کتاب روانشناسی داوری

کتاب روانشناسی داوری نوشتۀ روبرت اس. وینبرگ و پکی ا. ریچاردسون و ترجمۀ سیروس چوبینه است. این کتاب را انتشارات حتمی منتشر کرده است.

درباره کتاب روانشناسی داوری

کتاب روانشناسی داوری براساس تحقیق و تجربه نوشته شده است. بسیاری از اطلاعات کتاب از طریق تحقیق روی داوران به دست آمده و بسیاری از اصول روانی شرح‌داده‌شده، از سایر ورزشکاران گرفته شده است؛ همچنین با داوران بسیاری مصاحبه شده و نظریات و دیدگاه‌های آن‌ها درمورد جنبۀ روانی قضاوت موفقیت‌آمیز نشان داده شده است. بخش اول کتاب به آمادگی برای امر قضاوت اختصاص دارد. فصل یکم دربارۀ ویژگی‌های ثابتی مانند اطمینان، برخورد قاطع، تشخیص، صداقت، تمرکز کانونی و انگیزش که خاص داوران ممتاز است، بحث می‌کند؛ در حقیقت همۀ این ویژگی‌ها مهارت‌هایی روانی هستند که می‌توان آن‌ها را از طریق تمرین فراگرفت. موضوع مهمْ اختصاص زمان لازم برای توسعۀ این مهارت‌هاست تا هم در کار داوری توفیق بیشتری داشته باشیم و هم از تجربۀ آن لذت بیشتری ببریم. فصل دوم دربارۀ چگونگی بهترین آماده‌سازی برای قضاوت بحث می‌کند. داوران همانند ورزشکاران و مربیان برای هر مسابقه به آماده‌سازی روانی نیاز دارند. در این فصل توصیه‌ها و دستورالعمل‌هایی برای آماده‌شدن ارائه شده است و بر این نکته تأکید شده که شرح مهارت‌های روانی در این کتاب داوران را برای ابلاغ‌های آنان آماده خواهد کرد.

بخش دوم که دربارهٔ اهمیت مشارکت با بازیکنان و مربیان بحث می‌کند، با موضوع ارتباط مطلوب (فصل سوم) آغاز می‌شود. برقراری ارتباط مؤثر به‌سادگیِ آنچه به نظر می‌رسد، نیست و مستلزم گوش‌دادن و صحبت‌کردن است. در مواردی مانند برخورد با یک مربی عصبی، قضاوت با داور همکار و یا گفت‌وگو با مدیر اجرایی قبل از بازی، وجود ارتباط مؤثر ضروری است. اعتمادبه‌نفس به برقراری ارتباط مؤثر داوران کمک می‌کند و این ویژگی مهم در فصل چهارم بحث می‌شود. اطمینان، قالب سازندۀ قضاوت مؤثر است. اطمینان بر تمام کارهایی که انجام می‌دهید، تأثیر می‌گذارد. داور مطمئن، قاطع عمل می‌کند و بر آنچه در زمین یا میدان رخ می‌دهد، کنترل دارد.

در بخش سوم بر روی جنبه‌های هیجانیِ قضاوت تأکید شده است. فصل پنجم، چگونگی حفظ انگیزه در یک داور را شرح می‌دهد. مقابله با انتقاد و بازخورد منفی داوران دیگر دشوار است، اما برای حفظ انگیزش و میل خود، به‌سادگی می‌توان اهدافی خاص تدوین کرد. بااین‌وجود، تنها تدوین هدف نیز کافی نیست؛ ازاین‌رو اصول و راهبردهای خاصی را برای تدوین هدف مطرح می‌کنیم. حفظ انگیزه و داشتن روحیه برای یک ابلاغ قضاوتی مهم است، اما هیجان بیش از اندازه، مخرب است. در فصل ششم درمورد نقش اضطراب در عملکرد داور بحث می‌شود. کتاب، ابتدا منابع بالقوۀ اضطراب را معرفی کرده و چگونگی تأثیر اضطراب بیش‌ازحد بر جسم و روان را موردبحث قرار داده؛ سپس رابطۀ بین اضطراب و عملکرد را تشریح کرده و تکنیک‌های آرام‌سازی را که در حفظ آرامش و کنترل در شرایط فشارزا مؤثر هستند، مشخص کرده است.

خواندن کتاب روانشناسی داوری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کسانی که به داوری ورزشی علاقه دارند، می‌توانند از مخاطبان این کتاب باشند.

درباره روبرت اس. وینبرگ

دکتر روبرت اس. وینبرگ، بیش از ۴۰ سال تجربه در هر ۲ جنبۀ علمی و کاربردی روان‌شناسی ورزش دارد. وینبرگ توسط همتایان خود به‌عنوان یکی از ۱۰ روان‌شناس برتر ورزشی در آمریکای شمالی انتخاب شد؛ او همچنین یک مشاور معتبر AASP است و با ورزشکاران در هر رشتۀ ورزشی و سنی مشاوره می‌کند.

وینبرگ در سال ۲۰۰۵ به‌عنوان یک محقق ممتاز در دانشگاه میامی انتخاب شد؛ علاوه بر این، او سردبیر مجلۀ روان‌شناسی ورزشی کاربردی بود و در سال ۱۹۹۸ به‌عنوان عضو هیئت‌علمی برجسته در دانشکدۀ آموزش و حرفه‌های وابسته در دانشگاه میامی انتخاب شد. او در اوقات فراغت خود از بازی تنیس، مسافرت و باغبانی لذت می‌برد.

بخشی از کتاب روانشناسی داوری

«ساعتی پیش بازی تمام شده است. دیگر لازم نیست نزد بازیکنان، مربیان و تماشاگران کاملاً گوش‌به‌زنگ باشی یا خود را تبرئه کنی. احساس می‌کنی از لحاظ جسمانی و روانی تحلیل رفته شده‌ای؛ بنابراین روی صندلی بنشین یک نوشیدنی خنک بنوش، پاهایت را بالا بیاور و سعی کن آرامش خود را حفظ کنی؛ اما به هر دلیل گرۀ بازنشدنی در کار خود می‌بینی. سوت‌هایی را که زده‌ای به یاد می‌آوری سردرگم از اینکه داوران دیگر دربارۀ قضاوتم چه فکری می‌کنند. نگران از اینکه زیاد سوت زده‌ام و هنوز هم اعتراض‌های تماشاگران در گوش‌هایت طنین‌انداز است. با خود کلنجار می‌روی بی‌خیال بازی باش. سعی می‌کنی که اینکار را انجام دهی به خود می‌گویی: آمادگی خوبی برای قضاوت این بازی داشتم، با داوران دیگر بازی را خوب سوت زدم و در مجموع خوب کار کردم حتی باوجوداینکه سعی می‌کنی از تردید نسبت به خود خلاصی یابی باز هم این تردید رهایت نمی‌کند. این‌گونه افکار ضدونقیض بعد از بازی چند هم دور از انتظار نیست. همۀ داوران، چه حرفه‌ای و چه آماتور با چنین افکاری روبه‌رو هستند اگر در زمرۀ گروه‌های بزرگ داوران مانند فوتبال، والیبال، تنیس یا گروه‌های کوچک داوران مانند بسکتبال، هاکی‌روی‌یخ یا کشتی باشید، این افکار در ذهن نقش می‌بندند. اگر اخیراً داوری کرده باشید، به‌نوعی با این افکار مزاحم برخورد کرده‌اید.»