کتاب نکات کاربردی در فرزندپروری (جلد دوم)

کتاب نکات کاربردی در فرزندپروری (جلد دوم) نوشتهٔ مریم کوشا و ربابه سلیمانی و سیدکامبخش میرحسینی است. نشر قطره این کتاب را منتشر کرده است؛ کتابی حاوی نکاتی در حوزهٔ فرزندپروری در دوره‌ٔ نوجوانی.

درباره کتاب نکات کاربردی در فرزندپروری (جلد دوم)

نوجوانی دوره‌ای از رشد و تکامل انسان است که محدودهٔ سنی ۱۱ تا ۲۰ سال را در برمی‌گیرد و شامل تغییراتی برجسته در سیستم‌های فیزیکی و روان‌شناختی است. نوجوانی دورهٔ گذار از کودکی به بزرگ‌سالی است و نوجوان باید با تغییراتی خود را سازگار کند که در حوزه‌های مختلف زندگی او اتفاق می‌افتد. این سازگاری نیازمند صرف انرژی از سوی نوجوان و اطرافیان، به‌خصوص خانواده است. از نوجوانی به عنوان دورهٔ بحرانی یا طوفانی در زندگی فرد نام می‌برند و بسیاری از خانواده‌ها از نوجوانی فرزندشان اظهار نگرانی می‌کنند و برخی از خانواده‌ها دچار چالش‌های دشواری در این مقطع از زندگی فرزندشان می‌شوند. تلاش به منظور بالابردن دانش و آگاهی در مورد ویژگی‌های دوران نوجوانی و شناسایی انواع چالش‌ها و علل بروز آن‌ها کمک می‌کند تا خانواده بتواند مدیریت موفق‌تری برای حل و فصل مسائل مربوط به نوجوانی و گذار از این مرحله داشته باشد. مریم کوشا و ربابه سلیمانی و سیدکامبخش میرحسینی در کتاب نکات کاربردی در فرزندپروری (جلد دوم) تلاش کرده‌اند تا به شایع‌ترین مشکلات خانواده‌ها در دوران نوجوانی فرزندشان بپردازند و راهکارهایی عملی برای والدین ارائه دهند.

خواندن کتاب نکات کاربردی در فرزندپروری (جلد دوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به والدینی که فرزندشان در دورهٔ نوجوانی هستند، پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب نکات کاربردی در فرزندپروری (جلد دوم)

«ارتباط وقتی خوب عمل می‌کند که

ـ به یاد داشته باشید کودکان با شما زندگی می‌کنند نه این‌که فقط شما را ملاقات می‌کنند. این به معنی آن است که به قوانین و مقررات نیاز است.

ـ کودکان علاوه بر ساعت‌هایی برای سرگرمی به استراحت نیز نیازمندند، زمان‌هایی که کودکان در آرامش‌اند، احتمال این‌که در مورد احساسات‌شان حرف بزنند بیش‌تر است.

ـ وقتی کودکان نزدتان نیستند با آن‌ها در تماس باشید. یک تلفن و مکالمهٔ کوتاه یعنی این‌که شما به یادشان هستید.

ـ اطمینان یابید که خانه‌تان، مأمنی برای کودکان است. بسیار مهم است که مکان مشخصی برای گذاشتن وسایل‌شان و فضایی به صورت خصوصی داشته باشند. اسباب‌بازی، لباس‌ها و امثال آن را در خانه داشته باشند و مجبور نباشند هر بار یک چمدان را با خود حمل کنند.

ـ رسم و رسوم جدید را در خانواده برقرار کنید، مانند آلبوم‌های مشترک، بازی‌ها و فعالیت‌های مورد علاقه و زمان‌های خاصی که برایش جشن می‌گیرید.

ـ وعده‌های ملاقاتش و فعالیت‌هایش را دنبال کنید، مثل رفتن به جشن، دندان‌پزشکی، حتی اگر شما والدی نباشید که هماهنگی کرده باشید.

ـ یقین یابید که حتی اگر شریک تازه‌ای پیدا کرده‌اید وقت لازم را برای تنها گذراندن با کودک‌تان دارید. زندگی شما جریان دارد، ولی باید آن‌ها نیز مطمئن شوند که هم‌چنان برای‌تان ارزشمندند.

ـ در نظر داشته باشید که ممکن است کودک‌تان همسر جدیدتان را نپذیرفته و وجودش موجب رنجش او شود. این مسئله ممکن است یا در رفتارش خود را نشان دهد یا مستقیم به شما یا به همسرتان بگوید. کودکان اغلب بین این دو احساس تحت‌فشار قرار می‌گیرند که از سویی می‌خواهند شما را خوشحال ببینند و از سویی خودشان احساس خوشحالی کنند. چنان‌چه این مشکل‌ساز شده و حل نشود، لازم است شما در مورد بیش‌ترین علاقه‌مندی‌های کودکان‌تان بیندیشید.

ـ با مشکلاتی که به تدریج در کودک‌تان شکل می‌گیرد و نمی‌خواهد با شما بماند، با آرامش برخورد کنید. تا آن‌جا که می‌توانید خودتان را درگیر کنید. چنان‌چه کودک‌تان مشکلی واقعی دارد لازم است به درستی حل شود. گاهی کودکان در مشکلات بین والدین گیر کرده و احساس می‌کنند توقف ملاقات‌ها آسان‌تر است. هر چه می‌توانید بکنید، حتی اگر فقط نوشتن نامه یا ارسال کارت باشد. لازم است کودکان بدانند که شما در موقع نیاز حضور خواهید داشت حتی اگر برای‌شان خیلی دشوار باشد که در حال حاضر شما را ببینند.

ـ مطمئن شوید که ملاقات‌ها طبق برنامه انجام گیرد. پس باید سروقت حاضر بوده و قابل اعتماد باشید، در غیر این صورت کودکان احساس می‌کنند که آن‌ها برای‌تان مهم نیستند و آغازی بر بی‌اعتمادی نسبت به شما خواهد بود.

ـ اگر کودکان هر وقت بخواهند بتوانند شما را ببینند، یک ارتباط خوب ایجاد می‌شود. برای برخی کودکان دو هفته یک‌بار کافی نیست. شاید بتوانید برنامه‌ای بریزید که در طول هفته نیز او را دیده یا با او صحبت کنید. برای کودکان کم سن‌تر، گاهی یک ویدئو یا نوار از صدای والد یا نواری که در آن شما قصه‌ای را در زمان خواب، برایش می‌خوانید می‌تواند اطمینان‌بخش باشد.»