کتاب پسری که فیل را بزرگ کرد

کتاب پسری که فیل را بزرگ کرد نوشتهٔ مارگریت رورس و ترجمهٔ کیوان سررشته است. نشر اطراف این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این داستان کودکان و نوجوانان را به کشور زامبیا می‌برد.

درباره کتاب پسری که فیل را بزرگ کرد

کتاب پسری که فیل را بزرگ کرد که با تصویرسازی‌های «پدرو کوو» و برای کودکان منتشر شده، داستان واقعی نوجوانی است که از فیل‌ها می‌ترسد، اما روزی بچه‌فیلی که دارد غرق می‌شود، او را وارد مسیرتازه‌ای از زندگی‌اش می‌کند. این نوجوان «آرون»‌ نام دارد.

تصویرگر این کتاب، فارغ‌التحصیل هنرهای تجسمی از دانشگاه خاوریانای کلمبیا و تصویرگر کتاب‌ و مجلات است. او با شرکت‌ها و مجلات و ناشران مختلفی در داخل و خارج از کلمبیا همکاری داشته است و برندهٔ جوایزی مثل جایزهٔ بهترین کتاب کودک سال (Bank Street College) شده است. این کتاب از مجموعهٔ «بچه‌های اطراف جهان» است که پنجرهٔ کوچکی برای دیدن و شنیدن قصه‌های واقعی دربارهٔ بچه‌هایی از کشورهای مختلف به شمار می‌آید؛ بچه‌هایی که قهرمانِ شهر یا خانوادهٔ خودشان بوده‌اند. این قصه‌ها می‌تواند الهام‌بخش بچه‌ها باشد تا بی‌تفاوت نباشند و دنیای اطرافشان را کمی بهتر کنند. این قصه‌ها هم به بچه‌ها اطلاعاتی دربارهٔ تنوع و تفاوت‌های زندگی بچه‌ها در نقاط مختلف دنیا می‌دهد و هم آن‌ها را با موضوعاتی مثل حفظ محیط‌زیست، کمک به هم‌نوع، راه‌اندازی کسب‌وکار، کمک به اقتصاد خانواده و… آشنا می‌کند. این مجموعه یاد بچه‌ها می‌اندازد که جهان خیلی بزرگ است و برای تعامل با بچه‌های دیگر جهان اول باید با زندگی و قصه‌‌های آن‌‌ها آشنا شوند.

خواندن کتاب پسری که فیل را بزرگ کرد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به همهٔ کودکان و نوجوانان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره مارگریت رورس

مارگریت رورس، نویسندهٔ بیش از ۳۰ کتاب کودک و مدرس کارگاه‌های نویسندگی در مدارس ابتدایی آمریکای شمالی است. کتاب‌های او برندهٔ جوایزی مثل World Storytelling World Honor و Moonbeam Childrens Book Award شده است. او یک مسافرخانه ویژهٔ کتاب‌بازها را هم در بریتیش کلمبیای کانادا مدیریت کرده است.

درباره کیوان سررشته

کیوان سررشته در سال ۱۳۶۵ در تهران به دنیا آمد. او دانش‌آموختهٔ رشتهٔ تئاتر در دانشگاه تهران، مدرس، مترجم، نویسنده و کارگردان تئاتر است. کیوان سررشته ترجمه را از مقالات دانشگاهی آغاز کرد؛ سپس به‌سراغ کتاب‌های تخصصی حوزهٔ خود رفت و ابتدا در سال ۱۳۸۹ به‌صورت مشترک کتابی درمورد کارگردان آوانگارد لهستانی، تادئوش کانتور ترجمه کرد («خیال بدون مرز»، انتشارات نمایش، ترجمهٔ مشترک با محمدرضا بابایی) و بعد در ۱۳۹۳ به تئاتر مستند پرداخت («ورباتیم: تئاتر مستند انگلستان»، انتشارات نوروز هنر). فعالیت کیوان سررشته در زمینهٔ ترجمهٔ ادبی از سال ۱۳۹۴ و با حضورش در بخش ترجمه‌ٔ مجله‌ٔ همشهری داستان جدی‌تر شد. علاقهٔ او به موضوعات مستند و ناداستان باعث شد تا او در طول دو سال فعالیتش در این مجله، بیشتر به‌سراغ ترجمهٔ آثاری برود که با تعریف کلاسیک «داستان» فاصله داشتند و مرزهای معمول ادبیات در آن‌ها کمرنگ‌تر می‌شدند؛ زندگی‌نگاره‌ها، روایت‌های مستند، ناداستان‌ها و جستارهای روایی. این علاقه به فضاهای بینابینی و نیمه‌مستند در نمایشنامه‌های او نیز تکرار شده و می‌توان نمونهٔ آن‌ها را در «آپارتـ/مان» (کتاب «مونولیو: پنج مونولوگ»، انتشارات نوروز هنر، ۱۳۹۶)، «من شاه ریچارد بودم»، «ابر صورتی» (بر اساس داستانی از علیرضا ایرانمهر) و «مانوس» (با همکاری لیلا حکمت‌نیا) دید.

یکی از آثار کیوان سررشته در همکاری با «نشر اطراف» عبارت است از ترجمهٔ کتاب «اگر به خودم برگردم». این نشر با هدف معرفی ژانرها و گونه‌های نگارشی مختلفی که از لحاظ ساختار یا مضمون راهی به روایت دارند، مجموعه‌های گوناگونی را طراحی و تهیه کرده که مجموعهٔ «جستار روایی» یکی از آن‌هاست. «اگر به خودم برگردم» نوشتهٔ «والریا لوئیزلی» با ترجمهٔ کیوان سررشته، کتاب سوم همین مجموعه است. کتاب «اتاق کار»، یازده روایت در ژانرهای گوناگون که جهان‌های مختلفی را بازنمایی می‌کنند و تأثیر محیط ‌ ‌کار، روابط کاری و نقش شغلی را که انتخاب می‌کنیم بر آدمی که می‌شویم، یادمان می‌اندازند. «دیدار اتفاقی با دوست خیالی: مجموعهٔ نُه جستار از آدام گاپنیک» نیز جستارهایی دربارهٔ حال‌‌وروزِ آدم‌های معاصر در دنیای سرشلوغی‌های شهری، شوروملال تماشای فوتبال، حرافی‌ روی مبل روانکاو، جهانی‌شدن و واهمه‌هایش، ترس از فناوری‌های جدید، پایان دوران طلایی پیاده‌روی و... را در بر گرفته است.