کتاب چاقی کودکان، بحران نوظهور

کتاب چاقی کودکان، بحران نوظهور نوشتهٔ ایوب ابراهیمی در انتشارات ارجمند چاپ شده است. این اثر به موضوع چاقی کودکان و نوجوانان در ایران می‌پردازد. دکتر ایوب ابراهیمی، فوق تخصص غدد و متابولیسم کودکان و استادیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز است.

درباره کتاب چاقی کودکان، بحران نوظهور

شیوع چاقی در کشور ما، پا‌به‌پای کشورهای پیشرفته با سرعت نگران‌کننده‌ای در‌حال افزایش است؛ اما عواقب خطیر آن، به‌علت ضعف آموزش به بیماران در سیستم درمانی ما و فقدان گروه‌های حامی و تخصصی، ملموس‌تر و مخرب‌تر است. در مطالعه‌ای که نویسندهٔ کتاب چاقی کودکان، بحران نوظهور در سال ۹۲ و در میان پسران ۷‌ تا‌ ۱۲‌سالهٔ شهر تهران انجام داد، شیوع اضافه وزن و چاقی در این بازه سنی به ترتیب ۱۴% و ۱۸% بود. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که عوارض و پیامدهای منفی چاقی در سال‌های آینده بخش قابل‌ملاحظه‌ای از جمعیت کشور ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با‌توجه‌به اینکه منشاء بسیاری از عوارض چاقی که عمدتاً در دورهٔ میان‌سالی دامن افراد را می‌گیرند، در دوران کودکی است، تشخیص زود‌هنگام این معضل می‌تواند به کاهش عوارض آن در دوران جوانی و بزرگسالی منتهی شود. در این کتاب سعی شده است با استفاده از آخرین دستاوردها و پژوهش‌های صاحب‌نظران این حیطه، که در کتاب‌ها و مجلات معتبر منتشر شده‌اند، جنبه‌های مختلف چاقی و راه‌های مقابله با آن مورد بحث و بررسی قرار گیرند.

کتاب چاقی کودکان، بحران نوظهور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این اثر به والدین، معلم‌ها و مشاوران کودک و نوجوان پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب چاقی کودکان، بحران نوظهور

«چاقی یک مشکل بهداشتی جهانی است که فقط در نواحی فقیر با کمبود مزمن غذا، مثل بعضی از مناطق آفریقا و هائیتی، دیده نمی‌شود. در سال ۲۰۰۸ براساس برآورد سازمان جهانی بهداشت بیش از ۱/۴ میلیارد نفر از افراد بالای ۲۰ سال دارای اضافه وزن یا چاق بودند. در آمریکا ۳۶% بالغین چاق و ۳۵% دارای اضافه وزن هستند. در کودکان شیوع چاقی در ۴۰ سال گذشته ۳۰۰% افزایش یافته است. در ارزیابی بهداشت ملی آمریکا در سال ۲۰۱۰-۲۰۰۹ مشخص شد ۳۲% کودکان ۱۹-۲ ساله دارای اضافه ورزن یا چاق بودندو از این تعداد ۱۷% در طیف چاقی قرار داشتند. خطر چاقی کودکان با نژاد / قومیت تغییر قابل ملاحظه‌ای نشان می‌دهد. از سال ۱۹۶۰ که اطلاعات مربوط به قد و وزن در دسترس قرار گرفتند مشخص شد که شیوع چاقی در تمام گروههای سنی و نژادی در حال افزایش است. برآوردهای اولیه شیوع چاقی کودکان در سال ۱۹۶۰ در حدود ۵% بود. تخمین‌های اخیر نشان می‌دهند که شیوع چاقی در کودکان و نوجوانان تقریباً ۱۷% است. در حالیکه چاقی کودکان و نوجوانان از زمانیکه اطلاعات قد و وزن در دسترس قرار گرفته‌اند ۳ برابر شده است، در بعضی از جمعیت‌ها این میزان به ۵ برابر رسیده است. یکی از اولویت‌های بهداشتی بعضی از دولت‌های فدرال آمریکا کاهش میزان چاقی کودکان و نوجوانان به ۱۰% در سال ۲۰۲۰ است. شیوع چاقی در نیمهٔ دوم قرن بیستم در کشورهای صنعتی افزایش یافت ولی در دههٔ اخیر ثبات نسبی نشان می‌دهد. ثبات نسبی اخیر در سطح چاقی شامل بچه‌های کم سن و سال و پیش دبستانی هم می‌شود. با وجود این، چاقی در کشور ما از چند دههٔ قبل در تمام گروههای سنی شروع شده و فعلاً با سرعت نگران کننده‌ای در حال افزایش است. با در نظر گرفتن افزایش چاقی از سال ۱۹۷۰، بعضی از صاحبنظران عقیده دارند شیوع چاقی تا سال ۲۰۳۰ افزایش پیدا می‌کند و در بعضی از گروههای پر خطر به بالای ۴۰% می‌رسد. وقتی که گروههای بزرگ نوجوانان در طول زمان تا رسیدن به سنین بزرگسالی مورد ارزیابی مداوم قرار گرفتند، تقریباً تمام افرادی که در دوران نوجوانی BMI بالای صدک ۹۵ داشتند، در دوران بزرگسالی به بالغین چاق تبدیل شدند. بالغینی که BMI بالای ۳۰ دارند ناتوانی و مرگ و میر ناشی از چاقی در آنها افزایش قابل ملاحظه‌ای پیدا می‌کند.»