کتاب پاسداشت عشق و سپاسگزاری

کتاب پاسداشت عشق و سپاسگزاری؛ راز سپاسگزاری در خانواده نوشتهٔ هاجر نجار صادقی و حمیدرضا غلامرضایی و ویراستهٔ پریوش طلایی است و انتشارات نسل نواندیش آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب پاسداشت عشق و سپاسگزاری

سپاسگزاری رسم خوشایند خوبان است؛ سپاسگزاران از خود آینه‌ای می‌سازند که در آن ادب، وقار، معرفت، بزرگ‌منشی، صمیمیت، درست‌اندیشی و درست‌کاری خود را نشان می‌دهند. هرکس سپاسگزاری و قدردانی نمی‌داند، لذتِ لذت بردن از خوشحالی و رضایت دیگران را از دست داده است.

وقتی قدرشناسی و سپاسگزاری می‌کنیم، بیش و پیش از آنکه دیگران را خوشحال و راضی کنیم، به جان و روح تشنه خویش صفا و شادکامی می‌چشانیم. سپاسگزاری از خوبان، سپاسگزاری از خوبی‌هاست و هرکس پاس خوبی می‌دارد، نشان از سلامت روان و روح و رفتارش است.

در آموزه‌های دینی قدردانی از انسان‌ها، قدردانی از خداوند است؛ هرکس «شاکر» دیگران است، شاکر خداوند است. 

در روابط همسران با یکدیگر، همسران با فرزندان، فرزندان با پدر و مادر و روابط خانوادگی و اجتماعی، آنچه زندگی را شیرین و لذت‌بخش می‌کند، همین قدرشناسی و سپاسگزاری است. لبخندی که تقدیم می‌شود، شاخه گلی که به صمیمیت بهارانه دست‌ها سپرده می‌شود، هدیه‌ای که صادقانه و صمیمانه تقدیم می‌شود، پلی است که عاطفه‌ها را به هم گره می‌زند، فاصله قلب‌ها را برمی‌دارد و شور و گرما و نشاط و سرزندگی به جان‌ها می‌بخشد. سپاسگزاری نقشی بر جان و دل می‌زند که هرگز فراموش نمی‌شود.

خداوند بزرگ‌ترین سپاسگزار است. هر خوبی را دوبرابر، ده‌برابر، هفتصدبرابر و گاه بی‌شمار، حساب پاداش می‌دهد؛ مگر بهشت، پاداش خداوند به سپاسگزاران و شاکران نیست؟

سپاسگزاری آب زلالی است که کدورت‌ها و کینه‌ها را می‌شوید، شعله‌های خشم و نفرت را فرو می‌نشاند و آسمان تیره دل‌ها را مهمان رنگین‌کمان عشق و مهربانی می‌کند.

حتی برای کوچک‌ترین کارها هم سپاسگزار باشیم؛ با سپاسگزاری از کارهای فرزندانمان، قدردانی را به آن‌ها بیاموزیم؛ با قدردانی از همسرانمان، فضای زندگی را معطر و منور و مطهر کنیم و با سپاسگزاری از خدا، درهای محبت و نعمت را به روی خود بگشاییم.

کتاب پاسداشت عشق و سپاسگزاری آینه آیین سپاسگزاری است. 

هرچه سپاسگزارتر باشید، احساس شادی بیشتری می‌کنید، زندگی‌تان سریع تغییر می‌کند و نعمت‌های زندگی‌تان به شیوه‌ای معجزه‌آسا چند برابر می‌شود.

خواندن کتاب پاسداشت عشق و سپاسگزاری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر تصمیم گرفته‌اید و خواستار سلامتی، رفاه، امنیت خاطر، ثروت و ارتباط موفق با خود و دیگران (خصوصاً افراد خانواده) هستید، از قانون سپاسگزاری استفاده کنید و این کتاب را بخوانید.

بخشی از کتاب پاسداشت عشق و سپاسگزاری

«زندگی مشترک یک شراکت است. موفقیت در روابط زناشویی به این بستگی دارد که تا چه حد در مهرورزی و محبت‌کردن بخشنده هستید. این توانایی به‌طور مستقیم به قدرت دریافت مهر و محبت ما مربوط است. تا زمانی که حمایت نشویم، نمی‌توانیم بخشنده بمانیم. باید لیاقت و شایستگی حمایت شدن را داشته باشیم. برای اینکه سزاوار محبت و مراقبت باشیم، لازم است کسی مراقب و غم‌خوار ما باشد.

بسیار مهم است آن‌هایی که با ما رابطه دارند، در قبال خواسته‌ها و نیازهای ما احساس مسئولیت کنند، جواب‌گو باشند و به ما توجه کنند. احتیاج به توجه دیگری، یعنی کسی باشد که با تمام توانایی خود بتواند نیازهای ما را تأمین کند. حالت توجه و مراقبت باعث می‌شود مطمئن شویم شخصی خاص هستیم و سزاوار دریافت کمک.

در این مورد زنان به‌ویژه در برابر «مراقبت» و فقدان آن از سوی شوهرانشان خیلی آسیب‌پذیرند.

مرد می‌تواند طوری رفتار کند که زن احساس کند در بهشت است یا برعکس.

وقتی شوهر از همسرش مراقبت و به او مهربانی کند، زن مطمئن می‌شود نیازهایش باارزش‌اند و خودخواه نیست؛ اما اگر زنی در محیط بدون محبت و مراقبت زندگی کند، برایش خیلی سخت است بدون اینکه متوقع و خودخواه به نظر بیاید، نیازهایش را ابراز کند. او در مورد خود این‌گونه قضاوت می‌کند که اگر نیازها و احساساتش را ابراز کند، بی‌ارزش و ناتوان جلوه خواهد کرد.

وقتی مرد به احساسات زن علاقه نشان می‌دهد، زن احساس مهر و عشق می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که شوهرش به او علاقه‌مند است. در این شرایط اعتماد و اطمینان زن به مرد افزایش می‌یابد و وقتی زن به همسرش اطمینان می‌کند، پذیرنده‌تر می‌شود.

وقتی زن پذیرنده‌تر باشد، مرد احساس اطمینان می‌کند. احساس می‌کند که زنش به او اعتماد دارد. اعتماد کردن به مرد، یعنی پذیرفتن این موضوع که او برای رفاه حال زنش از هیچ کوششی دریغ نمی‌کند. وقتی واکنش زن به مرد احساس اطمینان و اعتماد می‌دهد، نیاز عاطفی مرد برآورده می‌شود و درنتیجه مهر و علاقه و توجه بیشتری به زنش نشان می‌دهد و نیازهای احساسی او را برآورده می‌کند.

توجه نشان دادن به زن، به او احساس زنده بودن می‌دهد. این کار به او تلقین می‌کند که برای همسرش خیلی اهمیت دارد. زنی که احساس می‌کند همسرش او را نمی‌بیند، بخشی از عشقی که در ابتدای زندگی حس می‌کرد، از بین خواهد رفت و بعید نیست که رنجیده شود.

توجه به همسر به این معنی نیست که تمام و کمال و با تمام وجود در کنارش باشید و هیچ کار دیگری نکنید. او را به خود نزدیک کنید و این‌گونه توجه به همسرتان می‌گوید که برای شما مهم است و شما برای او ارزش قائل هستید. به چشمان او نگاه کنید. با او صحبت کنید و شنونده خوبی باشید.

حداقل پنج دقیقه در روز به همسرتان توجه کنید. مشاهده خواهید کرد لحظات ارزشمندی که سازنده صمیمیت است، به‌راحتی ایجاد می‌شوند و از همه مهم‌تر، این‌گونه توجه کردن یکی از بهترین شکل‌های پیش‌نوازی برای شروع یک رابطه زناشویی گرم و مطبوع است.»