کتاب مردی در صومعه

کتاب الکترونیکی «مردی در صومعه (براساس خاطرات معلمی)» نوشتهٔ «شهریار مصطفائی» و با ویراستاری «فاطمه مصطفائی» توسط انتشارات «فرزانگان دانشگاه» منتشر شده است. این اثر در قالب خاطره‌نویسی، روایتگر تجربه‌های شخصی نویسنده از سال‌های معلمی در مناطق روستایی و شرایط خاص دوران جنگ است. کتاب به زندگی، دغدغه‌ها و چالش‌های یک معلم جوان در بستر اجتماعی و تاریخی دهه‌های گذشته ایران می‌پردازد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مردی در صومعه

«مردی در صومعه» مجموعه‌ای از خاطرات و تجربه‌های زیستهٔ نویسنده در مسیر معلمی است که از دوران دانشسرا تا سال‌های خدمت در روستاهای دورافتاده روایت می‌شود. این کتاب در فضایی میان‌نسلی و در بستر تحولات اجتماعی و سیاسی دهه ۶۰ و ۷۰ ایران شکل گرفته و به‌ویژه به تأثیر جنگ و بمباران شهرها بر زندگی معلمان و دانش‌آموزان می‌پردازد. نویسنده با نگاهی جست‌وجوگرانه، از انتخاب ناخواستهٔ مسیر معلمی تا مواجهه با دشواری‌های زندگی در روستا، تنهایی، غربت، و مسئولیت‌های سنگین آموزش و پرورش کودکان سخن می‌گوید. روایت‌ها اغلب با جزئیات زندگی روزمره، روابط انسانی، و تأملات شخصی همراه است و تصویری ملموس از فضای آموزشی و اجتماعی آن دوران ارائه می‌دهد. کتاب با لحنی صادقانه و بی‌پیرایه، به دغدغه‌های معلمی، عشق به آموزش، و نقش معلم در ساختن آیندهٔ نسل‌ها می‌پردازد.

خلاصه کتاب مردی در صومعه

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! روایت «مردی در صومعه» با تقدیم‌نامه‌ای آغاز می‌شود که به دوستی و همکار قدیمی نویسنده اشاره دارد و سپس به شکل تدریجی، مسیر ورود او به حرفهٔ معلمی را بازگو می‌کند. نویسنده از دوران کودکی و تحصیل در روستا، خاطرات مدرسه و خانواده، و چگونگی تشویق شدن به معلمی سخن می‌گوید. ورود به دانشسرای تربیت معلم، تجربه‌های تلخ و شیرین خوابگاه، سختی‌های زندگی دانشجویی، و مواجهه با جنگ و بمباران شهرها بخش مهمی از خاطرات را تشکیل می‌دهد. پس از فارغ‌التحصیلی، نویسنده به عنوان معلم به روستایی دورافتاده اعزام می‌شود و با چالش‌هایی مانند تنهایی، کمبود امکانات، سرما، و مسئولیت تدریس چند پایه در یک کلاس روبه‌رو می‌شود. روایت‌ها به روابط انسانی، دوستی‌ها، فقدان همکلاسی‌های شهید، و تأثیر جنگ بر زندگی معلمان و دانش‌آموزان می‌پردازد. نویسنده در دل این دشواری‌ها، به تدریج به عشق و دلبستگی به حرفهٔ معلمی و شاگردانش پی می‌برد و معنای تازه‌ای از رسالت آموزشی و انسانی خود می‌یابد. کتاب با خاطراتی از زندگی روزمره، تعامل با اهالی روستا، و تلاش برای حفظ امید و انگیزه در میان کودکان و نوجوانان ادامه پیدا می‌کند و تصویری از پایداری، مهرورزی و مسئولیت‌پذیری معلم در شرایط دشوار ارائه می‌دهد.

چرا باید کتاب مردی در صومعه را خواند؟

این کتاب با روایت صادقانه و جزئی‌نگرانه از تجربه‌های یک معلم جوان در بستر روستا و سال‌های جنگ، فرصتی برای شناخت فضای آموزشی و اجتماعی دهه‌های گذشته ایران فراهم می‌کند. خواننده با چالش‌های واقعی معلمی، تنهایی، غربت، و مسئولیت‌های سنگین آموزش در شرایط دشوار آشنا می‌شود و می‌تواند از زاویه‌ای انسانی‌تر به نقش معلم و تأثیر او بر نسل‌ها نگاه کند. همچنین، کتاب به موضوعاتی چون دوستی، فقدان، امید و عشق به آموزش می‌پردازد و تصویری ملموس از زندگی در مناطق محروم ارائه می‌دهد.

خواندن کتاب مردی در صومعه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به خاطره‌نویسی، معلمان، دانشجویان رشته‌های علوم تربیتی و آموزش، و کسانی که دغدغه‌های اجتماعی و آموزشی دارند مناسب است. همچنین برای افرادی که به دنبال شناخت تجربه‌های زیسته در دوران جنگ و زندگی روستایی هستند، خواندن این اثر می‌تواند مفید باشد.

فهرست کتاب مردی در صومعه

- پیشگفتار: مقدمه‌ای کوتاه دربارهٔ انگیزهٔ نگارش کتاب و تقدیم به یک دوست و همکار بازنشسته. - شاید تقدیر: روایت انتخاب ناخواستهٔ مسیر معلمی و چگونگی ورود نویسنده به این حرفه. - چه شد که معلم شدم؟: شرح اتفاقات و انگیزه‌هایی که نویسنده را به سمت معلمی سوق داد. - در دبیرستان: خاطرات دوران تحصیل و تأثیر محیط مدرسه بر شکل‌گیری شخصیت نویسنده. - در دانشسرا: تجربه‌های دانشجویی، زندگی خوابگاهی، و چالش‌های آموزشی و اجتماعی. - در اداره: روایت بلاتکلیفی و تقسیم معلمان در آموزش و پرورش. - روز نخست: اولین تجربه‌های حضور در روستا و مواجهه با فضای ناشناخته و سختی‌های اولیه. - شب نخست: توصیف اولین شب تنهایی و غربت در مدرسه روستایی. - عشقی تازه: شکل‌گیری دلبستگی به حرفهٔ معلمی و شاگردان. - بهرام و مش محمد: روایت دوستی‌ها و تعامل با اهالی روستا. - آوای جعد: اشاره به نمادها و صداهای شبانه در فضای روستا. - خانه اسرارآمیز: تجربهٔ زندگی در خانه‌ای متفاوت و چالش‌های جدید. - بچه‌های آواره: مواجهه با دانش‌آموزان آوارهٔ جنگ و تلاش برای آموزش در شرایط بحرانی.

بخشی از کتاب مردی در صومعه

«گاه مسیرزندگی انسان راهی را پیش می‌گیرد که نه عزمی و نه ذوقی از قبل بر آن مترتب نبوده است. شاید هم تقدیر است که انسان را با یک جاذبه ناپیدا و الهام‌بخش به خود می‌کشاند. اساس معلم شدنم فقط یک رویداد ناخواسته و ساده بود، که در متن به تفصیل به آن پرداخته‌ام. و ترغیب یک مهمان در شبی که پرسر سفره شام گرد هم بودیم که اگر او آن شب میهمان ما نبود، می‌توانم بگویم که من راه معلمی را نمی‌رفتم. ترغیب و تشویقش در آن شب من را به مسلکی کشاند که عشق و اراده‌ای برای آن در خود سراغ نداشتم و بعدها دیگر برایم مهم نبود که به جواب "چگونه معلم شدم" برسم، مهم آن شد که چه جاذبه‌ای در معلمی مستتر بود که در پس پرده زمان شیفته آن گشتم. و حال دل‌نوشته‌هایی که می‌خوانید جهت تقدیس از این حرفه نگاشته نشده‌اند، بلکه خاطراتی هستند که از آغاز دانشسرای تربیت معلم به عنوان بستر این عرصه و پس از آن در روستاها تجربه کرده‌ام که هرکدام از آن‌ها تکه‌ای شریف از انبوه خاطراتم در عاشقانه‌های معلمی است. تا شاید اینگونه بتوانم به پاسداشت این عشق شکوهمند در خود بپردازم و فانوس آن را در وجودم فروزان نگه دارم.»