کتاب عمل خلاقه

کتاب عمل خلاقه؛ شیوه‌ای برای هستی نوشتهٔ ریک روبین و ترجمهٔ آراز بارسقیان است و انتشارات میلکان آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب عمل خلاقه

شاید تابه‌حال به مفهوم خلاقیت اینگونه فکر نکرده باشید که خلاقیت یعنی شیوه‌ای برای هستی. یعنی شما با خلق عملی درواقع شیوه‌ای برای هستی و زندگی خود می‌یابید. کتاب عمل خلاقه دقیقا روی همین نکته دست گذاشته است.

کتاب عمل خلاقه از این بخش‌ها تشکیل شده است:

همه خالق‌اند

با دقت گوش‌دادن

منشأ خلاقیت

هوشیاری

طبیعت در حکم معلم

هیچ‌چیز ثابت نیست

همیشه آنجاست

عامل حواس‌پرتی

همکاری

الهام‌گرفتن

بی‌توجهی‌کردن؛ نشنیده‌گرفتن صداها

منتظر غافل‌گیری باشید

منتظر غافل‌گیری باشید 

و... .

با خواندن این بخش‌ها وارد دنیای زیبای خلاقیت شوید.

خواندن کتاب عمل خلاقه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که دوست دارند کاری خلاقانه انجام دهند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب عمل خلاقه

«گلی را در یک بیشهٔ وسیع در نظر بگیرید. همان گل را بگذارید توی لولهٔ اسلحه یا روی سنگِ قبر. ببینید در هرجا چه احساسی دارید. تفاوت بنیادی است. در محیطی تازه، همان شیء معنای به‌شدت متفاوتی به خود می‌گیرد. این یعنی متنِ اثر محتوا را تغییر می‌دهد.

در کار، چه دلالت‌هایی بر این اصل وجود دارد؟ اگر داریم پرتره می‌کشیم، پس‌زمینهٔ اثر بخشی از متن اثر است. تغییر پس‌زمینه نور تازه‌ای به پیش‌زمینه می‌اندازد. صحنه‌ای تاریک پیام‌هایی متفاوت نسبت به صحنه‌ای روشن دارد. محیط متراکم احساس متفاوتی نسبت به محیط نامتراکم دارد. چهارچوب، اتاقی که نقاشی در آن آویزان شده و اثر هنری در کنارش، تمام این عناصر تأثیر خود را در ادراک ما از اثر هنری می‌گذارد.

هدفِ برخی از انتخاب‌های هنری، کنترل تمام این عوامل است. برخی دیگر آن‌ها را به حساب بخت می‌گذارند. برخی هنر را کاملاً وابسته به متن اثر می‌سازند؛ مثل جعبهٔ بیرول که اندی وارهول ساخت. آن‌ها در خواربارفروشی، بسته‌هایی دورانداختنی هستند که داخلشان وسایل کاربردی آشپزخانه می‌گذارند. در موزه، آن‌ها اشیای خاصی هستند که حساب‌شده آنجا گذاشته شده‌اند و باعث تعجب ما می‌شوند.

وقتی داریم یک مجموعه‌آواز را کنار هم می‌چینیم، ترانه‌ای آرام را کنار ترانه‌ای بلند گذاشتن، شیوهٔ شنیدن شنونده را در خصوص هر دو تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. بعد از یک ترانهٔ آرام، ترانه‌ای بلند حالت گزافه‌گویانه‌ای به خود می‌گیرد.»