ با آن درگیر بود، در همان بیمارستانی که بستری شده بود، با «سونیا برونل» ازدواج کرد. بسیاری از منتقدان معتقدند شخصیت سونیا الگوی اورول برای ساخت شخصیت «جولیا» در رمان «۱۹۸۴» بوده است. اورول عاشق کشیدن سیگار بود و حتی بعد از بیماری شدید ریه‌اش که نتیجهٔ جنگ بود، حاضر نشد سیگار را ترک کند؛ به همین دلیل در بیمارستان بستری شد و هفت ماه پس از چاپ کتاب «۱۹۸۴»، در ۲۱ ژانویهٔ ۱۹۵۰ از دنیا رفت. برخی از آثار جورج اورول عبارتند از روزهای برمه/ دختر کشیش/ به آسپیدیستراها رسیدگی کن (پول و دیگر هیچ)/ هوای تازه (گریز)/ قلعهٔ حیوانات (مزرعهٔ حیوانات)/ ۱۹۸۴/ آس‌وپاس‌ها در پاریس و لندن/ ژرفنا (جاده به‌سوی اسکلهٔ ویگان)/ درود بر کاتالونیا.

بخشی از کتاب قلعه حیوانات

«مزرعه سال نسبتاً پرموفقیتی را گذارنده بود، اما هنوز کم‌پولی بود. آجر و ماسه و گچ برای مدرسه باید خریداری می‌شد. به علاوه، لازم بود برای خرید آلات آسیاب بادی باز پول پس‌انداز شود. بعد، نفت و شمع ساختمان، شکر (ناپلئون سایر خوک‌ها را از خوردن قند منع کرده بود، چون می‌گفت موجب چاقی است) و چیزهای دیگر از قبیل میخ و نخ و ذغال و سیم و خرده‌آهن و بیسکویت سگ هم باید تهیه می‌شد. یونجه و قسمتی از محصول سیب‌زمینی فروخته شد و قرارداد فروش تخم‌مرغ به شش‌صد تخم‌مرغ در هفته افزایش یافت؛ طوری که در آن سال به اندازهٔ کافی جوجه تولید نشد و تعداد مرغ‌ها ثابت ماند. جیره‌ها که در ماه دسامبر تقلیل پیدا کرده بود، در فوریه هم کم شد. روشن‌کردن چراغ به منظور صرفه‌جویی در نفت غدغن شد. اما خوک‌ها به نظر مرفه می‌آمدند. درواقع همه درحال فربه‌شدن بودند. یکی از بعدازظهرهای اواخر ماه فوریه، رایحهٔ مطبوع اشتهاآوری به مشام حیوانات خورد که نمی‌دانستند چیست. باد بو را از سمت آب‌جوسازی که پشت آشپزخانه واقع بود و در دوران جونز متروک مانده بود، می‌آورد. یکی گفت که این بوی جوی جوشانده است و حیوانات با ولع، هوا را بالا کشیدند و فکر کردند شاید برای شام حریرهٔ گرم دارند. اما از شام گرم خبری نشد. یکشنبهٔ بعد اعلام شد که از این تاریخ محصول جو مختص خوک‌هاست. در مزرعهٔ پشت باغ میوه هم جو کشت شده بود. خیلی زود این خبر هم نشت کرد که هر خوکی روزانه نیم‌لیتر جیرهٔ آب‌جو دارد و چهار لیتر هم مختص شخص ناپلئون است که در قدح چینی به حضورش می‌برند.»