دانلود و خرید کتاب درآمدی بر تاریخ‌نگری در ایران (دورۀ اسلامی تا حملۀ مغول )

«درآمدی بر تاریخ‌نگری در ایران» در دورۀ اسلامی تا حملۀ مغول نوشته پروین ترکمنی‌آذر(-۱۳۳۰) است. این کتاب سه فصل دارد، که هر فصل آن دارای دو بخش است: بخش نخستْ معرفت‌شناسی، که به شناخت صورت‌بندی معرفت جامعه وشناخت معرفت مورخان در حوزۀ معرفت دینی (کلام و فقه) و نیز معرفت متعارف جامعه می‌پردازد، و بخش دوم، که از چگونگی بازتاب آن معرفت در نوشته‌های تاریخی مورخان سخن می‌گوید. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: در بررسی صورت‌بندی معرفتی جامعۀ ایرانِ دورۀ اسلامی دو جریان فکری عمده باید مورد توجه و بازاندیشی قرار گیرد، که نخستین آن‌ها اندیشۀ سیاسی ایرانیان پیش از اسلام است؛ جامعۀ ایرانِ دورۀ اسلامی نمی‌توانست از میراث فکری گذشتگان خود جدا باشد. تفکر و اندیشه و فرهنگ هر ملت، هرچند زیر سم اسب مهاجمان و بیگانگان از حرکت باز می‌ایستد، نابود نمی‌شود و چون زمان مناسب فرارسد سر برمی‌آورد و حکومت معنوی خود را بر جامعه از سر می‌گیرد؛ ازاین‌رو، اندیشۀ سیاسی پیش از اسلام، به‌خصوص از قرن سوم هجری، با ترجمۀ آثار گذشتگان، که در دستور کار حکومت‌های ایرانی و برخی خلفای عباسی قرار گرفته بود، به‌صورت رسمی وارد حوزۀ اندیشۀ سیاسی ایرانیان مسلمان شد. جریان فکری دوم برخاسته از آموزه‌های اسلامی بود. فقه اسلامی، در دو مذهب تسنن و تشیع و فرق منشعب از آن دو، به طرح احکام فقهی ازجمله فقه سیاسی پرداخت؛ علاوه‌براین، دو نحلۀ کلامی جبریه و قدریه ـ که از ابتدای تاریخ اسلام ظاهر شده بودند و طرف‌داران هرکدام در مناقشۀ دائمِ فکری و سیاسی با گروه دیگر قرار داشتند ـ در ایران نیز، به تبع دیگر مناطق جامعۀ اسلامی و به مقتضای اوضاع زمانی، اثرگذار بودند؛ ازاین‌رو، اندیشه‌های فقهی و کلامی در گذر زمان بر مورخان، به‌منزلۀ نخبگان جامعه، اثر گذاشت. بدین‌ترتیب، مورخان ایرانی، با ذهنیتی برخاسته از میراث فکری پیشینیان و اندیشه‌های اسلامی مطرحِ زمانۀ خود، به تجدیدنظر در باورهای گذشتگان و نیز تجربۀ دیدگاه‌های جدید پرداختند.